Brieven m :£P mt* s f f d t? inhoud van Je ingezonden brieven valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Rob N ieuwen liuys Lang geleden raakte ik 'verslingerd' aan de fotoboeken van Rob Nieuwenhuys: de verzonken wereld die tempo doeloe heet. Foto's zeggen vaak meer dan woorden. Maar juist Rob Nieuwenhuys had de gave om met 'weinig' woorden veel te zeggen. Blijft velen de openingszin uit een verhaal of roman bij, wat mij niet meer los liet, waren de laatste zinnen uit zijn oorlogs herinneringen neergeschreven in Een beetje oorlog. Na ja ren van scheiding door de Japanse bezetting van Nederlands-Indië en midden in de ber- siaptijd, vond het weerzien plaats met zijn vrouw Fried en hun zoontje Rogier (die nog een baby was toen Nederland Japan de oorlog verklaarde)Even leek het erop dat zij vreemden van elkaar geworden waren. Langzaam kwamen zij weer tot elkaar: 'We bleven elkaar zwijgend aankij ken, ieder met onze eigen emoties. Toen ineens wendde ze zich af en riep: "Rogier, pappa is gekomen, hier is hij!" Hij kwam uit de badkamer naar mij toe lopen alsof onze eerste ontmoeting de gewoonste zaait van de wereld was, een wit mager jongetje met groene ogen en een hoofd dat met een steel op het lichaam scheen te rusten. Hij had een leeg blikje in zijn hand dat hij kennelijk in de badkamer gewassen had. "Kan je dat gebruiken pappa?" vroeg hij. Ik wist dat hij het kostbaarste weggaf dat een kamp kind kon bezitten." Patrick Wouters, Hazerswoude-dorp Habibie Sinds oktober dit jaar heeft Indonesië een nieuwe president: Abdurrahman Wahid. Veel mensen zullen de uitverkiezing als het definitieve einde beschouwen van het Soeharto-tijdperk. De kans is groot dat Habibie spoedig door de tijd vergeten zal worden. De ex-president is niet alleen een bekwaam staatsman gebleken, maar ook een man met een indrukwekkende staat van dienst. Tweeëntwintig jaar heeft hij de republiek met verve gediend. Het zal grote moeite kosten om over tien jaar de feiten bijeen te sprokkelen, die ken merkend zijn geweest voor Habibie's korte ambtsperiode. Daarom hoop ik, al zal niemand daarop zitten te wachten, dat er binnen afzienba re tijd een goede biografie over Habibie zal verschijnen. R.J. Haak Wegmann, Rotterdam Wist u dat op de laatste Koninginnedag van deze eeuw burgemeester Mangelmans van Best (N.B.) aan vier inwoners van zijn gemeente een koninklij ke onderscheiding heeft uitgereikt? Allen werden benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Phine Stuve-Berkhemer, een Indisch meisje en een van de gelukki gen, zet zich al jaren in als vrijwilligster voor ziekenhuispatiënten en thuiswonende ouderen. Sinds 1971 is zij verbonden aan de Eindhovense Regionale Verplegings- omroep (ERVO), terwijl zij van 1974 tot 1984 hoofdcentraliste en bestuurslid is geweest bij de Algemene Hulpdienst in Best. Van 1987 tot heden is Phine Stuve vrijwilligster bij de Katholieke Bond van Ouderen, afdeling Best zuid-west. In het zelfde jaar is zij ook penningmeester en sinds 1993 neemt zij de organisatie van sociale en culturele activiteiten voor ouderen voor haar rekening. Vanaf 1991 is zij ook penningmeester bij zowel het hoofdbestuur van de Kring Den Bosch, als bij het locale comité, dat ook elk jaar de verkoop van de ouderenpostzegels coördineert. Voorts is Phine senioren voorlichtster en ouderenadviseuse van de Gemeente Best. Als oud-schoolgenoot van de middelbare school van voor de oorlog te Soerabaja, heb ik de activiteiten van Phine altijd bewonderd. Dat lintje heeft zij dubbel en dwars verdiend. 'Ik blijf het werk doen zolang ik kan, want ik geniet er nog steeds elke dag van. Mensen helpen is belangrijk, dat ik dit dertig jaar doe niet!' zegt zij vaak. Alweer mijn petje af voor jou, Phine, and may God bless. Fred A. Kolle, Palm Coast (Florida) Een ontzettend leid? boek Wij zitten nu vijf jaar in Indonesië en wil den laten weten dat er onlangs een boek is verschenen door dokter (en Bali-prins) Djelantik: The Birthmark, Memoirs of a Balinese Prince. Het is een ontzettend leuk boek dat zeker veel herinneringen zal terugbrengen voor oudere Indisch-gas- ten. Het is however in het Engels. Het boek wordt door ons beiden zeer aanbevolen. Dick en Wanda van der Eyk, Surabaya Naschrift redactie: The Birthmark van Djelantik is niet bij Moesson verkrijgbaar; voel bij boekhandel Van Stockum in Den Haag. Japanse toeristen In het commentaar van Moesson van oktober 1999 uitte de auteur zijn veront waardiging over de afwezigheid van de Japanse ambassadeur bij de opening van de tentoonstelling 'Nederlanders - Japanners - Indonesiërs' (bladzijde 34). En wat had die ambassadeur dan wel Door een technische fout is in het lied 'Een zeereisje' in de rubriek Hard gelag, hard gelachvorige maand op pagina 35, een aanzienlijk stuk tekst weggevallen. Onze excuses hiervoor. De linkerkolom had moeten eindigen met: "En 't mooiste is nog dit: 'k werd goed gemeenschapslid;/ 'k zie thans met vreugde hoe 'n ander op m'n koffer zit." Gevolgd door het refrein: '"t Is waar, ik heb geen sou." En in de rechterkolom mist de laatste strofe: Aan alle aardsche dingen komt een eind, ook aan m'n reis En met smart in 't harte moest ik debarkeeren, En de resten van m'n koffer veegd' ik op de ka bijeen; Het idee was, dat 'n koffer kan planeeren! Tot slot zat 'k in de zon, op 't autobus perron M'n stoomboot kwam voorbij, zoodat ik snikkend groeten kon. Refrein: Ook ik, ik heb geen sou... moessQn Lintje voor Phine St uve Rectificatie

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1999 | | pagina 4