INDO rVILLA
v
"INGET MATI" "AD PATRES'
Fa. Johs. Ouwejan Zn.
Uw eigen villa op het eiland van
de goden.
moessQn
^\\V///A4V#
De inhoud van de ingezonden
brieven valt buiten de
woordelijkheid van Ac re Auctie.
Lyceum en Lulofs
Het is natuurlijk leuk als je op een foto in
Moesson iemand van je familie herkent en
dan wel een van je jongere broers en hem
op de dansvloer met een lieftallig meisje
langs ziet zwieren op de tonen van een
Engelse wals of een quickstep in de aula
van het Christelijk Lyceum te Bandoeng.
Zoals de meeste Indische jongens was hij
een verwoed en ook goed stijldanser. In dit
geval is het mijn broer John, die in de jaren
vijftig op het Lyceum in Bandoeng zat.
Dat hij een feestnummer was, is genoeg
zaam bekend. Zelf heb ik voor de oorlog
in het begin van de jaren veertig op dezelf
de school gezeten. In die tijd werd de aula
voornamelijk gebruikt voor ochtendwijdin
gen, bijeenkomsten en voorstellingen: bij
voorbeeld het optreden van Wim Kan en
Corrie Vonk, en jaarfeesten waarbij toneel
stukken zoals Zomerzotheid - ik meen van
Cissy van Marxveldt - werden opgevoerd.
Dansen was naar ik mij herinner in die
periode nog uit den boze, ondanks dat
was het een fijne en sportieve school. De
namen VEDO en VEDOAAN waren
toen al een begrip. Java-kampioenen,
onder andere de hoogspringer Ot van de
Burg, vertegenwoordigden de school.
Helaas moest het Lyceum door de komst
van de Japanners gesloten worden, maar
na de oorlog is de school herrezen om ten
slotte in 1957 voor altijd ten onder te
gaan. Maar VEDO bestaat nog en leeft
voort in de Vereniging van Oud-leerlingen
van het voormalige Bandoengse Christelijk
Lyceum. Behalve in Nederland bestaat er
ook nog een vereniging in Indonesië. Tot
op heden zijn de jaarlijkse reünies goed
bezocht. Men komt zelfs over vanuit het
verre buitenland. Tot zover mijn reactie op
een foto, geplaatst in het aansprekende
artikel van de heer J.S. Tan.
Graag wil ik ook nog reageren op de ver
handeling van Vilan van de Loo over
Madeion Székély-Lulofs in Moesson van
januari 2001. Deze laatste is zeker een bij
zondere vrouw, ten onrechte verguisd
door enkele Nederlandse, wat droog aan
doende letterkundigen bij wie merkwaardi
gerwijze Du Perron zich had gevoegd.
Jammer dat hij zijn kritiek op haar schrij
verskunst door zijn vroege dood niet meer
recht heeft kunnen zetten. Voor mij, een
van de vele lezers van haar boekwerken,
schrijft zij vlot, indringend en boeiend met
een grote kennis van situaties en omstan
digheden. Bovendien straalt de inhoud van
haar romans een moeilijk te evenaren
charme uit. Székély, de echtgenoot van de
schrijfster, heeft met haar hulp enkele van
zijn in het Hongaars geschreven planters
ervaringen in het Nederlands vertaald. Dit
is in boekvorm verschenen. Alhoewel haar
stijl en schrijftrant na de eerste romans
Rubber en Koelie mogelijk door de kritiek
van haar literaire broeders nadelig zijn
beïnvloed en daardoor haar stijl helaas
stugger en haar schrijftrant minder vlot
zijn geworden, boeien haar eigen boeken
mij het meest. Tot slot doet het mij steeds
meer genoegen dat het blad Moesson, ons
blad, zo goed met de tijd meegaat zonder
het verleden te veronachtzamen en zeer
leesbare en bovendien interessante artike
len blijft publiceren.
Brown Arps, Oegstgeest
Rectificatie
In het artikel van de heer D.A. Visker in
Moesson van januari 2001 (pagina 20), wil
ik graag wijzen op een onjuistheid. De
heer Visker vermeldt onder het kopje New
York dat onze Pinksterbeweging niet meer
zou bestaan: 'Maar door broeder Wetters'
zwakke gezondheid liep de gemeente terug
en is ten slotte het einde gekomen.'
Gelukkig kunnen wij u echter mededelen
dat onze gemeente leeft en dat wij nog
steeds bestaan, zowel in Den Haag als in
Apeldoorn.
F. Altorf, de Pinksterbeweging, Den Haag
Misser
De afbeelding van een marinier als voor
plaat op onze Moesson vind ik een misser.
Dat deze jongeman het zo naar zijn zin
heeft in het leger, het zij zo, maar waarom
zijn verhaal zo uitvoerig in dit maandblad
vermeld? Ik zelf was kort na de oorlog 21
maanden als dienstplichtige bij de
'Koninklijke' Marine, een volkomen nutte
loze tijd, waarin alleen jongens zonder
eigen mening en initiatief hun draai kon
den vinden. Wel weet ik dat degenen die
niet onder dienst hoefden, een voorsprong
van bijna twee jaar hadden in de maat
schappij met alle voordelen daarvan.
G. T. Schaap, Deventer
Naschrift redactie
De reden waarom wij een artikel over een
jonge Indische marinier van nu zagen zit
ten, is dat er al zo'n lange traditie van
Indische jongens bij de marine is. 'Omdat
we geleefd hebben en nog steeds bestaan,'
was Tjalie Robinson's motto voor
Moesson en wij proberen op onze manier
Tjalie's erfenis levend te houden. Paul
Golder, blijkt uit het interview, is een
ondernemende jongen die wat van zijn
leven wil maken en daar was het ons om
te doen. Tegenslagen zijn er om te over
winnen, dat sprak er toch wel uit, en
bovendien heeft Paul's Indische achter
grond voor hem betekenis, zonder dat die
er met de haren wordt bijgesleept. Dat ik
zelf mijn diensttijd bij de cavalerie toevallig
ook als verloren tijd ervaren heb, is een
ander verhaal. Als we rekening gaan hou
den met de afzonderlijke opvattingen van
lezers komt er nooit meer een nummer
van Moesson uit. Want dat over elk onder
werp in Moesson de meningen verdeeld
zullen zijn, is onvermijdelijk. Eén uitgangs
punt van Moesson is dat we proberen de
nadruk te leggen op de positieve dingen
van het huidige Indische leven, zonder
overigens de nare dingen uit de weg te
gaan. Voor alle lezers van Moesson geldt
wellicht dat bepaalde dingen in hun leven
anders zijn gelopen dan zij hadden
gehoopt. Maar hoe ga je daarmee om? Ga
je bij de pakken neerzitten of poekoel je
teroes? Misschien is het voor de oudere
Begrafenis-
en Crematie- Onderneming
Opgericht 1924
ROUWKAMERS
EN ONTVANGKAMERS
AIRCONDITIONED
Kantoren:
Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag
Tel. 070 - 355 64 27 (drie lijnen)
f
Website: www.indovilla.nl
Kantoor: Bleekstraat 27, 5611 VB Eindhoven
Telefoon: +31-(0)40 - 211 27 18
Fax: +31 -(0)40 - 221 86 65
Ook te huur
Temoe Lawak "Singer Natura"
Reinosan
Darisinol
TEL. 0348 - 40 87 02
4
