Een Veluwse
vrouw in
Indië
moessQn
gouverneur-generaal, had je aan de
linkerkant de melkerij van de familie
Ilcen en verderop woonde de lieve, blon
de Anneke Heijdeman, nu mevrouw
Saié. Aan de rechterkant 'tante juwelen
Louise Messech' en dichtbij het HPC-
terreiiVWitte Paal, ook weer enteu aja
deui, de familie Thung. Vader Thung
reed toen in de enige Fiat Balila, alias
Fiat Kodok, die het vooroorlogse Bui
tenzorg rijk was. Je ging dan Pabaton
op en rechts van de weg had je de
kantoren van het 14de Bat. Infanterie
en daarachter de militaire sport- en
trainingsvelden (voetbalclub Sparta).
Dan kwam de tangsi, kantine, biblio
theek met als beheerder de heer
Samallo, Hotel Juliana van de familie
Wijnberg, de toekang kajoe tevens de
tollenmaker Pa Larat (de tollen van Pa
Maman van Lolongok waren beter),
Chr. Militair tehuis, 's Lands Water
krachtkantoor, de familie Van Zutphen
met dochter Hertha manisé.
Aan de linkerkant van Pabaton de vol
gende Bogorianen: de geweermaker
de heer Hertig, Geredja Bethel met
ds. Singal, Pasar Gembrong, alweer
enteu aja deui, familie Venema met de
knappe dochters en het Militair Hospi
taal met Jan en Dick Tan kink.
Parallel aan deze wegen stroomde onze
met veel kleine en grote stenen geze
gende Tjiliwoeng. Als je op de drie
sprong Laan van der Wijk-Pabaton bij
de gaslantaarn naar beneden keek, zag
je de zwart geverfde, houten hangbrug,
nu door een ijzeren vervangen, over de
Tjiliwoeng, die nog steeds Sempur
(Gedoeng Halang), middels een steile
betonnen weg, met Pabaton verbindt.
Het mooie uitzicht wordt ernstig ver
stoord doordat alle groene plekken van
toen atjak-atjakan volgebouwd zijn.
Ook aan de kant van Lebak Kantin de
zelfde zware wildgroei. Apa boleh boeat
ja, right or wrong, mijn Bogor geulis
Overwinteren a.d.
noordkust van Bali bij
'Mas' Bungalows
200 m van zee, helder en veilig.
Ned. management. Ruime kamer met
dito privé toilet, douche en gr. terras.
35,- p.d. per kamer met ontbijt.
Spec, overw.tarief met h.p.
Inl. 078 - 674 45 26
In een van zijn fotoboeken
schrijft Rob Nieuwenhuys dat
het leven van een contro
leursvrouw een angstig en
eenzaam bestaan was.
Oet Schulte Nordholt-
Zielhuis was zo'n contro
leursvrouw.
Van 1937 tot 1947
woonde ze achtereenvol
gens op Soembawa, Flo-
res en Timor en maakte
ze bezetting, evacuatie
en internering mee.
Oet Zielhuis wordt
geboren in 1910
in Wezep en trouwt
met Herman Schulte
Nordholt.
In 1936 vertrekken zij met
hun dochtertje Jopie naar
Indië, waar Herman als
aspirant controleur in
Soembawa aan de slag
gaat. In de ruim tien jaar
dat zij in Indië verblijft,
schrijft Oet trouw haar
schoonmoeder. In Het
dagelijks leven in Indië zijn 156
bewaard gebleven brieven gebundeld,
geschreven tussen 1937 en 1947.
In de periode dat Oet naar Indië kwam,
woonden er veel meer Hollandse
vrouwen dan pakweg zo'n dertig jaar er
voor. Deze vrouwen zagen het als hun
taak om Holland hoog te houden in de
kolonie en daardoor bleef hun leefwe
reld beperkt.
Ook Oet hecht zich niet echt aan het
land, blijft op Holland gericht. De af
stand tussen de totok-elite en andere
groepen wordt groter; inlanders zijn
naïef of onbetrouwbaar en Indische
vrouwtjes worden ook niet voor vol
aangezien. Oet brengt veel tijd alleen
door, tijdens Herman's tournees en
moet zich dan alleen zien te redden.
Het contact met het thuisfront via de
correspondentie, is dan een grote
troost, evenals haar geloof. In de brie
ven lezen we hoe Oet een Hollands
huishouden probeert te voeren en haar
taak als bestuursvrouw zo goed moge
lijk tracht te vervullen. Open en vlot
schrijft zij over alle dagelijkse dingen
die ze meemaakt.
Het dagelijks leven in
Indië 1937-1947
Brieven van O. Schulte
Nordholt-Zielhuis
-2*
/TT-
Walburg Pers
Het dagelijks leven in Indië
1937-1947
Brieven van O. Schulte Nordholt-
Zielhuis
Ingeleid door Henk Schulte Nordholt
Walburg Pers: 256 pag. (paperback)
prijs 34,50
(Advertentie)
BANYUALIT-LOVINA
Tekst: Marjolein van Asdonck
Ingeleid door Henk Schulte Nordholt
s~
42
