Hard gelag,
hard gelach
Tjawat en Tjerèwèt
moessQn
Vol afschuw keek hij naar het
luier-achtige en rafelige kle
dingstuk - een tjawat - dat
tussen zijn zestienjarige
benen hing. Rudolph zuchtte,
vooral nadat een leeftijdge
noot hem hiermee voor de
zoveelste keer pestte.
'Hee; Tjawat, heb je je luiertje weer
aan? Kun je al "mammie" of "da-da"
zeggen? En moet je weer op het potje
worden gezet? Hahaha!'
'Hou je verdomde kop ja, Tjerèwèt, je
weet best dat ik niet even naar een toko
kan om een nieuwe broek te kopen.'
Hij keek de blonde pestkop - Frits -
boos aan, terwijl hij zijn 'luier' omhoog
hees. Op zijn beurt keek het blonde
ventje nu geschrokken achterom.
Een aantal vrienden van Rudolph
waren naderbij gekomen en lachten
spottend in koor: 'Tje-rè-wèt, Tje-rè-
wèt, Tje-rè-wèt!'
De jongens maakten een slijpend ge
baar met beide wijsvingers. Hiermee
jouwden zij Frits nog eens extra uit.
Toen Frits op een veilige afstand stond,
deed hij zijn bijnaam al scheldend en
schreeuwend eer aan. Zijn stem was
altijd overal bovenuit te horen. Hij ka
kelde in plaats van praten. En altijd
had hij het hoogste woord. Roddelde
als een oud wijf of poneerde een stel
ling, waarbij hij geen tegenspraak
duldde. De meeste kinderen hadden
een hekel aan hem, vandaar zijn bij
naam Tjerèwèt.
De sterk afgevallen Rudolph keek het
kringetje van vrienden rond. 'Nou ja,
deze keer heeft hij wel gelijk. Ik zou nu
langzamerhand ook wel weer eens een
schone, korte broek aan willen trekken
in plaats van dit vieze vod. Maar ik
ben door al mijn ruil-spullen heen.'
Hij trok zijn schouders op. Plotseling
veranderde hij van onderwerp toen zijn
maag luidruchtig om vulling klaagde.
'Ik barst van de honger. En natuurlijk
niks te makan. Ik wil jullie eigenlijk vra
gen mij te helpen, want ik heb een idee.'
De opgeschoten jongens keken hun
leider vol verwachting aan. Rudolph
gebaarde iedereen dichterbij te komen,
zodat hij fluisterend zijn plan uit de
doeken kon doen.
'Dus jij, Theo, zorgt voor het touw,
dan lopen wij alvast naar het gedèk.
En jij - Hans - loop even naar de gaar
keuken en snaai een stukje vlees, oké?'
Rudolph's plan liep gesmeerd. Theo
had snel een lasso gefabriceerd van een
stuk touw en Hans met het zonge-
bleelcte piekhaar kwam zeer spoedig
met een brokje vlees uit de dapoer
aangerend. Het stukje vlees werd aan
de lasso bevestigd. Met grote behendig
heid werd een rond gat in het gedèk
gemaakt, waarbij een paar jongens als
djaga fungeerden. De Japanse kamp
commandant of een van zijn vazallen
mocht in geen geval iets merken van
deze ongeoorloofde activiteiten.
'Zie je al iets? Ik hoor die rothond dui
delijk blaffen, dus hij is niet ver weg
meer!'
Rudolph hees zijn tjawat voor de zo
veelste keer omhoog en loerde door het
gat. Edu keek mee en wees naar de
weldoorvoede fox-terrier die nu in zicht
kwam. 'Ajo,' commandeerde Tjawat,
'de lasso!' Hij pakte het touw met het
smakelijke aas en slingerde dit volleerd
als een cowboy in het rond. En nog
volleerder wist hij de viervoeter geruis
loos te strikken. Operatie Andjing
Nippon was geslaagd.
De soep met malse hondenbrokjes was
snel gemaakt. De dompelaar deed daar
bij prima dienst. De jongens maakten
zich op voor hun ruilhandel, nadat zij
zich eerst zelf ruim te goed hadden
gedaan aan het voedzame vocht.
'Tim, zullen we barteren? Jij een mok
"soep speciaal" en ik die broek van jou
die je gisteren aan had?'
'Pimmetje, hier voor jou. Ook lekker
eten. Dan krijg ik van jou dat blauwe
hemd?'
Hongerig verzamelden de andere jonge
kampbewoners zich om hun lotgeno
ten. Iedereen had wel iets te ruilen.
Het gesmak en geslurp daarna, gevolgd
door luide boeren, bracht een geluk
zalig moment in het anders zo trooste
loze kamp. Tussen de opgeschoten
jeugd kwam iemand schoorvoetend
naderbij. In zijn hand droeg hij een
groene blouse.
'Is er nog iets over in de pan? Kan ik
dit nog ruilen?'
Rudolph knipoogde naar zijn vriendjes.
'Natuurlijk, Tjerèwèt, jij altijd.'
Het schriele kereltje ontweek deze keer
alle spottende blikken. Onverstoorbaar
overhandigde hij de blouse en kreeg
daarvoor een beker terug die half was
gevuld met soep. Er zweefden nog twee
brokken vlees in. Gulzig viel hij op het
voedsel aan. Toen hij de laatste resten
uit de beker met zijn vingers had ge
vist, tikte Rudolph hem op zijn schou
der. 'Ik heb nog een cadeautje voor je.'
Achter zijn rug hield Rudolph iets in
zijn vuist.
'Ogen dicht en handen openen,' beval
hij. Fritsje deed zoals opgedragen.
Tjawat legde iets in zijn vervuilde han
den. Toen hij mocht kijken, gniffelde
iedereen vol leedvermaak.
'Als je straks op het babypotje bent
geweest, kun je dit daarna aantrekken.
Zal je leuk staan. Bovendien, als je nog
honger hebt, leun je hier ook lekker
soep van koken.'
Vol afgrijzen staarde Frits naar het
cadeau - de tjawat - en daarna naar
Rudolph. Deze keek hem uitdagend aan
en stak vervolgens zijn handen in de
zakken. Van zijn 'nieuwe' korte broek
Overwinteren a.d.
noordkust van Bali bij
'Mas' Bungalows
Samengesteld door: Tina Daniels
(Advertentie)
BANYUALIT-LOVINA
200 m van zee, helder en veilig.
Ned. management. Ruime kamer met
dito privé toilet, douche en gr. terras.
35,- p.d. per kamer met ontbijt.
Spec, overw.tarief met h.p.
Inl. 078 - 674 45 26
12
