Tekst: Corrie Bos
Foto's: stichting Howu Howu
en Corrie Bos
Bulölö met twee kinderen van de Tatebbiirukstam.
In Moesson van mei 1QQQ, las ik
het artikel 'Toeristen en
Sjamanenover het eiland
Siberut van Laurens Bakker.
Ilierin schrijft hij: 'Mentawaise
gidsen zijn er nog weinig en hen
wordt het onmogelijk gemaakt
vanuit Bukittingi te werken.
Enkele Mentawaise gidsen
werken vanuit de stad Padang,
maar daar komen nauwelijks
toeristen en hun succes is matig.'
Een jaar na het verschijnen van mijn boek
Anai Leu Ita, een reisverslag van die vier
maanden reizen door Indonesië, waar een
tweetal hoofdstukken gewijd zijn aan
Siberut, hoorde ik van een lezer dat hij
contact had met Bulölö die inmiddels in
Dordrecht woonde en getrouwd was met
zijn Hollandse vriendin Petra, waar hij
ons toen over vertelde. He nam dat niet zo
serieus. Alle gidsen die wij ontmoetten
hadden immers öf familie in Nederland
en veelal juist in die plaats waar jij van
daan kwam öf een vriendinnetje waarmee
ze zouden gaan trouwen en dus naar
Nederland zouden komen en of wij ons
adres misschien maar alvast wilde geven,
dan kwamen ze ons beslist opzoeken.
Eenmaal bij de Tatebburuks aangekomen
transformeerde hij zich als één van de
stamleden: hij was bijna niet van de ande
re mannen te onderscheiden toen hij zijn
kleren verwisseld had voor de traditionele
lendendoek. Hij bleek door het gezin van
de kerei geadopteerd te zijn.
Bulölö was en is geen gewone gids. Hij
zette zich toen, als gids vanuit Padang, al
in voor betere leefomstandigheden van de
bevolking op Siberut. Toen hij met Petra
trouwde en ze na de geboorte van hun
kinderen naar Nederland besloten te ver
trekken, bleven ze ook vanuit Nederland
actief de bevolking van Siberut steunen.
Vanuit Dordrecht zochten zij contact met
ex-Siberut- en Nias-gangers. In de afge
lopen tien jaar bleken heel
wat Nederlanders daar
geweest te zijn. Met een
kleine groep werd de
Stichting Howu Howu
opgericht. Howu Howu
betekent weldaad in Nias.
De stichting stelt zich ten
doel de unieke locale cul
tuur van de eilanden Nias
en Siberut te behouden en
richt zich daarbij op het
verbeteren en het toegan
kelijk maken van de
gezondheidszorg en het
onderwijs. Howu Howu
werkt volgens het in
Indonesië gebruikelijke
principe van buka jalan,
iemand op weg helpen
Begin 1990 ging ik, als een van de
eerste toeristen, met Bulölö, een
Mentawai-gids uit Padang, naar
Siberut. Onze groep bestond uit vier
Nederlanders. Het was één van de
indrukwekkendste ervaringen die ik tij
dens mijn reis door Indonesië opdeed.
Dit kwam mede door onze gids Bulölö,
die ons bij de Tatebburuks inkwartierde
en ons zo de mogelijkheid gaf hun leven
enige tijd mee te beleven.
Maar niet lang nadat ik hoorde dat
Bulölö inderdaad met zijn Petra getrouwd
was en in Nederland woonde, ontmoette
ik hem weer.
1 lowu I Iowu
Toen ik Bulölö in Padang zag was hij een
doorsnee Indonesische jongeman:
spijkerbroek, t-shirt en Nikes. In tegen
stelling tot de andere gidsen sprak hij
vloeiend Engels en zelfs een paar woor
den Nederlands.
Het bewer
ken van
boombast
voor de len
dendoeken.
moessQn
Howu Howu
30
