Tocht door de jungfle
Tekst: Janet Loento
In vorige nummers van Moesson vertelde ik al iets over het leven in Djambi. Dit stadje ligt halverwege
Sumatra aan de oosthant m een moerassige laagv lakt e en het was er a /tijd zeer heet. In de grote
vakanties zochten wij dan ook verkoeling in de hergen van de lioekit Barisan. Daarvoor moest er twee
dagen gereden worden met onze volgeladen oude Chevrolet, die het in die hergen nauwelijks trekken
kon. Herhaaldelijk stond ie te stomen als een locomotief en diende dan met enige blikjes koel water uit
een altijd stromende slokan naast de weg weer tot bedaren gebracht te worden.
Het gezin van mijn vriendinnetje had er
zelfs een reis naar Java voor over om zes
weken achtereen de hitte te kunnen ont
vluchten. Dan gingen ze met zo'n 'to-
boot' en de sonore tonen van de
scheepsfluit ten afscheid bracht mij stee
vast in tranen.
Siamangfs
Maar deze juni-vakantie werd op een heel
andere manier aangepakt. De resident en
mijn vader moesten juist omtrent deze tijd
op tournee, het hele gewest door. Hoe ze
op het idee kwamen daarbij ons gezin en
dat van tante pos' mee te nemen, weet ik
niet meer, maar we rukten uit met twee
auto's (de BH 1 en BH 2), vier volwasse
nen, vijf kinderen van drie tot en met
zeven jaar, de twee Sumatraanse
chauffeurs en een heleboel bagage in
koffers achterop de bumper.
\\"ij volgden eerst de weg naar Badjoebang,
een BPM-dorp met eigen faciliteiten, zoals
zwembad, schooltje en tennisbaan, èn sia-
mangs in de omliggende bossen. We hoor
den ze roepen en deden ze perfect na. Op
buitenstaanders moet het de indruk gewekt
hebben, dat beide auto's volgestopt waren
met een lading apen.
Daarna ging het op Moeara Tambesi af,
waar we een bezoek brachten aan het
controleurshuis, dat we zo goed kenden,
omdat wij er zelf tien maanden
gewoond hadden. Er bleek inmiddels
een maraboe aangeschaft te zijn, die vrij
op het achtererf rondliep. Een span
nend, maar niet ongevaarlijk spel ont
stond door het beest te pesten en als ie
dan getergd ons probeerde aan te val
len, renden wij gillend de (verhoogde)
emperan op.
Voor deze dag betekende dit de eerste
etappe. Het hele gezelschap bleef de
nacht over in de primitief ingerichte
pasanggrahan met een grote gasoline-
lamp in de binnengalerij, de lampoe
templek in de slaapkamers en
Singapore-deurtjes. 's Morgens vroeg
baaien in de kamar mandi, want zelfs
een lampetstel ontbrak in de slaapver
trekken. Maar het was er schoon en ze
konden zalige nasi goreng maken.
T rekpont
De volgende morgen reisden wij verder
naar Moeara Tebo. Moeara betekent
monding van een rivier en inderdaad
zowel in Tambesi als Tebo monden de zij
rivieren van gelijke naam uit in de hoofd
rivier Batanghari, waar Djambi dan weer
aan ligt. Ook hier sloegen wij onze tenten
op in het gouvernementslogement, terwijl
de heren van het binnenlands bestuur
intussen omliggende kampongs en lande
rijen aan een inspectie onderwierpen,
kamponghoofden spraken en eventuele
conflicten beslechtten. Wij vermaakten
ons met de kinderen van de controleur
aldaar voor wie ons bezoek ook een ver
zetje was, want veel te beleven was er nu
eenmaal niet in die afgelegen gaten.
Moeara Boengo, ons volgende doel, had
zowaar een hertenkamp. We kregen een
handje zout mee, dat de dieren gretig van
onze handpalmen likten. Ik zie ze nog
voor me, achter dik kippen-gaas, maar
was dit nu dezelfde hertensoort als in
Nederland?'' Kantjils waren het in ieder
geval niet.
moessOn
8
