nemen. In Nederland maakte hij zijn
school af en ging medicijnen studeren.
Dit weerhield hem er niet van een band
op te richten, de Desperados. Zij maak
ten country muziek en brachten een
bühne act, wat in het begin van de jaren
zeventig nog ongewoon was. Bovendien,
kleurlingen die country muziek speel
den, dat vond men vreemd in
Nederland. Maar in Duitsland en België
hadden ze veel succes.
Danny: 'Ik zing niet op deze cd, maar
mijn aandeel op deze cd is heel breed:
ruw materiaal uitwerken tot arrange
menten, tussen-orkestraties maken,
monteren, et cetera. Bij elk lied beden
ken wat voor sfeer erbij past, welke emo
tionele lading de artiest eraan geeft en
deze erin verwerken. Het is belangrijk
dat je een basisband hebt, in dit geval
ook met een pianist en wij zijn blij dat
steelgitarist Henry Sahilatua mee wilde
doen. Het is een heel traject voor een
nummer af is. Wij zijn er al vanaf vorig
jaar november mee bezig, er gaat onge
looflijk veel tijd in zitten.'
Hans Bax
Zangers genoeg. Woody Brunings zingt
'Kiss me goodnight' en 'Flame in my
heart'. Dit laatste nummer stond er in
tien minuten op, nadat de keel goed was
gesmeerd... Eddy Chatelin brengt een
rock roll nummer: 'She is dynamite'.
Hij vond het een bijzondere ervaring dat
er een nummer speciaal voor hem werd
geschreven. Nick Mackenzie zingt 'Just
call me' en met Babs de la Motte:
'Bunch of roses'. Bij het nummer
'Johnny is late' wordt Ben Poetiray bege
leid door Max Tahalele en Hans Bax.
Hans Bax: 'Je krijgt nooit genoeg van
muziek als je met goede muzikanten
speelt en dan ook nog het genre dat je
ligt. Ik speel niet graag jazz en country.
Het is niet altijd gemakkelijk om bandlei
der te zijn, soms ben je bandlijder, met
een lange ij! Oh ja! Maar als het erop
aankomt, beslis ik. Wij speelden met de
Javalins een vloeiende Amerikaanse rock
met net een iets andere maat dan bij
Indorock in het algemeen. 'Al Capone',
een instrumentaal nummer dat ik heb
geschreven, sloeg altijd aan. Modernere
muziek wilden ze niet van ons horen,
wel Indorock nummers. Met de Javalins
had ik het geluk dat ik mensen bij elkaar
had die het zelfde wilden, voelden en
dachten over de muziek. Onze zanger
Freek Franken paste ontzettend goed bij
ons. Zijn timing was fantastisch! Andy
(Tielman) zingt ook heel goed, kan ook
veel meer met zijn stem, omdat hij een
groot stembereik heeft. Nog steeds! Wij
waren een van de eerste bands die begin
jaren zestig in een voetbalstadion speel
den en dat met de apparatuur die wij
toen hadden, Showmasters, maar het
geluid was niet voldoende voor een voet
balveld. Toch was het publiek laaiend
enthousiast! Er stonden een paar enor
me kerels op het podium die de mensen
die het podium opklommen er gewoon
afsmeten. Maar ze kwamen steeds
terug.'
Edu Schalk
Edu Schalk, zanger bij The Entertainers,
arriveerde in 1955 in Holland en kwam
in huis bij een Hollands pleeggezin in
Breda.
Edu vertelt: 'Ik ben a-muzikaal en een
laatbloeier. Ik bewonderde al die
Indorockers. Toch kwam ik in de muziek
dankzij meneer Poetiray, de vader van
Ben. Hij zag mij dansen en vroeg mij of
ik een instrument bespeelde. "Ik kan
alleen dansen, ik kan niet eens zingen,"
heb ik toen geantwoord. Maar dat vond
hij geen probleem, iemand die zo kan
dansen, kan ook zingen. Ik moest maar
zanger worden in de band van zijn vier
zoons. Hij zou mij wel gitaar leren spe
len. Ja, zo is dat gegaan en ik heb er
geen spijt van. Later ben ik zanger bij
Edu Schalk.
45 ste jaargang - nummer 10 - april 2001
The Entertainers geworden. Maar er
zijn muziekgenres die mij niet liggen en
die zing ik dus niet. Dat is ook de reden
waarom ik niet op het aanbod van Rudy
de Queljoe (van Massada) ben ingegaan.
Ik voelde me zeer vereerd dat een
Molukse jongen mij vroeg om in zijn
band te komen, maar liederen van Jimi
Hendrix bijvoorbeeld kan ik absoluut
niet zingen en hij wou die kant op. Ik
ben nog steeds onzeker na al die jaren
en camoufleer veel door mijn act. Op
deze cd zing ik 'Sentiments'. Dat ging
eerst niet zo goed, ik zong het te 'mooi'.
Het is een nummer met een bepaald
sfeertje. Je moet een beetje gek doen, zei
Danny. Voeg er hier en daar maar wat
bij. Ja, toen ik meer mijn gang mocht
gaan, werd het wel wat. Dit nummer is
voor een deel van Winnie Macaré, een
vriendin van Armand. De Indonesische
tekst heb ik geschreven en omdat het
een echte sfeermaker is, moest ik het
zingen van Armand.'
Oscar Rexhaüser
Armand knikt. 'Andy Tielman, Jack
Jersey, Harry Koster en Nick Mackenzie
hebben veel nummers geschreven. Ik
denk dat veel Indorockers eigen num
mers in een la hebben liggen. Maar dit
product is van mij en dat kan niemand
me meer afnemen. De samenwerking
was fantastisch! Heel bijzonder is het feit
dat Oscar Rexhaüser van de Hot
Jumpers een nummer zingt: 'Seribu
Tahun'. De hoes van mijn cd ontwerp ik
zelf en verder komt er een boekje bij met
een korte beschrijving van iedereen die
mee heeft gedaan. Op 22 april is het
zover. Dan wordt de cd in Hilversum
gepresenteerd.'
Aan deze cd werkten mee: Miss Elly van
Amstel, Hans Bax, James Bordes, Cliff
Breton van Groll, Woody Brunings,
Eddy Chatelin, Armand Filon, Harry
van Helvoirt, Nick Mackenzie, Winny
Macaré, Babs de la Motte, Danny
Pattinama, Patricia Pattinama, Benny
Poetiray, Oscar Rexhaüser, Henry
Sahilatua, Edu Schalk, Max Tahalele,
Fred Theuvenet, Simon Titaley, Robert
Vos, Roy Witterland en als speciale gast
uit de Verenigde Staten: Carmen Dawn
van het Philharmonisch Orkest van Los
Angeles.
Two sides of me van Armand Filon ver
schijnt op 22 april en kost 25 gulden
(exclusief 3,50 verzendkosten). De cd
is te verkrijgen bij Hatopa Music in
Nieuwegein, tel. 030 - 603 29 66 of
mobiel 06 - 22 49 32 11.
