moessOn
Tjisaroea, een stuwmeer dat nu overi
gens niet meer bestaat, omdat het in
de bersiap-tijd is doorgebroken.
Goenoeng Gede
De volwassen mannen in de familie
gingen traditioneel eenmaal per vakan
tie een tocht maken naar de top van de
Gede. Deze tocht kon enkel in het
droge seizoen gemaakt worden. In de
regentijd, tussen november en maart,
waren de paden modderig en stormde
en regende het op de hellingen.
Voor een klim op de Gede was absoluut
een goede conditie vereist. Bovendien
moest er 's nachts gekampeerd worden.
Dat gebeurde bij de Kandang Badak
(Neushoornstal) die op circa 2.400
meter hoogte lag. Aan het einde van de
nacht werd de tocht alweer voortgezet
cn eenmaal aangekomen op de top kon
men - althans bij helder weer - genie
ten van een fantastische zonsopgang
en een ver uitzicht. Dan waren in het
westen de kust en Krakatau te zien en
kon men soms de zuidpunt van Suma
tra ontwaren. Overigens is deze tocht
naar de top van de Gede tegenwoordig
nog steeds te maken. Zelfs de Kandang
Badak staat er nog.
Kaarten voor het park Gede-Pangrango
zijn te koop bij het PHPA-kantoor in
de Kebun Raya Cibodas (de botanische
tuin van Tjibodas), een hoger gelegen
dependance van de botanische tuin in
Bogor.
zie ook Moesson 15 december 1991,
pag. 14.
Cipanas bij
zonsopgang
Mea Vota is ongeschon
den uit de Tweede
Wereldoorlog gekomen.
Wel was het in de jaren
'46-'49 soms erg gevaar
lijk om vanuit Batavia
naar Sindanglaja te
reizen. Het gebied tus
sen Bogor en Bandoeng was groten
deels in handen van de Indonesische
strijdkrachten en er vonden geregeld
guerrilla-gevechten plaats.
Het huis is begin jaren vijftig verkocht.
Daarna heeft het tientallen jaren
dienst gedaan als klooster.
Het is nog steeds eigendom van een
plaatselijk kerkgenootschap. Alleen is
het ingrijpend verbouwd en slechts
met moeite nog te herkennen. Dit in
tegenstelling tot het voormalige paleis
van de GG, dat er nog steeds in volle
glorie staat. Istana Cipanas was erg
populair bij president Soekarno, die
het als zomerpaleis gebruikte. Soeharto
kwam er zelden.
De omgeving is nu grotendeels volge
bouwd met grote, luxe vakantiebunga
lows van rijke Jakartanen. De afzon
derlijke plaatsjes Tjipanas en
Sindanglaja bestaan niet meer als
zodanig. Het hele volgebouwde gedeel
te vanaf Cibodas heet nu Cipanas; het
hele district vanaf de Puncak tot voor
bij Cipanas, heet nu Sindanglaya.
Maar ondanks de drukte van tegen
woordig is de sfeer van vroeger af en
toe nog merkbaar, 's Morgens vroeg
bijvoorbeeld, vlak na zonsopgang om
een uur of zes, als de nevelen zijn
opgetrokken en het weidse uitzicht
adembenemend is,
realiseer ik me hoe
heerlijk het leven hier
was
Mocht u het huis en de
omgeving van Mea
Vota gekend hebben of
dit verhaal anderszins
kunnen aanvullen, dan
kunt u te allen tijde
met mij contact opne
men: Sven Verbeek
Wolthuys, Vecht 27,
1273 WE Huizen,
tel./fax 035 - 526 51 30.
Mea Vota vroeger.
Binnenkamer van Mea
Vota, omstreeks 1930.
Mea Vota in 1997.
32
