Voetbal in Tempo Doeloe (IV)
moessOn
Het Australische team (Uit: 40 jaar voetbal in Nederlandsch-lndié 1894-1934).
Tekst: Carl Teitler
Wist u dat bij het WK van
1938 (toevallig ook in Frank
rijk gespeeld) Nederlands-
Indië met een eigen elftal
heeft deelgenomen? Een spe
ler van dat elftal is nog steeds
onder ons. Hij wordt dit jaar
81 en is woonachtig in Den
Haag. Zijn naam: Jack Kolle of
Jack Samuels. Een foto van
dat elftal prijkt in het onlangs
verschenen jubileumboek van
B.V.C. (Bataviasche Voetbal
Club).
Het resultaat van het Neder
lands-Indisch elftal was niet
best. In Reims werd Neder-
lands-Indië met 6-0 door de Hongaren
verpulverd. Nu dit elftal toch in Euro
pa vertoefde, werd in het Olympisch
Stadion een wedstrijd geregeld tegen
het Nederlands elftal.
Opnieuw een duidelijke nederlaag,
onder de ogen van Prins Bernhard.
In dat jaar vertrok Bep Balthuys als een
van de eerste profs naar Frankrijk.
Wist u dat Bep Bakhuys oorspronkelijk
uit Indië kwam? Een halfbroer was bij
het onderwijs, een tweede broer was
tankcommandant bij het KNIL.
Bep heeft van 1929 tot 1934 in Soera -
baja gespeeld bij de vereniging Thor,
opgericht in 1901. Hij kwam als staf
employé van de B.P.M. (Bataafse Petro
leum Maatschappij) naar Nederlands-
Indië. De KNVB bestond in 1929
veertig jaar en Bep scoorde de enige
goal in de jubileumwedstrijd tegen de
aartsrivalen, de Rode Duivels.
Ik heb het genoegen gesmaakt zowel
Beps eerste als zijn laatste wedstrijd te
hebben meegemaakt.
Multicultureel
Net als in Nederland was voetbal over
zee zeer populair. Niet zozeer bij de
Indonesische volksmassa - misschien
met uitzondering van de Ambonezen.
Zowel Batavia als Soerabaja hadden
een Ambonees elftal: Jong Ambon in
Batavia en Mena Moeria in Soerabaja.
Er werd ook competitie gespeeld, geen
stedencompetitie zoals in Nederland,
maar een competitie van plaatselijke
verenigingen. In het begin van de jaren
dertig heeft men het Nederlandse
systeem geprobeerd, maar het faalde
omdat het krachtsverschil te groot was.
Bij het voetballen bestond een multi
culturele samenstelling. Men kende de
volgende deelnemers: zij die het voet
ballen in het moederland hadden
geleerd, de grote groep van Indische
Nederlanders, de grote groep van Chi
nezen en ook Defensie had zijn verte
genwoordigers, zowel het leger als de
marine waren, apart, aanwezig.
Soerabaja kende zelfs een Arabische
ploeg, Annasher geheten.
Contacten met het buitenland beston
den eveneens, jammer genoeg niet met
het moederland. De reden? De vliegerij
stond nog in haar kinderschoenen en
een trip met de boot zou minstens drie
maanden duren, te lang om verlof te
vragen. Pas in 1934 en 1936 zijn twee
Oostenrijkse ploegen naar Java geko
men; een ploeg uit Graz en de Wiener
Sportclub.
Belangrijk voor de contacten met het
buitenland was dat een machtig Bel
gisch-Nederlands sigarettenconcern,
Faroka, als sponsor optrad. De contac
ten betroffen Brits-Indië, Singapore,
Hongkong, in 1928 zelfs een Austra
lisch elftal.
20