Brieven Q
moessOn
T\
De inhoud van de
ingezonden brieven
valt buiten de
verantwoordelijkheid
van de redactie
Fluiten
Graag wil ik reageren op het stukje van
Timbul Winarto in Moesson van
januari 1999, over zijn ouders en pro
fessoren naar aanleiding van dat fluiten.
Het komt mij allemaal zo bekend voor,
heb er ook zo mijn ervaringen mee.
Met vakantie in Djombang reageerde
mijn opa op mijn vrolijk gefluit met
een geërgerd: 'Je lijkt wel een stalmeid.'
Van anderen kreeg ik te horen: 'Meis
jes die fluiten, krijgen mannen zonder
duiten.'
Ik floot allerlei liedjes: Hollandse,
Duitse, Engelse en een enkele keer een
Franse. Hoe harder en scheller, hoe
mooier, vond ik. De 'Beer Barrel Polka'
bijvoorbeeld - ook zo'n mooi wijsje om
te fluiten.
Ik was toen een tiener en ging al zingend
en fluitend door het leven. Tot ik het
warme, ouderlijke nest in Semarang
moest verlaten voor verdere studie in
Djokja en niet lang daarna de oorlog
uitbrak. Mijn vader, mijn broers, het
manvolk achter het prikkeldraad ver
dwenen. Toen viel er niet veel meer te
fluiten en te zingen. Heb daarna eigen
lijk nooit meer zo uitbundig gefloten
als toen, vroeger. Maar zingen kan ik
gelukkig nog wel.
Over de liedjes: op de pasar bij de Chi
nees kon je voor een paar gulden zo'n
klein aardig boekje vol Engelse liedjes
kopen, made in Hongkong, denk ik.
Jammer dat ik dat ding kwijt ben, er
zaten zo veel nostalgische liedjes in.
Liedjes als: 'Home, sweet home'
(Deanna Durban zong het zo mooi) en
'Bei mir bist du schön' en 'Home on
the range'. Ja, het is allemaal voltooid
verleden tijd.
Mevrouw L.E.V. Simao, Apeldoorn
Bengawan Solo
Commentaar op artikeltje Ed Brodie in
Moesson januari. Volgens mij luidt het
laatste zinnetje van 'Bengawan Solo'
anders, namelijk: 'Kaoem berdagang
selaloe naik itoe peraoe.'
H. Smit, Bennekom
Indische jongeren
Ik lees jullie blad altijd met heel veel
plezier en mijn ouders ook. Ik vind het
heel interessant om allerlei dingen over
Indië te weten te komen en tegelijker
tijd ook erg leerzaam. Ik ben een vrij
jonge lezer (18 jaar) en voor mij heeft
jullie blad iets extra's. Het geeft mij
een beeld over wat nu precies Indisch-
zijn betekent en over hoe het leven
vroeger was in Indië. Ik vind het alle
maal reuze interessant.
Ik voel mij ook echt Indisch en ik ben
echt trots dat ik Indische ouders heb.
Ik weet nu (dankzij mijn ouders) wat
een Indo precies is. De meeste kinde
ren van mijn leeftijd weten totaal niet
wat Indisch-zijn betekent en verwarren
Indo's met Indonesiërs, omdat ze niet
beter weten. Ik leg dan uit wat nu pre
cies een Indo is en dan kijken ze je nog
raar aan. 'Een Indo is iemand met Indo
nesië als moederland en Nederland (of
een ander Europees land) als vaderland.'
Zijn ze nu zo dom of weten ze het echt
niet? Daar kan ik me zo druk om ma
ken. En bij de meeste Indische kinderen
die ik ken, is die kennis er ook niet.
Volgens mij voelen ze zich niet eens
Indisch. Ik vind het zo jammer. Ik ben
(denk ik) een van de weinige Indische
jongeren van mijn leeftijd die zich echt
senang voelt als Indo-jongen. Waar ik
woon, tenminste wel.
Guido Sassen, Emmen
The Tjong Khing
Zojuist teruggekeerd uit Indonesië heb
ik meteen Moessons van december en
januari doorgenomen en las onder
andere het interview met The Tjong
Khing. Toen ik jaren geleden voor het
eerst zijn naam hoorde noemen, vroeg
ik me af of hij dezelfde persoon was
met wie ik in 1947 in klasse I D van
het Christelijk Lyceum zat. Dat blijkt
dus inderdaad het geval te zijn.
Wij, zijn klasgenoten, bewonderden
hem om zijn tekenkunst. Er bestond
geen twijfel dat deze verlegen, tengere
jongen zou uitgroeien tot een groot
Eindelijk bij zijn geliefde vrouw.
Vandaag overleed onze lieve bescheiden
vader, schoonvader en grootvader
Karei Otto Landzaat
weduwnaar van Trijntje Helnia
Monfils
Soerabaja, 13 februari 1907
f Den Haag, 5 januari 1999
Onze herinnering aan hem blijft.
Wij zijn dankbaar voor de liefdevolle
verzorging in Verpleeghuis
Sammersbrug, afdeling Dahlia, tijdens
zijn kortstondig verblijf aldaar.
Wiggert Landzaat
Stella Olmos de Landzaat
Kate Landzaat
Dick Ballendux
en de kleinkinderen:
Muriel, Paco, Sarah,
Valeria, Catherina,
Elisabeth, Michelle
Correspondentie-adres:
Ter Nieuwburgstraat 17
2548 SC Den Haag
De bijzetting in het familiegraf op de
begraafplaats Nieuw Eykenduynen te
Den Haag heeft op maandag 11 januari
jl. plaatsgevonden.
Op 93-jarige leeftijd is na een zeer
zorgzaam leven overleden onze
mamma en oma. Zij was 'n heel
bijzondere vrouw.
Elvire Jordans-Baume
sinds 1949 weduwe
van J.D.C. Jordans
Bandoeng, 2 januari 1905
f Haarlem, 16 december 1998
Anne, Jo, Joop f
Winnie, Hans
Ingrid
Marco en Sytske
Liza, Iris en Hidde
Lizzy, Han
Fenna, Jacob
Coen
Frank, Anita
Kim
Correspondentie-adres:
Anne van de Poll-Jordans
Robert Kochlaan 468
2035 BP Haarlem
De crematieplechtigheid heeft op
maandag 21 december 1998 plaats
gevonden in het crematorium
Velsen, te Driehuis.
4
K\\
