moessQn Ik heb in het Wayangmuseum in Jakarta en in Bandung nog twee wa- yang golek-voorstellingen gezien. De voorstelling in Bandung is het mooist, in mijn herinnering. Dat komt door de vele grapjes, die de dalang er in heeft gemaakt. Dat geeft een ontspan nen sfeer. En iedereen zingt mee met de liedjes. De voorstelling werd tegelij kertijd uitgezonden op de radio. Of er overeenkomsten zijn tussen wayang en Nederlands poppentheater? Eigenlijk niet. Je kunt ze nauwelijks vergelijken. Het zijn zulke verschillende vormen van kunst. Misschien zou je kunnen zeggen dat de techniek van de westerse stokpop geïnspireerd is op die van de wayang golek. Beiden hebben een stok die begint in de kop, door het hele lijf gaat en onderaan vastgehouden wordt. En beiden hebben aan dc han den van de pop stokjes, waarmee men (Advertentie) Overwinteren a.d. noordkust van Bali bij 'Mas' Bungalows de armen kan bewegen. Maar daarmee houdt het wel op. Jullie spelen regelmatig in België en jullie hebben ook, op uitnodiging, een tournee door Denemarken en Zweden gemaakt. Dat klopt, het verhaal dat we daar hebben gespeeld, Tussen twee kasten, is door Marion Bloem speciaal voor ons geschre ven. In Denemarken is er steeds, tijdens de voorstel ling, een korte samenvatting gegeven in het Deens. In Zweden heeft er iemand in de zaal tussen de kinderen gezeten en de voorstelling simultaan vertaald in het Zweeds. Spannend en heel leuk om te doen. Een Amerikaanse poppen theaterproducent uit Atlanta heeft ons zien spelen op een internationaal festival in Dordrecht. Hij nodigde ons uit om de voorstelling Knuffel op zee, die we daar speelden, in Atlanta (Geor gia) te komen spelen. In de zomer van '98 zijn we gegaan. Knuffel op zee is een voorstelling die ik zelf heb geschreven en waar ik het decor en de poppen voor heb ontworpen. Het moest in het Engels worden vertaald. Ik ben reuze trots dat die in Amerika is vertoond. En, was er succes We hebben de sterren van de hemel gespeeld. Elf voorstellin gen hebben we gegeven. Op het eerste festival in Atlanta hebben ongeveer 350 Ameri kaanse collega's naar ons gekeken. Onze voorstelling, de laatste op het programma, is daar de uitsmijter geweest. Maar... vlak vóór ons, als één na laatste, had men Steve Withmire, de nieuwe bespeler van Kermit de Kikker ge plaatst. Daar komen we nooit overheen, heb ik toen stilletjes gedacht. Toch, na de eerste lachjes, kreeg ik het gevoel dat het wel goed zou komen. Drie keer zijn we terug geroepen voor het applaus. Wat we bij Steve en Kermit zagen gebeuren, overkwam ons ook. We prijken op vele foto's van onze Amerikaanse collega's en hebben vele handtekeningen uitgedeeld. Daarna hebben we de voorstelling nog tien keer gespeeld op een ander festival voor de inwoners van Atlanta. Het is een groot feest geweest. En nu Hollywood Als ze ons vragen, gaan we zo! Nee, het ligt niet in de lijn der verwachting. We hebben er toen wel een vakantie naar Maui, een van de Hawaii-eilanden, aan vastgeknoopt. Overweldigend mooi is het daar. Het lijkt er wel een beetje op Indonesië. We kwamen er tot rust en deden weer nieuwe ideeën op voor een volgende voorstelling. In de zomer van '99 gaan we die maken en in het voorjaar van 2000 is de première. Maar voorlopig spelen we nog verder met onder andere De jongens, het meisje en de zee, door het hele land. De tijd vliegt voorbij als je met Stephan Stoetzer over zijn vak praat. Bij het afscheid nemen, wensen wij hem veel geluk en inspiratie toe. Mocht u in de gelegenheid zijn om met uw kinderen of kleinkinderen een van zijn voorstel lingen bij te wonen, aarzel dan niet. 28 BANYUALIT-LOVINA 200 m van zee, helder en veilig. Ned. management. Ruime kamer met dito privé toilet, douche en gr. terras. 35,- p.d. per kamer met ontbijt. Spec, overw.tarief met h.p. Inl. 078 - 674 45 26

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 28