door verdwaald flintertje spek. Meestal ging ik 's nachts tijdens m'n brand- rondje van de hondenwacht even in de dapoer van de kraton kijken, want de civiele dienst bestond uit Madoerezen. En daar was vaak nog wel wat lekkers te vinden. Na dat zo'n paar keer gedaan te hebben, zag een van de kokki's mij daar smik kelen en vanaf die nacht stond daar altijd mijn tafeltje keurig gedekt klaar met een dicht flesje bier en een glas er naast. Heb er toen een briefje naast gelegd met erop: 'Banjak terima kasih, maar bier mag ik op wacht niet drin ken, dus een glas water is ook goed.' Ik wilde namelijk niet dat die jongens van hun beroerde rotgage mij elke nacht ook nog eens op bier gingen tracteren. schieten, nadat hij zijn avondmaal ge noten had. Dit impliceerde dus dat ik de man nooit met zijn sextant aan het vogelen zag. Maar na een maand of drie - en hij hield mij nog steeds bijna dagelijks voor dat ik een rot-sextant in m'n handen had, had hij zich iets vergist in het tijdstip van de vallende avond-scheme ring. Die bewuste avond nam ik dus de wacht over, ijsbeerde wat in het stuur huis en zag op de brugvleugel (uiter aard) de tweede bezig met het schieten van zijn sterretjes. Wat schetst echter mijn grote verbazing, toen ik op de brugvleugel deze tweede stuurman achteloos in de reeds vallende avondschemering de gevonden hoogte zag aflezen. Met zijn sextant kón dat absoluut niet zonder voldoende dag licht en zeer zeker niet zonder de sextant tot dicht onder zijn ogen te brengen, opdat hij door de loupe kon koekeloeren om z'n pietepeuterige priegelnonius af te lezen. Met een schok en met opwellende ge voelens van oprechte verontwaardiging realiseerde ik mij dat die pesterige gal bak daar dus met mijn sextant z'n sterretjes aan het schieten was. Kordaat, ondanks het grote rang- en standsver schil, beende ik naar de brugvleugel en keek naar de sextant. Stuurman Bos had druk sikkelend niets in de gaten. En wat dacht je? Jazelcers... De man had mijn sextant in z'n handen. Grenzenloos brutaal Ik aarzelende toen geen moment en griste kordaat mijn sextant uit zijn handen onder het toesnauwen van de woorden: 'Eerst mij drie maanden lang lopen jennen dat ik een rot-sextant in m'n handen zou hebben met het gevaar van toekomstige strandingen en dan voor je eigen gemak vanwege het moei teloos aflezen, het lef hebben om stie kem mijn trommelsextant te gebruiken? Amme-nooit-niet!' Alleen al het tutoyeren was grenzen loos brutaal voor een vierde stuurman netje met slechts zo'n armzalig dun streepje op z'n mouw. Laat staan mijn gesnauw en op het kritieke moment onderbreken van een ster's hoogte waarneming. De tweede stuurman was even sprake loos, trachtte zich nog een houding te geven door iets te mompelen in de trant van 'aan de "ouwe" rapporteren', maar dat hoorde ik geeneens. Want ik was al naar de lcaartenkamer gestapt, waar ik mijn trommelsextant in m'n kistje deed, het sleuteltje omdraaide en in m'n zak stak en vervolgens de sex tant van de tweede stuurman uit zijn kistje haalde. Zijn eigen sextant duwde ik hem in z'n handen met de woorden: 'Hier, nu weten we zeker dat we met deze schuit vannacht niet door jouw schuld zullen stranden...' Stuurman Bos Maar ik dwaal weer eens gigantisch af en dus terug naar die zogenaamde rot- sextant van mij. In de lcaartenkamer stonden in een kast, zeevast op planken boven elkaar, de vier sextanten van de vier stuurlie den. Mijn sextant stond als zijnde die van de vierde stuurman uiteraard geheel onderaan en die van de eerste stuurman stond geheel bovenaan. Voor zover ik weet, heeft nog nooit iemand het bij de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd het ooit gewaagd om aan die volgorde te tornen. Tevens gold het voor elke stuur man als pure heiligschennis om de sextant van een ander uit het kistje te halen of te gebruiken. De tweede stuurman was nu de man die in de avondschemering de vier tot zes sterretjes schoot in verband met de berekening van het avondstersbestek. Middels de boordtelefoon deelde hij mij dan mede - en dit in verband met de door hem berekende tijd van het vallen der avondschemering - of ik vóór het opdienen van de avondhap moest komen aflos sen, of er na. Als ik dan boven kwam, had hij reeds z'n sterretjes geschoten of hij moest z'n sterretjes nog 37 M'n moeder en ik op de brug van het Ms. Qaronne, circa twee jaar na mijn sextant incident. 43ste jaargang - nummer 7 - januari I 999

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 37