uu. r Indo Rock Connüy Western Festival I IfZ s ;:W Het is een grote verrassing voor mij geweest om na bijna zestig jaar een levensteken van Lanka Katz te mogen vernemen (Moesson oktober 1999, blad zijde 5)Hij en ondergetekende waren klasgenoten op de Cultuurschool in Malang. Ter opfrissing van zijn geheugen, mijn volledige naam is Kiras Sembiring Cash On Delivery The Entertainers Dixie Aces Paper Hearts Frontline The Valiants Support^ fOCO Speciale 9QS* enop«ede«;on- Mh Tieta»" Depari. Bij overgang naar de derde klas ging hij naar de B-afdeling (landbouw) en ik naar de A-afdeling (bosbouw) en in 1940 waren wij afgestudeerd. De meeste door hem genoemde namen waren onze senioren, behalve wijlen Fred Voges, die met ons samen in de klas zat. Andere namen die Lanka verge ten had te vermelden zijn: Poelstra, Rachmat (respectievelijk voorzitter en vice-voorzitter van de Malangsche Cultuurschool Bond), Rein Harting, Nic Bickes, (wijlen) A. Ledeboer, Hercules en Funneman, die volgens zijn oudere broer in Perth woont. Deze oudere broer, M. Funneman, ontmoette ik in 1970 in Den Haag. Als aandenken gaf hij mij C.A. Backer's Schoolflora voor Java. Lanka vertelde eveneens dat hij een pleegzoon was van Don Koletz, sociëteit Concordia. Nu pas heb ik begrepen waarom onze leraar plantkunde (wijlen) P. Groenhart tijdens de les nogal vaak Russisch met hem sprak. Zijn professor achtige verschijning en de manier waar op hij ons de beginselen van de botanie leerde, maakte een diepe indruk op ons. In die tijd was hij de enige lichenoloog (specialist in korstmossen) van Nederland en Nederlands-Indië. Zijn dochter Ans, die ik nog kende uit mijn Malangse tijd, is getrouwd met de bota nicus P. Leenhouts van het Rijksherbarium Leiden. De paar keren dat ik in Holland ben geweest, heb ik nooit verzuimd de familie te bezoeken. En mijn verblijf bij de andere klasgeno ten, zoals Bickes en zijn vrouw Jo in Roosendaal en de Ledeboers in Eindhoven, zal ik niet licht vergeten. Lanka had het ook over het meisje Ricky Hennephoff. Zij is de dochter van onze directeur R. Hennephoff. De oud CS-ers zullen met leedwezen te horen krijgen dat de CS annex tuin sinds een paar jaar, ondanks protesten van de burgerij van Malang, waaronder milieu-activisten en alumni, als ruilobject is uitgegeven voor real estate. Daarmee is een cultureel bezit van Indonesië voorgoed verloren gegaan. Sic transit gloria mundi! K.S. Depari, Pematang Siantar (Indonesië) SoeRarno-biografie Als voorzitter van de stichting Indisch Familie Archief voel ik mij geroepen om te reageren op het artikel van Lambert Giebels in Moesson van december 1999. Het is een goed democratisch recht en bovendien verhelderend om geleverde kritieken op nieuw verschenen boeken te analyseren en te weerleggen of anders te accepteren. Dit maakt de geschiedschrij ving juist zo interessant en stelt de lezer in staat om een zo objectief mogelijk beeld te verkrijgen. De reactie van dr. Giebels op de door prof. dr. Hering geleverde kritiek vond ik echter zijn doel volledig voorbij schieten. Het gaat de lezers niets aan dat mogelijk persoonlijke vetes de reden van de gele verde kritiek zouden kunnen zijn. Als wetenschapper moet je boven persoonlij ke vetes kunnen staan. Oordelen moeten op feiten gebaseerd zijn en een weten schappelijk doel dienen, om van waarde te kunnen zijn. Zijn ze dat niet, dan doen ze eerder afbreuk aan datgene wat men voor ogen heeft. Commerciële doelstel lingen (verkoopbaarheid van een boek) mogen evenmin bepalend zijn voor het leveren van kritiek. Alleen kritiek geba seerd op feiten, historische of weten schappelijke gronden kan bijdragen tot een verhelderende discussie. De Indische gemeenschap is niet gebaat bij het in het openbaar uitvechten van onderlinge vetes! Persoonlijk wil ik het volgende ter overweging meegeven: in een door mij beluisterd, in de media uitgezonden, interview met dr. L. Giebels, juist voor de uitgave van zijn boek, verklaarde hij dat het met medewerking van Soekarno inzetten van romusha's op vrijwillige basis geschiedde, om door de Nederlanders aangerichte vernielingen te herstellen. Alles wat daarover geschreven was, zou wat overdreven zijn. Dit kenne lijk om een zwarte bladzijde uit Soekarno's activiteiten weg te poetsen. Hij ging daarbij voorbij aan het feit dat al zeer snel werd overgegaan op het ronse len en aanwijzen onder dwang van romusha's. Tevens werd nagelaten te ver melden dat circa 80 duizend van de ongeveer 500 duizend romusha's omkwamen bij onder andere de aanleg van de Pakan Baroe- en de Birma-spoor- weg, alsmede bij de overzeese transpor ten. Ook werd voorbijgegaan aan het feit dat na de oorlog Soekarno niets deed om de overlevende romusha's uit onder andere Midden-Sumatra en Birma terug te halen naar hun woonplaatsen. Enkele Indische BB-ambtenaren hebben daar wel pogingen toe ondernomen, zij het met gedeeltelijk succes. Mogelijk staat dit wel vermeld in zijn boek. De rol van de NEFIS in vermeende moordaanslag op Soekarno lijkt mij ook na Giebels verduidelijking onvoldoende moessQn v SP- De inhoud van de ingezonden hrieven valt huiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Nogmaals Malang ADVERTENTIE Zaterdag 26 februari 2000 GROENOORDHALLEN Aanvang: 13.00 uur - einde 01.00 uur Voorverkoop: Groenoordhallen, ABN-AMRO in Winkelcentrum De Kopermolen Leiden, Tamalinda Productions te Leiden en bij Indische toko's *lnfo: Tamalinda Productions 071 579 07 08 070 - 366 77 33 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 4