Reis naar de
Wf'
Om vijf over half acht 's morgens ste
gen we op van het vliegveld Pattimura
op Ambon en een klein uur later
landden we op het Heine vliegveld
van Banda Neira. May, onze
gids, had maatregelen
genomen om zeker te stellen dat we in
pension zouden komen bij een familie
lid van haar, de eigenaar van Likes
Homestay. Dit loge
ment bleek op het
mooiste plekje van
Banda Neira te staan,
aan het water en met
uitzicht op de
Gunung Api aan de
overzijde. De vrouw
des huizes zorgde
iedere dag voor drie
voortreffelijke maaltij
den met diverse soor
ten vis, maar weinig
groente, want groente
is beperkt verkrijgbaar
op de Banda-eilanden.
Nootmuskaat
De Banda-eilanden vormen een oase
van rust, waar mensen zich nog feeste
lijk aanldcden als er een Pelni-boot
verwacht wordt. Alles is even teder en
fijn aan deze toverachtige eilanden
groep. De zee is er blauwer, het groen
is er donkerder en glanzender.
Men kan er zich in het paradijs wanen,
maar de nootmuskaatbomen, die voor
de oorspronkelijke bewoners een zegen
hadden kunnen zijn, werden een vloek.
De Bandanezen werden uit de weg ge
ruimd door de genadeloze, Nederlandse
monopoliepolitiek van de zeventiende
eeuw.
jL '- v
mm?**
W&*&*s£
Tekst en foto's: F.J.P. Kiesel
Gunung Api
