moessQn
huiswerk hadden we vrije tijd, die we
doorbrachten buiten in de tuin achter
het internaat, waar een groot veld was
om te spelen, te lezen of te sporten.
Maar als om zes uur 's avonds de Mok
luidde, moesten we allemaal stil gaan
staan en het Angelus bidden, waar je
ook was. Dan weer warm eten, waarna
de jongs ten naar bed gingen en de
oudsten studeerden tot negen uur, als
ik me dat goed herinner, en dan moes
ten ook zij naar bed.
Papaja en tamarinde
Wat ik ook niet vergeten kan, is dat wij
op een dag papaja's van de boom ge
stolen hadden en omdat wij alleen een
Gilette scheermesje in ons bezit had
den, hebben we de vruchten daarmee
geschild en gesneden. Wat we niet
zus Saar een keer overkomen is.
Wij als familie Thijssen stonden erom
bekend dat we goed waren in sport en
dat we bij kastie of een ander spel goed
konden mildcen en hard gooien.
Als ik de bal in mijn handen had, dan
hoorde ik de mede
speelsters al gillen
'ampoen!' omdat ze
niet door de bal ge
raakt wilden worden.
Adoptie
Met SinterMaas in
zicht mochten wij als
kinderen een brief
naar Holland schrij
ven met een wens
voor een cadeau.
Zo weet ik nog dat ik
een heel groot, prach
tig poppenhuis gekre-
Daar heb ik heel leuk mee
tot ik naar een andere groep
gen heb.
gespeeld
ging en het aan een jonger Mnd gegeven
werd. We moesten dan in het Neder
lands, dat wel wat krom geweest zal
zijn, een bedankbrief schrijven.
Er was ook de traditie dat een Holland
se familie in Indië een gezin uit het
internaat 'adopteerde'. Zo herinner ik
me dat wij als gezin Thijssen eerst
door de familie Leenders en later door
de familie Van Rijk geadopteerd zijn
geweest.
Dat hield dan in dat we in de vakan
ties bij hen te gast waren en allerlei
leuke dingen gingen doen. De familie
Van Rijk stond de eerste vakantiedag al
met de auto bij de poort te wachten en
nam ons mee naar Pelaboehan Ratoe,
waar ze een bungalow hadden.
Weken brachten we dan door aan
strand en zee. Toen ik eens na een tijd
in de spiegel keek, herkende ik mezelf
niet meer: ik had nog nooit zo zwart
gezien. In 1958 vertroldcen de Van
Rijlc's, zoals vele andere families, naar
Nederland
direct op konden, hebben we onder een
laken onder ons hangbed verborgen.
Nou, de volgende dag zag ik een non
soeur, die stond daar al de papaja's aan
de bomen te tellen en kon niet begrij
pen dat er enkele verdwenen waren.
Soms vroegen wij onder de les weieens
om naar het toilet te mogen - je moest
dan naar een gebouwtje buiten omdat
binnen de wc's net schoon gemaakt
waren - met de bedoeling om de lekkere
tamarinde vruchten op te rapen, te
eten en te verstoppen voor later.
Op een gegeven moment hadden de
nonnen dat in de gaten en gingen ze
soms mee gluren door een gat of venti
latiesysteem. Teruggekomen moest de
persoon die niet naar de wc gegaan
was, maar tamarinde's was gaan opra
pen, in de hoek gaan knielen, wat mijn Spelletjes ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van St. Vincentius.
Met mijn vriendinnen van klas IV.
Met moeder overste Modesta, enkele zusjes en
vriendinnen.
18
