POIRRIÉ'S Babi Roedjak PERIKELEN naar een kastie- Vroeger keken we altijd reikhalzend uit wedstrijd. Zaten we dagen tevoren al te smoezen over de tactiek, want er moest terdege rekening worden gehouden met de specialis men van de verschillende teamgenoten. Fin met kun beperkingen, want de één kon erg hard slaan, maar niet rennen en de ander sloeg zelden raak, maar was m het veld zo snel als een kantjil. En dan had je de totaal ongeschikte slagmannen en de genadeL scherpschutters. loze Bij totaal ongeschikte slagmannen als si Wèm (van Wilhelm) ging het er om dat ze werd afgeleerd steeds vangballen weg te geven aan de tegenpartij. Bij Wèm lukte dat niet, tot dat hijzelf de oplossing bracht door zich de klentèng-slag eigen te maken. Die slag had hij bedacht na een grondig onderzoek van het terrein ter linkerzijde van het speelveld, waar zich een door bomen en dicht struikgewas omgeven klentèng bevond. Vel dsla£ Wij hadden er eerst weinig vertrouwen in, maar in de praktijk bleek de klentèng-slag uitstekend te voldoen, omdat die zowel de opgooier als de ach tervanger en de veldspelers volkomen verraste. Dat ging zo: de opgooier onverschillig in de ogen kijkend, vroeg Wèm met zijwaarts gestrekte linkerarm de bal op heuphoogte aan. Zijn slagarm liet hij schijnheilig naast zijn lijf bunge len, alsof hij alle tijd van de wereld had. Werd de bal goed opgegooid, dan kwam Wèm plotseling tot leven. Bliksemsnel een kwart pirouette naar linies makend, haalde hij verschrikkelijk hard uit. Raasde de bal vlak langs de schielijk wegduikende achtervanger, raakte de grond op een paar millimeter voor de zijlijn en verdween in de struiken van de klentèng naast het veld. Was de bal zogezegd buiten het stadion terecht gekomen en mocht Wèm volgens de regels ongestoord een home-run maken. Deed hij in een slakken gangetje, om de tegenstanders en hun supporters te jen nen. Jammer genoeg werd de klentèng-slag later verboden. Niet uit eerbied voor al die overleden Chinezen, maar omdat si Wèm een keer het djatihouten slaghout uit zijn hand liet glippen en de achter vanger dat rondtollende ding niet kon ontwijken. Werd die ongelukkige groggy van het veld gedragen. Scheelde trou wens een haar of het was toen op een Ajax-Feyenoord veldslag uitgelopen, omdat het publiek zich ermee ging bemoeien. Bobbob specialist Afgelopen zomer stond in de krant dat een zeer gerespecteerde sportjournalist en fervent aanhanger van honkbal deze tak van sport hier wil promoten. Het schijnt dat Nederland, in tegenstelling tot Amerika en een handvol andere lan den niet echt warm loopt voor honkbal. Vreemd, want het is een prachtsport en op de basisscholen wordt toch veel aan het aanverwante kastie gedaan. Tot groot plezier van de leerlingen, dat zie ik hier vaak genoeg bij ons in het dorp. Al moet me van het hart dat het er nogal soft aan toe gaat. Soms lijkt het wel op een partijtje geza menlijk bikkelen met een tennisbal. En dan dat gegiechel van de meisjes, als ze weer een meter naast de bal hebben geslagen en van de meester naar de eer ste honk mogen huppelen. Echte djago's van het formaat Wèm of Babi Roedjak zie je hier trouwens nooit. Kan eigenlijk ook niet, want die zouden in deze tijd van wetten en regels meteen tegen dis kwalificatie oplopen. Vooral Babi Roedjak, onze sterkste slagman en bob- bokspecialist van weleer, zou hier niet aan de bak kunnen komen. Voor de Europese leek: bobbok is het keihard afstraffen van een vluchtpoging. Babi dus, verstond als geen ander de kunst om de meest vermetele vluchteling tot de orde te roepen. Al was zo'n kerel nog zo snel en maakte hij de prachtigste schijnbewegingen en bokkensprongen, hij ontliep zijn noodlot niet, daar zorgde Babi voor. En hoe! Het was een genot om te zien hoe hij met het dikke linkerbeen iets omhoog en de bal met beide handen achter zijn rechteroor verbergend naar zijn voort ijlende prooi tuurde, om dan in één vloeiende, razendsnelle beweging de bal van zich af te smijten. Was net een kanonschot. Babi schoot ook altijd raak, al bevond hij zich een eind achter de tweede honk en stond de vluchteling op het punt de veilige thuishonk binnen te stormen. Hoorde je 'bob' als de bal doel trof en 'bok' als de vluchteling tegen de grond sloeg. Daarvandaan bobbok. Peptalk Babi Roedjak's (bij)naam had trouwens niets te maken met Babe Ruth, die nogal gezette geweldenaar uit de 44 ste jaargang - nummer 10 - april 2000 11

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 11