Peroet Gemoek
DeG
oewo
Tat oean
Tekst: Pohon Linde
Tekst: Jenny Heetkamp-Senstius
De Goewo Taboean bij Tirtomojo ten zuidoosten van
Wonogiri, dat weer ten zuidoosten van Solo ligt.
Ten zuiden van Wonogiri bij het plaatsje Tirtomojo
vindt men de druipsteengrotten, bekend onder de naam
Goewo Taboean.
Destijds vertelde men ons - ik spreek van ongeveer 1924
- dat er in totaal zeven grotten waren.
Via de laatste kwam men aan Java's zuidkust.
Wij zijn alleen in twee grotten geweest.
De foto is genomen in de eerste grot.
Een bijzonderheid is wel dat de stalactieten zodanig
gegroepeerd zijn dat ze een gamelan-orkest vormen.
Wanneer je daar aankwam, werd je meteen gevolgd door
katjongs. Direct klommen ze dan in of op de stalactieten
en door met een steen er op te slaan,
kreeg je gamelanmuziek te horen.
Natuurlijk volgde dan de 'persen'.
Maar op een van die mooie, zomerse dagen die we dit jaar met
z'n allen mochten genieten en wij buiten zaten te ontbijten, kwam
Peroet Gemoek in het kielzog van haar moeder eraan lopen.
Achtergelaten
Zij was zich nog onbewust van haar naam en alhoewel reeds
verrekte parmantig, toch nog een beetje takoet. Zal je maar
gebeuren dat je door een reus met zware bromstem wordt opge
tild, wiens hand groter is dan jouw hele lijfje.
Hoe oud Peroet Gemoek toen was? Kira kira enam atau toedjoe
minggoe oftewel zes tot zeven weken jong. Waarschijnlijk waren
moeder en kind afgedwaald, hadden een gaatje gevonden in het
konijnengaas dat rondom de gehele kebon is aangebracht en zij
zochten bij ons wat te eten.
De volgende dag, moeder koetjing hilang. Die was met de noor
derzon vertrokken cn omdat Peroet Gemoek waarschijnlijk al te
zwaar was om bij haar nekvel gepakt te worden voor transport,
werd Peroet Gemoek achter gelaten. Zij zwierf door de struiken
nabij de dapoer. Ze heeft zeldzaam pientere oogjes, mooie
rechtopstaande spitse oortjes en dan verder dat schattige kogel
ronde buikje. Vandaar dus de naam.
Alang-alang
Als het gras nog niet gemaaid is en Peroet Gemoek sluipt
erdoor, dan is het nét een tijger die door de alang-alang naar een
prooi loopt te loeren. We hebben nog steeds niet haar watermerk
kunnen vaststellen, is dit een kater of een koetjing perampoean?
Hoe dan ook, niets vrouwelijks is haar vreemd. Als je haar aan
kijkt, begint ze al te spinnen. En als je haar wil oppakken dan is
het: 'Niet doen, oh alsjeblieft, til me op, nee niet doen, ajo dan
toch maar ja?'
Vooral toen ze nog klein was, stopte ik haar in m'n shirt en
drukte haar tegen m'n platte boezem. Heerlijk vond ze dat.
Maar het liefst wordt ze tegen de boezem gedrukt van m'n istri
Dieuwertje. Zou Peroet Gemoek dan toch een katertje zijn met
voorkeur voor vrouwelijke zachtheid?
Maar Pohon Linde houdt u als Moesson-lezer op de hoogte en
volgende keer meer nieuws van Kebon Binatang. Want in de
ajam-harem van oude Hendrik heeft zich een tragedie afge
speeld en ook met Koetjing Merah groot gedonderrr!
Achter de dapoer
van roemah
Vredenhoff heeft
Pohon Linde een
terras gemaakt en
'als maar ken
nuttigen we onze
makanan pagi tjap Inggris buiten. Hebben we
bed-and-breakfast gastendan serveren we het
ontbijt ook binten op dit terras en kalau oedjan
datang barangkali of betoel, dan is er nog een
overdekt terras.
44 ste jaargang - nummer 7 - januari 2000
25