Ferry Soniieville
Meester drop shot:
Niet alleen aan Je literatuur, Je
muziek en het culinaire heeft Je
InJische gemeenschap haar
steentje hij geJragen, ook aan
Je sportwereU. Denk maar aan
gevechtssport (pentjak silat) en
het nu zo populaire kaJminton.
WorJt er over haJminton
gesproken, Jan zie ik bezwete
InJische mensen voor me, zeer
fanatieke spelers!
Dat badmintonnen hebben wij Indischen
mee genomen uit Indonesië in de jaren
'55-'58. Ook ik speelde graag badmin
ton, mijn twee jongens speelden jeugd-
competities en Inge en haar jongere zus
Margrethe Rumeser waren een sterk
'dubbel'. En nog meer van mijn vrienden
en kennissen speelden badminton. Als
we terugblikken naar de beginjaren van
deze sport, dan denken we aan de
bekende sterke Joke van Beusekom, aan
Eline Coenen, Indische, en een paar jaar
Nederlands kampioene, of Pim Seth Pol,
badmintonkampioen Nederland 1958 en
natuurlijk goede tweede Johan van der
Sluys. Rob de Wit, Nederlands kampioen
1960 en dan in 1970 de zeer bekende en
rustige Herman Leidelmeijer. Allemaal
bekende namen, zoals ook Pierre
Pelupessy en allemaal kwamen ze uit dat
warme Indonesië.
I liomas Cup
Kon eigenlijk ook niet anders, want in
die tijd won Indonesië de Thomas Cup,
de enige echte belangrijke beker in de
badmintonwereld. Deze cup hebben ze
door Ed Brodie
verdedigd met goede resultaten en
Indonesië had hem toch een paar jaren
in haar bezit. Wie waren die
Indonesische badmintonhelden, die snel
le jongens? Niemand anders dan 'onze'
Ferry Sonneville, een Indo uit Jakarta,
Tan Joe Hok, eens wereldkampioen, en
de rustige Eddy Juzuf.
In 1952 werd Sonneville kampioen van
Indonesië, later ging hij in Rotterdam
economie studeren en tijdens die periode
speelde hij bij de club Drop Shot. In
1955 was Ferry de winnaar van de inter
nationale kampioenschappen van
Malakka, waar hij in de halve finale won
van maar liefst vijfvoudig wereldkam
pioen Wong Peng Soon. Door het win
nen van de titel werd Ferry Sonneville
beschouwd als de wereldkampioen,
omdat alle topspelers destijds aanwezig
waren in Malakka. Tijdens zijn verblijf in
Nederland wint Sonneville vijf keer de
kampioenschappen van Nederland. In
1966 keerden Ferry en Yvonne Sonne
ville voorgoed terug naar Indonesië.
Drop Shot
Vaak praten mijn vrienden en ik nog over
die wereldbekende badmintonkampioe-
nen, vooral over die 'meester in drop
shot-slagen' Ferry Sonneville en de club
waar hij vroeger vaak trainde in Den
Haag: Drop Shot. Ik vertelde mijn vrien
den vaak dat ik graag in contact wilde
komen met deze bekende Ferry voor een
gesprek, maar ja, waar moet je beginnen!
Hoe bereik je hem?
Toen mijn goede vriend Frank Ong
terugkwam uit Jakarta in september
1999, van een zakenreis, vertelde hij me
dat hij tijdens een meeting kennis maakte
met een zekere drs. Ferry Sonneville.
Glimlachend nam hij z'n visite kaartje te
voorschijn en zei tegen Frank: 'Hier heb
je mijn kaartje en geeft het maar aan Ed
Brodie, ik hoor wel.' Wat is de wereld
klein! Uiteraard heb ik zo snel mogelijk
de 'meester drop shot' opgebeld en leuk
ge-ngobrold.
II lauwe Hap
En weten jullie wat ik nou zo leuk vind?
Al deze veranderingen in Holland, of het
nou muziek, culinair of sport betreft, zijn
allemaal begonnen toen wij Indischen in
de jaren vijftig Holland binnenkwamen.
Wisten jullie dat de Haagse Pasar Malam
Besar de grootste is in de wereld? Wisten
jullie dat ooit The Beaües hebben gezegd
dat de beste gitaargroep die ze ooit had
den gehoord de Tielman Brothers
waren? Wisten jullie dat
's werelds bekendste badmintonspeler
een Indo is, een zekere meneer Ferry
Sonneville? En wisten jullie dat onze
rijsttafel de meeste gerechten heeft in de
wereld?
Een keer in de week krijgen de jongens
van de Nederlandse marine hun 'blauwe
hap', en dan is het feest voor hen en weet
je waarom? Ze krijgen dan nasi goreng
met saté of bami met atjar en saté of de
Indische rijsttafel. Ook weer door de
Indische jongens ingevoerd jaren gele
den, ook mijn zoon heeft hiervan kunnen
mee genieten toen hij nog bij de marine
zat. Zo zie je maar, je mag toch wel een
beetje trots zijn op je Indische afkomst.
Maar niet te veel, anders loop je naast je
schoenen en dan 'vat je kou' want dan
loop je op blote voeten.
Ferry Sonneville, mocht u dit verhaaltje
ook lezen, hartstikke bedankt voor de
geweldige prestaties vroeger in de bad-
mintonsport. We waren en zijn nu nog
trots op u, en zullen nog heel lang over
de 'meester drop shot' opscheppen.
moessQn
12
