De kris In een heel klein dorpje op Midden-Java vlakbij Djokja karta woonde Soeleiman. Hij woonde daar niet alleen, hij had een lieve vrouw en twee kinderen. Een dochtertje van acht en een zoontje van tien. Karto hadden zij hem genoemd. Soeleiman was niet schat-en schatrijk, maar ook niet onbemiddeld. Hij kon zich zo af en toe iets permit teren. Dan kocht hij voor zijn vrouw of een van zijn kinde ren iets moois. Zo had hij zich in de loop van vele ja ren een aantal hele mooie en kostbare krissen kunnen aanschaffen. De inte resse voor krissen had hij van zijn va der geërfd. Hij wist dan ook van jongs af bijna alles over krissen. Van deze door de empoe gemaakte, prachtige, religieuze wapens, waar men eerbied voor had, waren er niet twee hetzelfde. Maar Soeleiman had één kris die de mooiste was. Eens had zijn vader - dus de grootvader van Karto - hem geschonken met de woorden: 'Dit is een familiewapen, een echte poesaka, hij beschikt over innerlijke kracht, semangat. Bewaar hem goed, breng iedere week een wierook-offer en doe dat op donderdagavond, de avond voor djoemahat.' En zo gebeurde dat ook! Karto, Soeleimans zoon, was als het ware met deze ceremonie opgegroeid en zag dat prachtige, mystieke wapen vaak in zijn vaders handen. Wat zou hij zelf graag zo'n kris willen bezitten. Honderd maal had hij aan zijn vader gevraagd: 'Wanneer krijg ik deze kris?' Even zovele malen was het antwoord: 'Als je groot genoeg bent en je de ver antwoordelijkheid aan lean, dan mag jij hem hebben.' Maar Karto bleef vragen en smeken. Het leek of hij het van boven kreeg opgelegd. Mocht Soeleiman dit kostbaar en kwetsbaar bezit zo maar aan zijn nog lang niet volwassen zoon overdra gen? Zou hij de verantwoordelij kheid wel aan kunnen? Maar Karto hield niet op met vragen. Zijn ogen konden zijn vader zo smekend aankijken. Ten einde raad besloot Soeleiman de doekoen te raadplegen. De doekoen kende als geen ander de psyche van de mens. Hoeveel mensen uit zijn eigen desa, maar ook uit de wijde omgeving, had hij met zijn wijsheid al niet kun nen helpen? De doekoen maakte met vader Soelei man een duidelijke afspraak, nadat hij de problemen in alle facetten had aangehoord. 'Kom met Karto morgen ochtend op het grasveld bij de bamboe bosjes. Ik zal daar ook zijn.' De volgende morgen liepen vader en zoon, op de juiste tijd via de kortste weg over de galangan naar het veldje dat bij na geheel omringd was door bamboe stoelen. De doekoen was reeds aanwe zig en begroette vader en zoon met in zijn ogen een blik van groot vertrouwen. 'Kijk', zei hij, terwijl hij zijn sarong wat hoger opstroopte om te gaan djongkok. 'Kijk, Karto, daar boven dat donkere gat, onder die hoge bamboestoel.' 'Ja, ik zie het, een grote dikke slang!' Het dier hief zich nog verder omhoog teneinde de omgeving beter te kunnen overzien. Zijn gespleten tong bracht hij regelmatig wat nerveus naar buiten. 'Luister Karto, jij gaat voor mij die slang vangen. Grijp hem achter zijn kop en breng hem hier. Ik geef je de garantie dat hij jou niet zal bijten.' Een korte blik naar zijn vader gaf Karto voldoende zekerheid. Manmoedig stapte hij op het donkere gat onder de bamboe af waar de slang nog steeds in opgeheven positie de omgeving af speurde. Het hoge gras vertraagde Karto's gang, maar hij liep desondanks recht op zijn doel af. Nog maar een paar meter van de zo lugubere plek af, zag hij de slang wegduiken in het donkere gat. Even een verbijstering. Nu kon hij de opdracht niet uitvoeren! Maar Karto had bewezen zijn verant woordelij kheid te kennen. Zijn jeug dige mannelijkheid en het begrip 'het moet' waren voor vader Soeleiman en de doekoen het stellige bewijs dat de kris in goede handen zou zijn. Thuis gekomen overhandigde Soeleiman de poesalca-kris aan zijn zoon. Karto kon geen woorden vinden om zijn vader te bedanken, zijn zwijgen alléén was voor vader Soeleiman al voldoende (Advertentie) "INGET MATI" "AD PATREST Fa. Johs. Ouwejan Zn. 25 Tekst: G.M. Schouten Illustratie: Jack Poirrié Begrafenis- en Crematie- Onderneming Opgericht 1924 ROUWKAMERS EN ONTVANGKAMERS AIRCONDITIONED Kantoren: Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag Tel. 070 - 355 64 27 (drie lijnen) 43ste jaargang - nummer 7 - januari I 999

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 25