Tekst: Ed Brodie Ongeveer om twee uur in de middag kwamen we Surahaya hinnen. Het was een drukte van helang op de weg, geen gezellige drukte, maar een chaotische drukte. Enfin, we reden langs de jalan Raya Darmo en sloegen links af richting hotel Mirama. Na het inchecken werden onze koffers naar de kamer gebracht door Djoko, een roomboy. En wij, Inge en ik, gingen naar het restaurant om even koffie te drinken en uit te blazen van onze vermoeiende reis met het gehuurde minibusje, een Suzuki. Tegen een uur of zes in de avond lieten we een taxi komen. We gingen naar Delta Plaza waar we lekker hebben gegeten. Daarna begonnen we aan onze wandeling in het Plaza, daar was het inderdaad 'gezellig druk'. Boeljy Cken Jazz Quarted Toen we zo aan het wandelen waren op de begane grond, hoorde ik plotseling iemand roepen: 'Brodie, Brodie ja?' Ik keek om en zag een man naar me zwaaien en glimlachen. Ik liep terug en ging voor hem staan. En ja hoor, ik her kende hem, Johnny Muller alias Johnny Johnson, een goede drummer in die tijd. Hij speelde in de band van mijn broer. Dezelfde avond kwam hij van zijn werk naar ons hotel. We zaten daar te kletsen in de Night Club tot diep in de nacht. En toevallig trad Boeby Chen Jazz Quarted op, een echte Surabayaanse band. Gezellig was het! Ina, de sales manager van het hotel, kwam heel nerveus naar ons toe, toen wij beneden in de lounge koffie zaten te drinken. Ze vroeg: 'Wat is er met mevrouw gebeurd?' Verschrikt keek ik haar aan en vroeg op mijn beurt aan haar: 'Apa maksudnya, Ina?' 'Ja, ik zag gisteren dokter Sumampouw en zijn vrouw met jullie beiden praten in het restaurant, dus ik dacht er zal zeker wat aan de hand zijn met mevrouw.' Ed Brodie in Selecta, denkend aan 'die mooie tijd vroeger'. Inge in de becak met een kennis en Ed staande voor Toko Oen in Malang. 'O, jangan khawatir, Ina. Ibu Inge sehat walafiat. Dokter Sumampouw dan istri- nya itu kenalan baik kami!' Heel veel Surabayanen kennen dokter Hannv Sumampouw als de beste vrou wenarts. Hedda Parwoko, de vrouw van Hanny, is een goede kennis van ons. Haar moeder, een Indische dame, woont nog steeds in Malang en is een goede vriendin van mijn moeder. Malang Voor ongeveer vijftig gulden huurden wij een witte Honda Sedan van het hotel om naar Malang te gaan. Na het ontbijt om precies elf uur vertrokken we. Tegen moessQn

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 34