Bedrogen op Bali
Verhalen van een reisleider
dat de straatventer hem voorhield.
Hij had geen plan tot kopen, maar de
verkoper besprong hem onmiddellijk
en noemde een prijs die zeker driemaal
te hoog was. In plaats van gewoon
door te lopen, opperde Bert een absurd
laag bedrag om de man af te schrikken.
Maar die dacht beet te hebben en liet
niet los!
Bert bekeek het beeldje wat nauwkeu
riger. Het was heel mooi gesneden en
fijntjes afgewerkt. Hij had er ineens
wel zin in en verhoogde zijn bod.
Daar, op het veel geroemde,
maar ook vaak verguisde Bali,
in het van toerisme vergeven
plaatsje Kuta, gebeurde iets, wat hem
aan Barcelona deed denken, toen ze
hem van voren een roos aanboden en...
van achteren zijn portemonnee rolden.
Daar was hij flink boos om geworden,
meer op zijn eigen stommiteit dan op
de dief. 'Die zal het harder nodig heb
ben dan ik,' had hij gedacht, maar hij
Maar dat hij hier op Bali, in Indonesië,
het slachtoffer was van een feitelijk
gepleegde, maar nog net verijdelde po
ging tot oplichting, dat had hem zeer
geschokt.
Hij liep in Kuta en keek wat al te na
drukkelijk naar een stukje houtsnijwerk,
Spijt
Bert hield er een naar gevoel aan over.
Al zijn vertrouwen in Bali was be
schaamd. Al zijn mooie praatjes over
dit land bleken onjuist. De mensen
hadden gelijk: ook hier kon je bedrogen
worden. Met deze gevoelens nam hij
Van alle landen in het verre
oosten was Indonesië Berts
grote liefde. Thailand met zijn
glimlach, Sri Lanka met zijn
cultuur, Maleisië met zijn
natuur... Het waren allemaal
gebieden het bezoeken meer
dan waard. Maar Indonesië
was voor hem alles.
Elke kritiek op land en volk
probeerde hij altijd met de
mantel der liefde te bedekken.
En daarom was wat hem op
Bali overkwam zo dubbel
pijnlijk voor hem.
was nota bene gewaarschuwd voor dit
soort trucjes. Dat zat hem dwars!
Tawarren
Voortaan droeg hij zijn kleingeld in
verschillende zakken van zijn kleding.
Het aloude spel van tawar nam een
aanvang. Snel bepaalde hij in gedachten
zijn uiterste prijs, maar die bleek na
langzaam klimmen van zijn kant en
nog langzamer dalen van de tegenpartij
nog ver onder de vraagprijs te liggen.
Hij wendde zich al af om van de koop
af te zien, toen hij de verkoper hoorde
zeggen: 'Oké tuan, uw prijs dan maar.'
Toen hij zich omdraaide, zag hij nog
net hoe de verkoper een ander, even
groot beeldje in een zwart plastic tasje
wikkelde en het hem met een vriende
lijke grijns toestak.
'Ja, maar dat is het beeldje niet!' zei
Bert verontwaardigd, 'doe maar open,
laat maar zien!'
Geschrokken pakte de man zijn biezen
en verdween in het straatgewoel.
yiAMp iaifcsJ
^TnurTdenpasar
13
Tekst: R. Binkhuijsen
43ste jaargang - nummer I 0 - april I 999
