Indische Nederlanders in Friesland
Schrijfster dezes, Indische Nederlander
en vanaf 1952 in Nederland, is 75 jaar
oud, vitaal, voert haar eigen huishouding
en woont zelfstandig. In de loop der
jaren is haar Indische vriendenkring
ofwel overleden dan wel verhuisd en die
mist ze. Nu is mijn vraag: is er iets te
organiseren voor de generatie
65-plussers hier in Friesland?
Eens per week een gespreksbijeenkomst
of iets van dien aard om nieuwe
kennissen op te doen en wat te kletsen
over toen froeher? Reacties aan:
mevrouw R. Eysbroek-v.d. Eerden
Lieuwenburg 26, 8925 CK
Leeuwarden.
Annie Loose, Koos Tanojo,
de Hogedoorntjes, die hun vader bij een
mijnongeluk verloren, schieten me weer
te binnen. Wie heeft nog de mooie foto
van een bal costumé in de soos en wie
op deze foto leeft nog? Vera Zwartjes
staat er als vlinder op (eerste prijs) en
ondergetekende had een crêpe kostuum
aan met talrijke roosjes (tweede prijs),
ook mijn twee jongere zusjes staan erop.
Ik zou bladzijden kunnen vullen met
herinneringen aan de negen jaren die ik
in de Europese gemeenschap van
Teloelc Bajoer mocht doorbrengen!
Eleonore Gast, Essen (Duitsland)
Voordelige wisselkoersen
De informatie die de heer A. Oldhoff
{Moesson, juni 1999, pagina 20) geeft
over de inwisselbaarheid van
girobetaalkaarten in Indonesië is niet
correct. Sinds februari van dit jaar krijgt
men bij de postkantoren in Indonesië
1,5 miljoen rupiah per girobetaalkaart.
De kosten bedragen dan (bij een koers
van vijf duizend rupiah voor een
gulden) nog slechts 3,33 procent per
kaart, hetgeen de girobetaalkaart
daarmee weer voordeliger maakt dan de
creditcard.
Voorts oppert de heer Oldhoff het
meenemen van travelers cheques in
Nederlandse guldens in plaats van
Amerikaanse dollars: 'Is voor u alleen
maar goedkoper'.
Toch vergeet Oldhoff hier dat men op
veel plaatsen alleen travelers cheques kan
verzilveren die in Amerikaanse dollars
genoteerd staan. Ik was in december en
januari op Bali en Lombok en
ondervond dat juist in de kleinere
plaatsen vaak vermeld stond:
'We only accept TC in USJf\
En dan het liefst nog cheques van
honderd dollar. Dat scheelde soms
vijftien honderd rupiah per dollar in
vergelijking met cheques van vijftig
dollar.
Ten slotte rept de heer Oldhoff in het
geheel niet over de steeds ruimere
mogelijkheden om te pinnen in
Indonesië. Bij veel BCA- en ATM-
banken kan gewoon geld uit de muur
getrokken worden met de giropas (Cirrus)
In december was dat 600 duizend
rupiah per transactie. Zonder kosten
tegen de gunstige middenkoers.
Sven Verbeek Wolthuys, Httizeti
Col. G.F.V. Gosenson
I have at last finished writing about my
early childhood in the East, talcing me to
Burma, Thailand, Sumatra and India,
before finally returning to the UK just
before D-day.
The book is about 55 thousand words
and approximately a quarter concerns
my life at school in Sumatra, including
meeting Col. G.F.V. Gosenson, Ridder
in de Militaire Willemsorde number 4,
whose troops took over the school I was
at for their headquarters. Col. Gosenson
was evenaially executed by the Japanese
at Fort de Kock in January 1945.
All being well the book should be
printed in the next two or three months.
Are there any surviving relatives of
Col. Gosenson who I could contact?
He was a fine, courageous gentleman.
Patrick Gibson
37, Vivian Way, London N2 OJA,
Engeland
reloek Bajoer
Met verbazing en ook met genoegen
mocht ik in het meinummer van
Moesson een foto zien van de Europese
Lagere School in Teloek Bajoer
(pagina 33), die ik van 1928 tot 1932
ook bezocht heb. Deze school bestond
toentertijd uit 21 leerlingen, die elke
morgen in de rij stonden voordat ze de
twee lokalen van het woonhuis van de
leidster, mevrouw Koster, betraden.
De eerste en tweede klas werden door
mevrouw De Ceuninck van Capelle
geleid en de rest door mevrouw Koster.
De namen Werner Frohnhöfer,
Vera, Herman en Felix Zwartjes,
Paleml oangf
Recent had ik een gesprek met iemand
die in Palembang was in 1945,
gedurende de bevrijding van de Japanse
interneringskampen. Ik ben in
Pagaralam geboren in 1934 en kwam
pas in Holland in 1946. Vorig jaar was ik
voor het eerst terug. Het was fijn terug
te zijn, maar emotioneel, en sommige
dingen waren anders.
Om terug te komen op dat gesprek, mij
werd verteld dat er in Palembang een
Japans kamp was. Is dat zo? Hoeveel
waren er gevangen daar, waar lag het en
was het een mannen- of vrouwenkamp?
Ik was met mijn familie vervoerd naar
Bandoeng en later naar Batavia, heeft
iemand hier informatie over?
In mijn gedachten was Palembang altijd
een grote stad (in vergelijking met de
omgevende plaatsen) en ook belangrijk,
vooral de haven.
Het is nu groter denk ik. Ik was er en
volgens mij was er niet zo heel veel
veranderd en ik weet dat alle belangrijke
festiviteiten en officiële gebeurtenissen in
Palembang waren.
Wat was de industrie voor de
Tweede Wereldoorlog en hoe groot was
Palembang? Heeft iemand foto's en
meer informatie?
De persoon met wie ik sprak, woonde
nooit in Indië, was er enkele maanden in
1945, maar had er voordien nooit
gewoond. Volgens die persoon was
Palembang nooit belangrijk, maar een
kleine plaats in de rimboe en de rivier
werd niet zo gebruikt voor import en
export naar Holland en andere landen.
Kan iemand mij hierover inlichten?
Jeannet Folger-Krol, Engeland
moessQn
De inhoud van de ingezonden brieven
valt buiten de verantwoordelijkheid van
de redactie.
4
