De Indische eeuw (II) 1910-1920 van Nederlands-Indië ook een rol voor de Indonesiërs weggelegd. In 1917 vertrekt een gezelschap naar Den Haag om daar te pleiten voor een inheemse militie binnen het defensie-apparaat van Nederlands-Indië. Er steekt nog een kwestie de kop op: waarom zouden Indonesiërs de kolo niale overheerser helpen zijn land te verdedigen? Antwoord: alleen als zij ook zeggenschap in de kolonie hebben. En zo krijgt de Indië Weerbaar-bewe ging steeds meer te maken met de vorming van de Volksraad. Uiteindelijk haalde het voorstel om de Volksraad op te richten het wel en het voorstel voor een inheemse militie het niet. De eerste zitting van de Volksraad, ge opend door GG Van Limburg Stirum, vindt plaats op 18 mei 1918. De Volks raad is een adviserend lichaam van gekozen en benoemde leden. Vertegen woordigers van verschillende bevol kingsgroepen lijken nu inspraak te heb ben in het beleid van de gouverneur- generaal. In verband met de komst van het volgende millennium, blikken we nog even terug op enkele Indische hoogte- en dieptepunten van de twintig ste eeuw. Deze maand het tweede deel, over de periode 1910-1920. Indische verenigingen In 1911 richtte E.F.E. Douwes Dekker (een achterneef van Multatuli) de Indische Partij op. De Indische Partij streefde naar een onafhankelijk 'Indië voor de Indiërs'. Onder Indiërs verstond hij Indo's, maar ook Indonesiërs. Prominente inheemse leden waren Tjipto Mangoenkoesoemo en Soewardi Soerdjaningrat. Al in 1913 werd de Indische Partij verboden en alle drie de kopstukken werden verbannen naar Nederland. Na een oproep die in 1919 in Het Nieuws van den Dag verscheen, werd spontaan een comité gevormd van wat later een van de invloedrijkste Indische verenigingen zou worden: het Indo- Europeesch Verbond (IEV). Zaalberg, hoofdredacteur van het Bataviaasch Nieuwsblad, werd voorzitter. Directe aanleiding voor de oprichting van het IEV was het gouvernements plan om de salarissen van Europese lage ambtenaren gelijk te stellen aan die van Indonesiërs. Het IEV wilde de belangen van de Indo behartigen en de ontwikkeling van de Indo stimuleren. Belangrijk wapen in de strijd voor ontwikkeling van de Indo is het ondeiwijs en het IEV richt dan ook diverse scholen op. In 1940 is het IEV met acht leden de grootste fractie in de Volksraad. Volksraad De Eerste Wereldoorlog woedt in Euro pa en Indië verliest contact met Neder land. Door slechte scheepvaartverbin ding zijn sommige goederen moeilijk te krijgen en de prijzen gaan omhoog. Indië Weerbaar wordt in het leven geroepen, omdat er vragen bestaan of Indië wel een goede defensie heeft. Indië Weerbaar ziet bij de verdediging VictorIdo In 1912 verschijnt de roman De pau pers, door Victor Ido (pseudoniem voor Hans van de Wall). De paupers is een van de weinige verhalen die zich af speelt in het milieu van de kleine Indo's. Victor Ido's bekendste toneelstuk (hij schreef er vijftien) werd enkele jaren later opgevoerd: De paria van Glodok. (MvA) Het gebouw van de Volksraad in Batavia. De voormannen van het IEV. 43ste jaargang - nummer I 0 - april I 999 In Nijmegen wordt in 1911 de oprichter van ons blad geboren. Hier op de foto staat Tjalie Robinson - toen nog Jan Boon - met zijn kleine broertje Sander.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 81