Knuffel op zee
Het is altijd feest
als we ergens komen
om op te treden
de zee gespeeld. Het verhaal, viel me
op, is met de Javaanse legende van
Loro Kidoel verweven. Het betekent
wel wat voor je, geloof ik, dat je in
Indië bent geboren. Ben je wel eens
terug geweest1
studeren, maar ik heb het niet afge
maakt, want ik ontdekte het poppen
spel. Dat sprak mij enorm aan.
De Stichting Poppentheater Hans
Schoen waar ik nu bij werk, is geves
tigd in Hoorn, vandaar dat ik daar nu
ook woon.
Yanto, een Javaanse jongen. Nu preten
deer ik niet dat ik de wereld beter
maak door zo'n onderwerp - vriend
schap tussen blank en bruin - te laten
zien.
Maar ik hoop wel dat de kinderen over
zoiets nadenken, het misschien als
Ongeveer acht jaar geleden was ik voor
het eerst terug in Indonesië. Zijdelings
had dat te maken met een nieuwe
voorstelling, maar ik heb natuurlijk
ook 'als toerist' enorm genoten van wat
ik allemaal heb gezien.
Ik ben in Surabaya op zoek gegaan
naar het ziekenhuis waar ik geboren
ben en naar het huis waar ik gewoond
heb. Het Darmo Hospital staat er nog.
Ik heb zelfs tijdens een rondleiding de
verloskamer te zien gekregen, waar ik
geboren ben! Helaas is alle administra
tie uit die jaren weggegooid.
Het huis waarin ik met mijn ouders
heb gewoond aan de Jl. Bengawan, heb
ik ook gevonden. Daarin woont nu een
militair, die erg kwaad werd toen ik
een foto van het huis wilde nemen.
Ik heb de foto toen maar de volgende
dag stiekem genomen.
Het is een veelzijdig vak, poppen spe- voorbeeld zien voor in de huidige,
len, want behalve het spelen zelf, schrijf multiculturele samenleving.
je verhalen en ontwerp je decors en
poppen. Ben je daarom poppenspeler Jaarlijks spelen jullie zo'n 130 voorstel-
gewordenlingen. Het merendeel op scholen, de
rest in theaters, buurthuizen, culturele
Ja, ik kan er zoveel in kwijt. Ik kan centra en dergelijke, maar jullie hebben
mijn fantasie gebruiken bij het schrij- ook in het Indisch Cultureel Centrum
ven en ontwerpen en ik vind het leuk in Zoetermeer opgetreden en in het
om met kinderen te werken. We spelen Tropenmuseum in Amsterdam. Daar
voor kinderen en hun begeleiders. heb je toen De jongens, het meisje en
Het is altijd feest als
we ergens komen
om op te treden.
We proberen onze
voorstellingen ook
iets meer te laten
zijn dan alleen maar
lachen, gieren, brul
len. Er zit altijd wel
een onderwerp of
thema in het ver
haal, zonder dat het
moralistisch wordt.
Daar heb ik name
lijk een hekel aan.
In de voorstelling
die jullie net gezien
hebben, ontstaat er
bijvoorbeeld een
vriendschap tussen
Niek, een Neder
landse jongen, en
27
i
43ste jaargang - nummer 8 - februari 1999
