T&tü* uit fiet indixsdi 'Familie ArcFiief
Op de schoorsteen van de koffiefabriek
op het complex kwam 'Big Boss' te
staan, verwijzend naar de koosnaam
van de verscheiden leider. Menig IEV-
lid had intussen een kleine afgietsel van
zijn buste gekocht als postume hulde
betuiging.
Hoewel zijn naam aldus in IEV-kring
hoog werd gehouden, werd het toch
steeds stiller rondom zijn nagedachte
nis. Het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog, de turbulente jaren van
de Indonesische revolutie en die van
het onafhankelijke Indonesië maakten
dat de Nederlands-Indische gemeen
schap en ook het IEV in een maal
stroom geraakte, waar het ten slotte
zwaar gehavend uit te voorschijn
kwam.
Het verbond dat tijdens de Japanse
bezetting verboden werd, was na de
capitulatie nog slechts een schim van
het machtige bolwerk dat zij ooit was
geweest. Het toch al tot een marginale
vereniging gereduceerde verbond liep
na de bewindsoverdracht leeg en ging
ten onder aan interne tegenstellingen.
Ergens eind jaren vijftig verdween het
geruisloos van het toneel.
Restauratie
Het eens zo machtige IEV was roem
loos ten ondergegaan en daarmee ook
de erfenis van Dick de Hoog. In feite
zou men de staat waarin zijn graf nu
verkeert symbolisch kunnen zien voor
het uiteindelijke einde van het verbond.
De glans is er volledig af en veel meer
dan de herinnering aan een eens groots
verleden resteert niet. Verder verval
van de tombe is onontkoombaar.
Hoewel de nog laatst levende dochter
van Dick de Hoog de grafrechten in
1995 nog heeft verlengd, zal niemand -
nu zij is overleden - daar nog eens zorg
voor dragen. Het graf is gedoemd ooit
te worden geruimd, zoals met zo vele
andere graven op hetzelfde kerkhof al
is gebeurd.
Men kan het zo laten en zich neer leg
gen bij het feit dat niets bedoeld is voor
de eeuwigheid. Maar dit was bij de
oprichting uitdrukkelijk niet de bedoe
ling. Dit graf diende juist 'onverganke
lijk' te zijn. Omdat er bovendien al zo
weinig over is van het IEV en van het
Indo-europees cultureel erfgoed, is er
met andere woorden veel voor te zeg
gen om de tombe van de ondergang te
redden. Zou het veiligstellen ervan
niet een mooi gebaar zijn als eerbetoon
aan een man die zo veel betekend heeft
voor de Indo-europese gemeenschap?
Wie kent deze vrouw niet? Zij was een typische Indische vrouw uit de negentiende
eeuw. Een eeuw waarin mannen sociaal schijnbaar de boventoon voerden en vrou
wen geruisloos de spil van de familie waren. Zij zorgden voor de familiebanden en
het doorgeven van de familiecultuur, de mondelinge overdracht die van onschatbare
waarde is gebleken.
Op de foto staat Catherina Karib, geboren op 2 augustus 1832 te Semarang, doch
ter van de Armeense zakenman Arathoom Karib en de Chinese moeder 'Si
Timoer'. Zij was gehuwd met een ambtenaar BB, een Duitse Nederlander, geboren
op 11 maart 1824 te Buitenzorg. Zij overleed in 1876 aan boord van de Franse
mailboot Me-kongnet na het passeren van het toen pas geopende Suez-kanaal. Met
deze hulde aan de Indische vrouw uit de negentiende eeuw, wil het IFA met u naar
de 21ste eeuw kijken en u allen geluk en voorspoed wensen. Bovenal hoopt het IFA
dat u zult bijdragen aan het doorgeven van de Indische familiecultuur.
Ernst Kollmann
Stichting Indisch Familie Arcl lief,
Stadhouderslaan 2, 2517 HW Den Haag,
tel. 070 - 365 09 09, fax 070 - 365 01 93.
44 ste jaargang - nummer 8 - februari 2000
25
