Gerard Mosterd in zijn eigen solo Mara,
voor het Artists for Tibet Festival.
Amsterdam, 1998. Foto: Mayke
Swemle.
J:.
Jeroen Mosselman en Eva Villanueva in Kelitk Tilu (1999). Foto: Scheps Partners,
Indonesiërs onmogelijk maakte om westerse
muziek, zoals de indertijd als obsceen
beschouwde rock and roll, te kopiëren.
Zodoende werd de jaipongan geboren in de
regio Bandung door toedoen van de geniale
drs. Gugum Gumbirah Tirasondaja.
Perfectionistisch
Ik heb vanuit de beweging gewerkt zonder
de muziek uit het oog te verliezen. In mijn
choreografie zijn diverse verwijzingen te tan
den naai- de rock and roll, een muziek- en
dans-stijl die ook voor de Indische gemeen
schap in Nederland veel betekend heeft.
Bijna elke Indische familie heeft wel een paar
leden die gitaar spelen en die hebben hoogst
waarschijnlijk ook nog wat rock op het
repertoire.
Van mijn Indische ooms heb ik zelf gitaar
leren spelen. Ik denk dat ik mijn danscarrière
voor een groot deel te danken heb aan mijn
gitaar. Die sleepte ik namelijk altijd mee in
de kleedkamers van de Royal Albert Hall tot
en met de Metropolitan Opera House.
De gezelschappen waar ik bij danste, zoals
het London Festival Ballet, deden excessief
veel voorstellingen. Vijf jaren lang reisde ik
door Groot-Brittannië van Bed Breakfast
naar Bed Breakfast. I tike week een andere
stad. Het was een extreem bestaan, omdat je
soms maandenlang dezelfde voorstelling
draaide, vaak twee voorstellingen per dag.
Maar soms ook: vijf verschillende avond
vullende premières in één week.
Het dansersvak, vooral het prof balletcircuit
waar ik vandaan kom, is een uiterst veel
eisend en perfectionistisch bestaan. Soms
denk je dat je een mooie voorstelling gedanst
hebt, komt de balletmeester die je voorstel
ling gezien heeft je achteraf vertellen wat er
niet goed aan was. Weg zelfvertrouwen. Op
die manier hou je de meeste dansers onzeker,
en dansers zijn bijna altijd onzeker over zich
zelf en hoe ze eruit zien. De meeste anorexia
op diezelfde Pasar Malam Besar vertoond
en trok behoorlijk wat bezoekers.
In deze choreografie, gemaakt op Zuidwest-
Javaanse jaipongan-muziek ga ik op zoek
naar mijn 'verborgen erfenis'. Daarbij maalt
ik intensief gebruik van moderne en acade
mische danstechnieken over de complexe
ritmestructuren heen van de op gamelan
instrumenten gespeelde jaipongan.
Jaipongan ontstond als het Indonesische ant
woord op de westerse rock and roll. Het is
sensuele polyritmische dansmuziek en helaas
veel minder bekend dan zijn statische en reli
gieus geïnspireerde oudere broer genaamd
gamelan. Het is een vernieuwende ontwikke
ling gebaseerd op het oudere Ketuk Tilu,
een underground genre dat geassocieerd werd
met prostitutie, door de 'lichtzinnige' dansen
en teksten van een zangeres en danseres, de
ronggeng. President Soekarno stelde in de
jaren zestig een verbod in dat het de
Villanueva in Ketuk Tilu (1999). Foto: Scheps
Naaldwijk
44 ste jaargang - nummer 12 - juni 2000
31
