Peroet Gemoek DeG oewo Tat oean Tekst: Pohon Linde Tekst: Jenny Heetkamp-Senstius De Goewo Taboean bij Tirtomojo ten zuidoosten van Wonogiri, dat weer ten zuidoosten van Solo ligt. Ten zuiden van Wonogiri bij het plaatsje Tirtomojo vindt men de druipsteengrotten, bekend onder de naam Goewo Taboean. Destijds vertelde men ons - ik spreek van ongeveer 1924 - dat er in totaal zeven grotten waren. Via de laatste kwam men aan Java's zuidkust. Wij zijn alleen in twee grotten geweest. De foto is genomen in de eerste grot. Een bijzonderheid is wel dat de stalactieten zodanig gegroepeerd zijn dat ze een gamelan-orkest vormen. Wanneer je daar aankwam, werd je meteen gevolgd door katjongs. Direct klommen ze dan in of op de stalactieten en door met een steen er op te slaan, kreeg je gamelanmuziek te horen. Natuurlijk volgde dan de 'persen'. Maar op een van die mooie, zomerse dagen die we dit jaar met z'n allen mochten genieten en wij buiten zaten te ontbijten, kwam Peroet Gemoek in het kielzog van haar moeder eraan lopen. Achtergelaten Zij was zich nog onbewust van haar naam en alhoewel reeds verrekte parmantig, toch nog een beetje takoet. Zal je maar gebeuren dat je door een reus met zware bromstem wordt opge tild, wiens hand groter is dan jouw hele lijfje. Hoe oud Peroet Gemoek toen was? Kira kira enam atau toedjoe minggoe oftewel zes tot zeven weken jong. Waarschijnlijk waren moeder en kind afgedwaald, hadden een gaatje gevonden in het konijnengaas dat rondom de gehele kebon is aangebracht en zij zochten bij ons wat te eten. De volgende dag, moeder koetjing hilang. Die was met de noor derzon vertrokken cn omdat Peroet Gemoek waarschijnlijk al te zwaar was om bij haar nekvel gepakt te worden voor transport, werd Peroet Gemoek achter gelaten. Zij zwierf door de struiken nabij de dapoer. Ze heeft zeldzaam pientere oogjes, mooie rechtopstaande spitse oortjes en dan verder dat schattige kogel ronde buikje. Vandaar dus de naam. Alang-alang Als het gras nog niet gemaaid is en Peroet Gemoek sluipt erdoor, dan is het nét een tijger die door de alang-alang naar een prooi loopt te loeren. We hebben nog steeds niet haar watermerk kunnen vaststellen, is dit een kater of een koetjing perampoean? Hoe dan ook, niets vrouwelijks is haar vreemd. Als je haar aan kijkt, begint ze al te spinnen. En als je haar wil oppakken dan is het: 'Niet doen, oh alsjeblieft, til me op, nee niet doen, ajo dan toch maar ja?' Vooral toen ze nog klein was, stopte ik haar in m'n shirt en drukte haar tegen m'n platte boezem. Heerlijk vond ze dat. Maar het liefst wordt ze tegen de boezem gedrukt van m'n istri Dieuwertje. Zou Peroet Gemoek dan toch een katertje zijn met voorkeur voor vrouwelijke zachtheid? Maar Pohon Linde houdt u als Moesson-lezer op de hoogte en volgende keer meer nieuws van Kebon Binatang. Want in de ajam-harem van oude Hendrik heeft zich een tragedie afge speeld en ook met Koetjing Merah groot gedonderrr! Achter de dapoer van roemah Vredenhoff heeft Pohon Linde een terras gemaakt en 'als maar ken nuttigen we onze makanan pagi tjap Inggris buiten. Hebben we bed-and-breakfast gastendan serveren we het ontbijt ook binten op dit terras en kalau oedjan datang barangkali of betoel, dan is er nog een overdekt terras. 44 ste jaargang - nummer 7 - januari 2000 25

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 25