Het internaat in
Soekaboemi
Toen mijn vader in Padang in Sumatra overleed,
keerde mijn moeder met de rest van het gezin, vijf
meisjes en een jongen, terug naar Djakarta, waar
ze vroeger gewoond had. Ze werd opgevangen
door familie, maar die kon niet voor lange tijd het
gezin onderhouden. Na veel vijven en zessen
werd het zo geregeld, dat de jongen bij Pa van
der Steur geplaatst werd en de meisjes bij een
protestants internaat in Soekaboemi. Dat was
wel een beetje merkwaardig, daar we rooms-
katholiek opgevoed waren. Over het verblijf in
instituut, van ongeveer 1949 tot 1952, wil ik, als middelste
van de 5 dochters, graag wat vertellen.
Buiten spelen
Van die tijd herinner ik me vooral het
buitenspelen. Er waren veel van die
ouderwetse bomen met kleine bloemen
als sterren, die heerlijk roken. Vroeg in
de ochtend renden we, voor de school
begon, gauw naar het park. We raapten
die bloemetjes op en rijgden er met
lange grassprieten mooie kettingen
van, voor om je hals of op je hoofd, of
als armband. Daar heb ik veel plezier
mee gehad. Als ik naar school liep,
ging ik soms langs de sawah's en daar
groeide een struikje, pohon djali-djali
genaamd. Het is een soort graan en als
het oud is zijn de korrels hard, glim-
nog maar een naam, juffrouw
Pello, herinner. Zij waren altijd
heel aardig voor ons en het was
zelfs zo dat, als ze naar Holland
terug keerden, mij mee wilden
nemen.
Het internaat lag even buiten
Soekaboemi, aan de Djalan
Tjipenang, niet ver van een
ijsfabriek, met een park en een veld
erbij. Eigenlijk midden in de natuur,
omringd door sawah's en enkele kam
pongs, met uitzicht op de blauwe heu
vels in het zuiden. Achter het inter
naat liep een spoorbaan naar Djakarta.
Op enige afstand bevonden zich de
school en een kerkje, waar we lopend
naar toe gingen. De leiding was in
handen van mentrices, van wie ik me
19
Tekst: C.V. de Jong-Thijssen
Ons gezinnetje met mij.
weekend op bezoek was
n broer, die een
Het kerkje waar we voor de
zondagsschool naar toe gin
gen. Een opname uit de jaren
zestig, maar volgens mij nog
onveranderd sinds mijn tijd in
Soekaboemi.
De school uit het verhaal, met de hoofd
persoon ervoor, enige jaren geleden.
43ste jaargang - nummer I I - mei I 999
