Setiakawan hadden we er misschien op getrapt. En dan kan je wel meteen naar het ziekenhuis. De administrateur was blij verrast met de vangst en deponeerde hem meteen in zijn zee-aquarium. Nachtelijk schouwspel Vlakbij Onrust lag het eilandje Kerk hof. Vroeger werd dit eiland gebruikt soort geknisper om ons heen. Toen we omkeken en onze ogen gewend waren aan het duister achter ons, zagen we een schouwspel dat we niet gauw zouden vergeten. De carbidlamp wierp een grote licht cirkel op het zand. Wij zaten in die lichtcirkel maar precies op de grens van licht en donker zaten meer dan honderd krabben. Ze zaten in een GELD LENEN? koraaleilanden. Het zwemmen was natuurlijk heerlijk in dat warme water, maar de meeste indruk maakte op ons de koraalformaties. Op zich al zijn de kleuren van de zee rondom zo'n koraaleiland prachtig: al die schakeringen van lichtgroen tot donkergroen en diepblauw. Duidelijk waren de donkere contouren van de koraalbanken van bovenaf te zien. En al die verschijningsvormen van die formaties: struik- en waaierkoraal, hersenkoraal en ga zo maar door. Prachtige anemonen met hun kleverige tentakels. En overal daar omheen de tropische vissen. Guus en ik raakten er niet op uitgekeken met onze emmer met glazen bodem. Op stukken zand tussen de koralen lagen pikzwarte zeekomkom- mers; ze spoten j witte kleverige draden uit als je in ze kneep. Eens zagen we een piepjong J karetschildpadje zwemmen, dat I met zijn kleine j vinnetjes driftig i van ons weg j zwom. 'i Ook een koraal- slang, maar daar liepen we maar liever omheen. Onrust kan in de mist zijn verdwenen, voor ons is het nog steeds een levende herinnering om er melaatsen te begraven. In die periode lag de begraafplaats midden op het eiland, maar door de voortdurende afslag aan de noordkant en de aangroei aan de zuidkant werd uiteindelijk deze begraafplaats aangetast door de golf slag. Toen wij er waren, zagen we aan de noordkant een steile zandwal, waaruit allerlei botten staken. Je kon er zo hele skeletten uitgraven, maar dat hebben we toch maar niet gedaan. We hebben er een nacht gekampeerd, maar dat zou ook op het eiland Purmer- end kunnen zijn geweest, en hebben toen iets heel bijzonders meegemaakt. We zaten met anderen 's avonds in een lering op het zand met in ons midden een carbidlantaren, die een verblindend licht uitstraalde. Het was een prachtige windstille avond, er was geen wolkje aan de hemel en overal zag je de ster ren fonkelen en hoorde je het geruis van de golven, die vlakbij ons op het strand stuksloegen. We waren allen geboeid door de grootsheid van de natuur om ons heen en niemand zei een woord. Op een gegeven moment werden we ons echter bewust van een Levende herinnering Wij zeilden regelmatig in de baai van Batavia en bezochten dan vaak de grote kring met de scharen geheven en keken gebiologeerd naar het licht. We keken onze ogen uit. Er waren kan jers bij en het knisperende geluid was afkomstig van hun bewegende scharen. Een fantastisch gezicht. 39 (Advertentie) DOE HET V E R STAN DIG FINANCIERINGEN B. V. Bel gerust. Wij zijn tot 22.00 uur bereikbaar. (078) 644 96 00. Onze zeilboot, afgemeerd in de haven van Onrust. De broers met de kijkemmer. 43ste jaargang - nummer I 0 - april I 999

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 91