leTi
Tekst: H. Ch. Meliëzer
Sidangoli blijkt een levendig haven
stadje door een bloeiende houtin
dustrie, die er vlak naast is
gevestigd.
De aankomst biedt de chaos die we nu
wel gewend zijn: sopirs en hun sales
agents die je hun bus of taxi aanbieden.
Onze sopir uit Ternate had ons reeds
van tickets voor een bepaalde bus voor
zien, dus wij konden doelgericht instap
pen. Onze rugzakken gingen natuurlijk
op het dak van de bus.
Op advies van ervaren rugzak-toeristen
hadden wij onze kleding eerst in plastic-
zakken gepakt alvorens ze de rugzak in
gingen. En dat bleek achteraf - vanwege
de tropische stortbuien - een goed
advies. De bus naar Tobelo vertrok rede
lijk op tijd (omstreeks vier uur) en was
niet overvol, dus we konden breeduit
gaan zitten voor de lange rit.
Stagecoach
Al snel werd het terrein bergachtig en de
vergezichten vanuit de bus waren gewel
dig. Van het wegdek kon je dat, na het
eerste half uur, niet zeggen.
De banjirs van de vorige musim hujan
hadden hun tol geëist en men was nog
druk bezig met het noodzakelijke herstel.
Ook hier (net als in Manado) had men
manpower genoeg, maar weinig bekakas.
De hellingen zijn steil en vaak hield ik
mijn adem in: hij-haalt-het-hij-haalt-het-
niet-hij-haalt-het-net. Trouwens, helling
af verliep minstens even spannend.
Op de keper beschouwd is het eigenlijk
fantastisch zoals de chauffeur zijn bus
besaiurt. Ik voelde me soms echt deel
nemer in de film Stagecoach.
En dan breekt het onweer los.
Na 48 jaar Nederland was ik vergeten
hoe een tropisch onweer is.
Mijn geheugen wordt snel opgefrist.
Wij ook. Niet alle raampjes blijken nog
sluitbaar, de wind stroomlijnt de regen
grotendeels langs de bus, maar wat er
nog binnen komt, is toch wel voldoende
voor een natte linker- of rechterzijde.
En net als je denkt dat er geen eind aan
komt, is ons eindpunt daar: Tobelo, vol
gens zeggen de boomtown van
Halmahera. We worden - het is inmid
dels middernacht - voor het hotel Pantei
Indah uitgeladen.
Onze rugzakken zijn drijfnat, ik hoop
maar dat er geen scheuren zaten in de
plastic verpakking van mijn kleren.
We kiezen een kamer met sea view
(in het donker niet te verifiëren),
airconditioning en kamar mandi.
De airconditioning werkt (gelukkig voor
Evert) en de kamar mandi ook.
Meer dan een fles lauw bier kan het
hotel ons op dat moment niet verschaf
fen, maar dat is eigenlijk geen probleem.
Mijn hoofd raakt het kussen en ik ben
weg.
De volgende dag uitrusten, lanterfanten,
omgeving en hotel verkennen.
moessQn
Terugreizen naar je roots betekent soms
dat je reisdoelen kiest die je alleen maar
van naam en verbaal kent. In mijn geval
betek ent het Jat ih niet in i ernate blijf,
maar ook Ilalmahera bezoek.
I)iis namen hvert, mijn zwager en reisge
noot, en ik Je veerboot naar SiJangoli.
hen kippeneinjje, naar InJonesische
maatstaven gemeten,
van veertig minuten ongeveer.
Vervuiling
