De soos in Poerwokerto
Wie herkent zichzelf en eventueel anderen?
Voeg alle moessO" s van een
jaar bij elkaar d.m.v. onze
handige opbergmappen.
Indien u 27,50 overmaakt op
rek. nr. 6685 van de Post Bank
t.n.v. Moesson te Amersfoort,
onder vermelding van
OPBERGMAP, krijgt u z.s.m. een
exemplaar thuisgestuurd.
De foto moet tussen 1938 en '42 in de soos van Poerwokerto zijn getnaakt, maar
de aanleiding ervoor ben ik helaas vergeten! Ik ben de Lawrence van Arabia,
zittenduiterst rechts.
Graag reacties naar: Jan van de Wijer, Churchilllaan 42,
6226 CV Maastricht, tel. 043 - 363 69 64.
Franse voorouders
In Moesson van april stond een artikel
van mij, getiteld 'Franse voorouders', op
bladzijde 36. Lieve mensen, er ligt hier
een hele stapel brieven uit binnen-en
buitenland! Ik ben heel erg blij met al die
reacties. Ik kreeg zelfs een gratis
abonnement op een Indisch tijdschrift
uit Californië aangeboden!
Gisteren vond ik in mijn stapel
vakantiepost (ik was even naar de zon in
Frankrijk) zelfs een uitgebreide brief van
een tot dan toe onbekend familielid, die
in Canada woont en die me meteen kon
vertellen, wie de mensen op de foto's bij
het artikel waren.
Veel mensen gaven mij telefoonnummers
van instanties waar ik wellicht informatie
kon vinden naar aanleiding van mijn
zoektocht naar mijn Indische roots.
Vilan van de Loo (zij publiceert
binnenkort een boek over mevrouw
Kloppenburg-Versteegh) verraste mij
met een envelop vol mooie oude
familiefoto's! Zo heb je bijna niets en zo
heb je bijna alles...
Er waren lieve, bemoedigende,
begripvolle brieven. Er waren brieven
met bijna mijn verhaal. Er waren ook
verdrietige brieven bij van al wat oudere
mensen die mij hun geschiedenis
vertelden. Verhalen die niet meer terug
te draaien waren. Er kwam ook zo maar
een meneer op de fiets langs, die
vertelde dat hij veel van mijn verhaal
herkende.
Met sommige mensen heb ik gebeld,
maar via deze ingezonden brief wil ik
alle briefschrijfsters en -schrijvers,
ontzettend hartelijk bedanken dat ze me
hebben geschreven. Ik kan werkelijk niet
iedereen persoonlijk antwoorden, want
dat is onbegonnen werk.
Al die reacties hebben mij getroost.
Ze hebben mij wakker gemaakt. Ik ben
inderdaad absoluut niet de enige met
zo'n verhaal. Lieve mensen, uw woorden
sluit ik in mijn hart. Heel erg bedankt!
Madeleine van Dijck, Wehe den Hoorn
De Zeven Provinciën
Het lezen van de Moesson activeert bij
ons 'bruine' Nederlanders natuurlijk
allerlei verloren gewaande geheugen
bestanden. Dat overkwam mij ook nu
weer, bij het lezen over de muiterij op
De Zeven Provinciën in
'De Indische eeuw (VI)' in het vorige
nummer.
Net als bij de 'Bounty' en bij elk ander
geval van muiterij probeerden de muiters
natuurlijk weg te komen, uit het bereik
van het gezag, in dit geval het Nederlands
gezag. Dat lukte de muiters echter niet,
omdat een schip van de Gouvernements
Marine achter ze aan werd gestuurd - ik
meen vanuit Sabang. Ingrijpen was
natuurlijk niet mogelijk, alleen al qua
bewapening zou zo'n scheepje het moeten
afleggen tegen een full size kruiser.
Wat wel mogelijk was, was zo lang
mogelijk volgen. Dat lukte wel en door het
succesvolle tracking kon de bom op
De Zeven Provinciën worden geworpen.
Mijn moeder vertelde er niet graag over
en als ze dat deed, sprak ze met grote
gêne. Haar broer zat namelijk als
(hoofd?) werktuigkundige op het schip
van de Gouvernements Marine.
Hij werkte echter niet daadwerkelijk mee
aan de achtervolging. Hij zat in het
cachot omdat hij luid en duidelijk
kenbaar had gemaakt dat de muiters zijn
sympathie hadden: 'Ik zou ook muiten als
ik zo'n armzalige gage had als die
schepelingen'. Voor mijn, toen nog heel
oranje gezinde moeder was zo'n
opmerking uiteraard hoogst ongepast.
Des te gênanter was de zaak omdat mijn
oudste broer tijdens 'tafelgesprekken' de
zijde koos van zijn oom. Dat leverde mijn
broer natuurlijk ook 'drie-dagen-licht' op,
dat wil zeggen drie dagen huisarrest.
Voor een vijftienjarige HBS-er een heel
zware straf. Diezelfde broer kwam later
op Sumatra ook in opstand. Tegen Dai
Nippon en dat kostte hem letterlijk de
kop. Het bloed kruipt toch...
Ik zou graag willen weten, gewoon om
vast te leggen in de histoire familie hoe
het bewuste schip van de Gouvernements
Marine heette. Ook zou ik willen weten,
vanwege mijn belangstelling voor
luchtvaart, wat voor vliegtuig die bom
heeft gegooid. Het was immers nog vóór
het tijdperk van de Glen Martins en de
Catalina's.
II. Ch. Meliëzer, Assen
44 ste jaargang - nummer 1 - juli 1999
5
