moessQn ,-nnil praat ik - met uitzondering van een of twee Molukse families - over Indische families: heel veel Indische tantes en ooms. Waar je van je tantes dikke zoenen en allerlei soorten snoepjes kreeg. Dat is me altijd bijgebleven: gepraat over ooms en tantes waarvan de naam je al niets meer zegt omdat ze toen al lang en breed dood waren, over het Indische leven van vroeger. Een oudoom hield ontzettend van jagen en dan lieten ze foto's zien van hem op de motor met een leren jas. Het gaat over Indië en het gaat over eten. En dat heb ik altijd heel leuk gevonden. In die tijd voelde ik, als kind, toch niet zoveel aandrang om met Molukse familie om te gaan.' Hoe is het gekomen datje uiteinde lijk voor je Molukse kant hebt geko zen? 'Ik heb daar niet echt voor gekozen, lang zamerhand is dat zo ontwikkeld op de middelbare school. We praten nu over de jaren zeventig, de tijd van de actie Wassenaar. Zoiets spreekt je gewoon aan op die leeftijd, het is stoer. Later realiseer je je natuurlijk dat er wel iemand is dood geschoten. Maar het is ook een beetje de sfeer van de jaren zeventig: revolutie, geweld, Che Guevara - die hing ook bij mij op de kamer. Ik zat op een Nederlandse school met maar vijf Molukkers, met hen ging ik om. Toen was donker zijn nog interessant, want er waren nog niet zoveel donkere mensen. Wat me bij is gebleven van toen? Stoere Molukkers, concerten van Massada - dat is dan ook nog familie van me. Maar die ontwikkeling van mijn Molukse achter grond is nooit echt ten koste gegaan van mijn Indische kant.' En in je werk? Dat je een Indische moeder hebt, is dat wel eens proble matisch geweest? 'Je hebt natuurlijk mensen die gebrand zijn op de "puurheid" van het volk. Die benadrukken de mythe van "het Molukse volk". Er zijn ten tijde van mijn aanstel ling nooit openlijk, maar misschien wel in het verborgene wat opmerkingen geplaatst of wenkbrauwen gefronst, dat een halfbloed in de directie terecht kwam, en ook nog samen met een belanda, Henk Smeets.' Nu is dat toch ook nog zo? Een 'halve' Molukker noemt zichzelf nooit een Indo, maar blijft een halve Molukker. 'Bij veel mensen wel. Als je een hele neu trale, technische definitie zou willen han teren, is natuurlijk iemand met een Molukse ouder Indisch. Maar er is een verschil, in de beleving in ieder geval, tus sen Molukse en Indische mensen. Dat Indisch-zijn is misschien meer een gevoel dat in de tijd afgesloten is, terwijl Molukse mensen gewoon een link kun nen leggen naar het dorp van herkomst, naar familie van herkomst. Misschien is het daarom aantrekkelijker om Molukker te zijn. Er is een plekje op de wereld waarvan je kunt zeggen: dit is van mij. En bij Indische mensen bestaat dat ene huis van vroeger misschien nog wel, maar het is op zekere hoogte toch een afgesloten tijdperk, als je je zou beperken tot de meer nostalgisch getinte definitie van Indisch-zijn. Maar ik word er natuurlijk niet meer Molukker op, wanneer ik doe alsof mijn Indische kant niet bestaat. Op een gegeven moment ga je de dingen in perspectief zien. In je eigen denken maak je een ontwikkeling door. Je zet je in eerste instantie af tegen kolonialisme, tegen blanken in het algemeen, maar sommige mensen blijven daarin steken. Dat geldt natuurlijk ook voor de plaats van Indische mensen. Ze waren het beste wat de koloniale samenleving had voort gebracht; de brug tussen oost en west. Want, als we eerlijk zijn, Nederlands- Indië was natuurlijk een apartheidssa menleving. Maar Indische mensen zijn dus meer tussen wal en schip gevallen, dan dat ze een brug hebben kunnen slaan. Wat ik fijn vind, is dat het Indisch-zijn de laatste tijd uit de probleem-sfeer komt. Bij Molukkers was dat ook zo. Moluks was moeilijk, dan moest je ernstig gaan kijken, je had toch 350 jaar onderdruk king achter de rug. Er bestaan allerlei dwarsverbanden tussen deze twee groepen, Molukkers hebben ook deel uitgemaakt van die Indische geschiedenis. Er zijn natuurlijk spannin gen geweest, in de jaren zestig en zeven tig. Je moet het zo zien: tussen groepen die ver van elkaar af staan, ontstaat nooit wrijving. Indische jongens die Molukse jongens uitscholden voor inlander, Molukse jongens die Indische jongens uitscholden voor tempeh. Vroeger was die concurrentie er ook, op het gebied Mijn vader en ik. 28

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 28