'Na&i Trames
SwwUf SeMixut
generatie lezers die oorlog en bersiap heb
ben overleefd en die elders vaak met niets
opnieuw zijn begonnen - misschien is het
voor hen leuk om te lezen hoe kinderen,
kleinkinderen en achterkleinkinderen hun
doorzettingsvermogen en levenslust heb
ben geërfd. (GOP)
Jaap de Bruijn
Een foto waar mijn vader op staat; derde
van links en zijn naam is Jaap de Bruijn.
Misschien herkennen anderen zichzelf.
Waar en wanneer de foto is genomen?
Geen idee. Ik kan dus geen informatie
geven. Maar vader was bij het KNIL in
Tjimahi.
A. Dekker-de Bruyn, Maassluis
I oeking' portret
Moesson is gevestigd aan de Bergstraat 27
in Amersfoort. Zit de toekang portret Foto
Weers nog op nummer 15? Hier lieten we
onze foto's maken voor de ouders in Indië.
Op de berg (Nassaulaan) was een
Hollands kosthuis voor Semarangse jeugd,
wier ouders daar nog werkten. Makan nasi
putih hadden ze nog niet op het menu. De
enige Chinees verkocht alleen bakmie en
nasi goreng belazer. Daarom werden we
weieens bijgevoed door de vrouw van de
assistent-resident van Pekalongan (op het
Bloempad)De vrouw (gescheiden) van
de welbekende Van Mook woonde op de
Abr. Kuyperlaan vlakbij de Rijks HBS en
de Bergkerk. Tong Tong moest nog worden
opgericht!
F.A. Hofhuis, Bussum
Naschrift redactie
Foto Weers bestaat nog wel, maar is sinds
zeven jaar gevestigd in Hoogland,
Amersfoort-Noord, onder de naam Paul
Plasmeijer. Paul Plasmeijer is een zoon van
een vroegere compagnon. Foto Weers
werd in 1932 opgericht door C.J. Weers,
die nog hoffotograaf was bij de sultan van
Djokja. Het bedrijf staat bij de Kamer van
Koophandel nog altijd ingeschreven als
Foto Weers.
Geen tijd voor roddel
Naar aanleiding van het artikel 'Makan
Sadja' in Moesson van februari 2001,
bladzijde 8, wil ik graag even reageren.
Wat hebben die Indo's toch een heerlijke,
verrukkelijke en niet te evenaren eetcul
tuur. Niet te overtreffen. Inderdaad, Indo's
bij elkaar, al zijn het er maar twee, kunnen
het niet laten om over eten of drinken te
praten. Van een doodgewone kop koffie
toebroek kunnen Indo's lyrisch worden.
Natuurlijk wordt er af en toe een bepaald
onderwerp aangeroerd. Maar meestal
wordt zo'n gesprek afgesloten met een
praatje over eten of drinken. Een grote
pluspunt van deze cultuur is: wij hebben
geen tijd om te roddelen. Ut denk dat dat
de filisofie is van onze eet- en drinkcul-
tuur. Wie spreekt dit tegen? Et verneem
het graag.
Non Petrus, Schagen
Gré Bron (1912-2000)
Het bericht van het overiïjden van Gré
Bron in Moesson januari 2001 (pagina 4),
bracht mij in gedachten terug in het
Tjihapitkamp te Bandoeng. Oude herin
neringen kwamen boven. Et zag Gré op
haar fiets weer rondracen door het kamp.
Rode blosjes op de wangen, altijd haastig
op weg van hier naar daar en weer terug.
Blozende appelwangen had ze, zei mijn
moeder. Gré was de steun en toeverlaat,
de hulp, de secretaresse van onze predi
kante mevrouw M. Mostert-Schendelaar,
de enige 'ordained preacher' die we had
den in ons kamp. Natuurlijk kon zij het
werk niet aüeen af, vandaar dat een aantal
vrouwen haar hielp bij het uitoefenen van
haar ambt. De hulppredikanten waren:
mejuffrouw Jo Zandstra, zendeling,
mevrouw Van Swieten-de Blom en mijn
moeder Dina van Rosmalen-Meeuwse.
Gré Brom kwam regelmatig bij ons om
met mijn moeder van aEes op kerlteHjk en
pastoraal gebied te bespreken en te rege
len. Daardoor kende ik haar vrij goed.
Zoals ilt al schreef, had Gré het altijd druk.
Ze regelde het dienstrooster van de hulp
predikanten. Als de kerk aan het
Tjibeuningplantsoen weer eens was geslo
ten in opdracht van de Japanners, dan had
Gré het weer extra druk met ruimte te
organiseren voor de kerkdiensten. Mocht
de kerk opnieuw worden gebruikt, dan
moest ze op zoek naar vrijwilligers om het
gebouw schoon te maken, zoals die ene
keer toen de kerk was gebruikt als opslag
plaats voor arang! Ze zat in diverse com
missies, had te maken met de Christefijke
Jeugd Club (de precieze naam is mij ont
schoten) die tot doel had de kamp jeugd
bezig te houden. E< herinner mij haar als
een pittige jonge vrouw, besEst niet op
haar mondje gevaEen (ze Eet niet met zich
spotten!) en altijd opgewekt. Ze stak haar
geloof niet onder stoelen of banken, inte
gendeel, onvermoeibaar trachtte zij haar
omgeving ervan te overtuigen, dat God
bestond en dat Hij ons ééns uit deze eUen-
de zou bevrijden. Gré was een begrip, een
niet weg te denken markante persoonlijk
heid in het Tjihapitkamp. flc ben dankbaar
haar te hebben gekend.
Henny Themmen-van Rosmalen,
Granada (Spanje)
Jaloers op de joden?
Donderdag 16 januari om 21.18 uur zond
de NPS/VARA een documentaire uit
'Jaloers op de joden'. Neen, wij zijn niet
jaloers op de joden. Wij zijn gegriefd, boos
of verbitterd op onze regering, die nog
steeds geen flauw benul heeft van wat zich
afgespeeld heeft tijdens de Japanse bezet
ting. Het is de miskenning die ons dwars
zit, niet de hoogte van 'het gebaar'. Zijn
wij jaloers op de joden? Ja, maar niet op
het geld dat ze Hijgen. Wij benijden de
kundigheid waarmee zij hun zaak bij de
regering bepleiten. Misschien moesten wij
mr. Moszkowicz inhuren voor onze zaak?
M. Schafer-Spuyman
Voor her-registratie,
onderhoud of renovatie
van graven op begraaf
plaats Pandu in Bandung
kunt u contact opnemen
met de heer
Suividja Mihardja,
TPU. Kristen Pandu
Jl. Pandu no. 32, Bandung 40173,
Indonesia, tel. 0062-22-6036414.
Voor al uw parties en reünies
Sophisticated dansmuziek en gitaarballads
INDONESISCH
SPECIALITEITEN RESTAURANT
Beeklaan 269 - Den Haag
Tel. 070 - 346 76 97
5
UITGEBREID D A N S R E PE RT0 I R E
J.A. (Fons) Phefferkorn
Barnsteenhorst 51, 2592 EB Den Haag,
tel. 070 - 347 39 35 of 070 - 354 99 05
45 ste jaargang - nummer 9 - maart 2001
