1. Huisvesting commandant (administrateurshuis). 2. Loods. 3. Loods. 4. Keuken. 5. Opslagruimte (oude droogkuis). 6. Ziekenboeg. 7. Greppel (wc). 8. Open watertank. 9. Huisvesting bewaker (oude employéswoning). 10. Appèlplaats. 11. Ingang. 12. Waterzuivering. 13. Centrale gebouw. 14. Huis hoofdemployé. 15. Tennisbaan. Dat huis lag inderdaad hoger dan de fabriek (twintig a dertig meter). Het nummertje 12 geeft een gebouwtje aan waar het water voor de fabriek werd gezuiverd. Als die installatie niet goed werd onderhouden, kreeg het fabrieks- emplacement vuil water, zoals verschil lende malen aangehaald in de tekst over De Dampit-qffaire. Het nummertje 13 geeft het centrale gebouw aan (twee verdiepingen), met daarin de machinekamer met twee grote Ruston motoren en een Lister motor en verder de benodigde machines voor de bereiding van de koffie, alsmede de fer mentatiebassins. Ten slotte viel mij op, dat in De Dampit-qffaire soms de indruk wordt gewekt dat het kamp in het plaatsje Dampit stond. Naar mijn mening is die misvatting ontstaan doordat vaak Dampit wordt geschreven, maar Soember Gesing wordt bedoeld (zie bijvoorbeeld pagina 113). Njol oelti Na de oorlog heb ik Soember Gesing nog enkele malen bezocht en vooral de twee de keer, in juni 1967, bekeek ik de planta ge wat intensiever in het kader van een verzoek van het ministerie van Plantages van Indonesië voor het geven van een advies over de koffiecultuur in Oost-Java. Hoewel de koffie er nog niet zo slecht bij stond, was er van de onderneming in zijn geheel niet veel meer over. Alle rubber was verdwenen en het terrein was in bezit genomen door de bevolking. Ook de gehele rubberfabriek was verdwenen, ter wijl de koffiefabriek nog maar ten dele in gebruik was. Ons huis was afgebroken en daarvoor in de plaats was een kantoorge bouw gekomen. Op dat moment had ik nog nooit gehoord van de Dampit-affai- re. Wellicht had ik anders nog wat infor matie ingewonnen bij de enkele bewoners die ik nog kende uit de vooroorlogse tijd en daar kwamen opdagen, toen ze hoor den dat njo Loeki er was (na 25 jaar afwezigheid)Wel beëindigde ik dit bezoek aan de onderneming, waaraan ik zulke fantastische herinneringen had, met gemengde gevoelens. De Dampit-affaire Een vergeten drama op Oost-Java tij dens de Japanse bezetting door Julika Vermolen De Bataafsche Leeuw: 160 pag. (paperback) ISBN 90 6707 508 6 prijs 37,50 45 ste jaargang - nummer 10 - april 2001 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2001 | | pagina 13