woont er, nou Flats, gedeelte van de stad Mancikha in Jemen. Leny Rufi, redactie assistente van Moesson, vertelt nogmaals via een e-mail hoe het haar en haar man Han vergaat in Jemen. Zij klaagt erover dat wij niks van ons laten horen, maar zonder haar hebben we helemaal geen tijd op de redactie van Moesson. Gelukkig is ze weer terug zodat het wer ken ons weer wordt ver licht. Ondertussen zijn we weer een week verder. Van jullie nog geen e-mail gehad! Mijn laptop werkt niet goed meer. ik kan mijn drive niet meer gebruiken, hr zal wel zand tussen zitten, ik werk nu thuis op Han zijn laptop om de brieven per e-mail te verzenden. Alleen hij heeft een aansluiting op internet. Het is weer ver boven de dertig graden. Jullie in Amersfoort zu Hen daar wel jaloers op zijn, maar ik heb er steeds meer last van. liet wordt dagelijks warmer en dat gaat door tot in oktober. Kun je het je voorstellen? We zijn gisteren de bergen in geweest. 2200 meter hoog, maar niet veel koeler naar mijn gevoel, ik ben nog flink verbrand ook. Ottomaanse tijd De stad, schitterend bovenop een berg gelegen, zoals ze die hier in de bergen allemaal bouwden, heet Manakha, nog uit de Ottomaanse tijd. Zo leven de men sen bijna nog steeds. Men kiepert het vuil gewoon over de muur en dat is dat. Wie morgen leeft, et cetera. Er moet hier toch nodig iets gedaan worden aan het milieu bewustzijn. Rij je langs de steile bergwe gen, overal zie je vuilstorten langs de weg. Veel plastic zakken, die nog jaren mee gaan. Droevig gewoon. Het is een prach tig land, maar jammer is dat ze er zo moessQn

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2000 | | pagina 22