VFWcAToi 'Nasi li\awaiir^ Tekst: A. van der Rest-Schröder n gezelschap van opa Johan - die vrij klein en tenger gebouwd was en een half hoofd kleiner dan zijn rijzi ge eega (op foto's stond opa Johan altijd op een stoel naast haar) - was duidelijk te zien wie er de broek aan had. Ik vond haar echter op al de foto's uit die tijd een ware schoonheid. Als onze opa op tournee moest om stuk ken land in kaart te brengen, vergezelde Tjang hem dikwijls. Zij reed paard als de beste en ook was zij.dan gewapend. Op Java krioelde het INDONESISCH SPECIALITEITEN RESTAURANT in die oude tijd nog van de wilde dieren, waaronder tijgers en bantengs. Als tijdspassering gedurende die lange ritten schoot Tjang dan als training menige doerianvrucht uit de bomen, als zij die passeerden. Teruggekeerd van zo'n tournee rustte opa graag uit in zijn krossi males, maar oma Tjang begon het gezapige, huiselij ke leventje alweer spoedig te vervelen. Vooral omdat haar inwonende moeder het overgrote deel van het huishouden op zich genomen had. Op zekere dag bezocht een oude school vriendin Tjang. Deze schoolvriendin was kort tevoren weduwe geworden, maar financieel goed verzorgd door haar man achtergelaten. De twee jonge vrouwen smeedden toen het plan, om een hotel te beginnen in het Garoetse. Opa Johan opperde de nodige bezwaren, maar daar trok Tjang zich weinig van aan en zo vertrokken beide dames korte tijd later richting Garoet, opa aan de goede zorgen van zijn schoonmoeder over latend. Van dat Garoetse hotel is niet veel terecht gekomen, want binnen afzienba re tijd kwamen vele schoolvriendinnen er logeren, die het met de betaling niet zo nauw namen, of zij werden uitgeno digd. Ook werden de logees vaak gevraagd wat zij die dag wensten te eten en aangezien de biefstukjes in die tijd nog in de roomboter werden gebakken, is het begrijpelijk dat het hotel failliet ging. Einde avontuur. Toen de vier kinderen van het echtpaar Van der Rest volwassen werden, gingen trouwen en het ouderlijk huis verlieten, was het Tjang die meende de jonge huishoudens te moeten helpen, vaak in verband met een aanstaande geboorte en ook in andere gevallen. Van lieverlee werd die gewoonte in de familie geaccepteerd. Toen mijn ouders zeven kinderen kre gen, waren er twee huishoudens te bestieren. Een huishouden op de suiker onderneming in het Klatense, waar mijn vader werkte en een druk huishouden in moessQn Mijn oma Tjang ward geboren op 5 juli 18Ó4. De geboorteplaats is mij niet bekend. Zij kreeg de namen Wilhelmina Maria Wouters en trouwde met johan van der Rest, destijds werkzaam bij de opografisc be Dienst te Batavia. Al spoedig werd duidelij k dat Tjang veel te actief van aard was, om zich te kunnen schikken in baar rol van jonge huisvrouw. 1ournee Beeklaan 269 - Den Haag Tel. 070 - 346 76 97 Halte I jimoendi 40

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 40