moessQn Het gebeurt je niet iedere dag. Je ontvangt een uitnodiging voor een traditionele huwelijksplechtigheid in hartje Yogyakarta. Ons overkwam het en we gingen daar graag op in. Vertrek Schiphol zaterdagmiddag 7 november, aankomst Yogya zondagmiddag 8 november. Een uur rijden naar het hotel, een half uur verkoeling in het zwembad, daarna verkle den en om zes uur naar de plechtigheid. Wat we meemaakten was uniek. Een andere wereld, die van traditie en ingetogenheid. onze moeder, woonden in de jaren dertig in Djokja. Corrie verdiende als De aanleiding voor deze uitnodiging vond zo'n zeventig jaar geleden plaats. Onze grootmoeder, Corrie Kimmijser, en haar enige dochter Loulou, Ooms en tantes Twee van de kinderen waren Roeslan en Moekas, kleinkinde ren van sultan Hamengku Buwono VII. In korte tijd leerden de jongens de Nederlandse taal spreken en schrijven. En ze doen dat tot op de dag van vandaag nog foutloos. weduwe de kost als onderwijzeres bij de Normaalschool. Voor Loulou, onze moeder, was het verzoek van het sultanaat om enkele van hun kinderen in huize Kimmijser een Europese opvoeding te geven, een uitkomst in haar eenzame leven. Zo kreeg zij er ineens enkele 'broertjes' bij. Dat was veel gezelliger dan alleen met de baboe en oma Neeltje Kohn, wier gezondheid tanende was. Tekst: Dirkjan Rozema Foto's: Petra Hovestad-Rozema

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 30