In 1936 vertrokken Corrie en Loulou
met Europees verlof naar Nederland en
bleven daar. Beide jongens bleven ach
ter en werden ingekwartierd bij een
andere Nederlandse familie in Yogya.
De contacten verwaterden en uiteinde
lijk bleven de foto's en de herinneringen.
Tot 1971, toen een groep Kratondan
sers optrad in het Haagse Congresge
bouw. Daar, tijdens de pauze in een
van de kleedkamers, zag Loulou haar
'broertje' Moekas weer terug. Hij was
een van de Kratondansers. Maar ook
andere leden van het gezelschap wer
den herkend en het gehele gezelschap
was een middag te gast bij Loulou en
haar man Bob Rozema in Voorburg.
Het vormde een nieuw begin in de
relatie tussen de oude huisgenoten.
Loulou en Bob bezochten Yogya daarna
enkele malen en talloze herinneringen
werden opgehaald.
Wij, hun kinderen, deelden in die
vreugde ook al omdat wij tegen vele
toen nog voor ons onbekende personen,
oom en tante mochten zeggen en wij
'ooms' en 'tantes'. En zo
kwam het dat Sinar,
zoon van oom Moekas,
en zijn aanstaande
echtgenote Wiwin ons
een uitnodiging stuur
den voor hun huwelijk,
dat op traditioneel
Javaanse wijze zou
worden voltrokken.
Brongtodiningrat
Plaats van handeling
was een van de prach
tige gebouwen van
Hotel Brongto, aan de
Jalan Suryodiningratan,
even ten zuiden van de
Kraton. Het hotel staat
op de grond van de
familie Brongtodining
rat. De naam Brongtod
iningrat is afkomstig
van de moeder van
Moekas en Roeslan.
Zij was prinses
(GBRA Goesti
Bandoro Raden
Ajoe) Brongtodi
ningrat I, het
47ste kind van
sultan Hamengku
Buwono VII. Moekas nam als
oudste van haar kinderen de
naam Brongtodiningrat over.
Het hotel bestaat eigenlijk uit
een aantal bungalows, waartus
sen prachtige tuinen. Verder is
er een gebouw met hotelkamers.
Centraal gelegen is er een groot
zwembad, waar wij vooral
's ochtends vroeg regelmatig
gebruik van maakten.
Als zojuist aangekomen onwen
nige westerlingen staken wij
schril af in onze (warme) Euro
pese kleding, tussen alle prach
tige gewaden en sieraden,
schitterend opgemaakte coiffu
res en sierlijke schoentjes. De
zalen in het gebouw waren
prachtig aangekleed.
Onder de klanken van de game-
lanmuziek kwamen steeds meer gasten
aan, waaronder ook een groot aantal
familieleden van de sultan. Als eerste
arriveerde de bruidegom, die statig
begeleid werd naar een tafel waar hij
langdurig en plechtig werd toegespro
ken door een aantal oudere mannen.
Zijn bovenlijf was half ontbloot, zijn
bijzondere hoofddeksel was hemels
blauw, hij droeg allerlei sieraden en
zijn gezicht en oren waren op bijzonde
re wijze opgemaakt.
Wiji dadi
Na dit statische gedeelte van de cere
monie schreed de bruidegom onder
begeleiding naar een wachtruimte voor
een fotosessie. Ondertussen trad de
bruid, eveneens begeleid, plechtig het
gebouw binnen.
Een belangrijk gedeelte van de ceremo
nie was de traditionele wiji dadi. Bruid
en bruidegom traden elkaar langzaam
tegemoet en waar zij elkaar ontmoet
ten, stapte de bruidegom blootsvoets in
een bak bedekt met bloemblaadjes,
waarin zich een rauw kippenei bevond.
Natuurlijk sneuvelde het ei onder zijn
voet. Daarna maakte de bruid die voet
schoon. De betekenis daarvan is de
belofte van de bruidegom om vader te
worden en de belofte van de bruid om
haar echtgenoot te dienen.
Een ander gedeelte van de ceremonie
elkaar als één grote familie gingen
beschouwen.
Na het overlijden van onze grootmoe
der in 1993 en onze moeder in 1997
bleven de contacten over en weer be
staan. Ook met de kinderen van beide
Reiniging van de voeten van de bruidegom door de
bruid
Bruidsmeisjes
43ste jaargang - nummer 7 - januari I 999
31
