eerste commentaren in die functie liegen
er niet om!
Ortwin Louwerens, Denia (Spanje)
Hm!
Vorige maand is de naam van Imelda
Basiru verkeerd gespeld op de voorplaat.
Onze nederigste excuses.
(redactie)
Helden van weleer
Tot mijn stomme verbazing en mijn grote
vreugde las ik in Moesson van september
2000 (pagina 4) de brief van EG. Giel en
een aansluitend stuk van Joost de Koster
over mijn ZVM zwemclub, Batavia (1934
tot 1937). Betoel tempo doeloe dus!
Waarom nu pas commentaar op dit arti
kel, zal ik uit de doeken doen. Mijn man
en ik wonen sinds 1953 in Canada - zes
tien jaar in Ontario en sinds 1969 als
gepensioneerd KLM-ers in West
Vancouver, British Columbia. Wij hebben
vrienden die in de winter altijd naar
Arizona in the States gaan en daar van
Anneke Mahler stapels oude Moessons
krijgen die ik dan hier later te lezen krijg.
De eerste de beste Moesson die ik inkeek,
gaf mijn bovenstaande reactie. ZVM
mannenploeg - trainer Rudi Hampel
(later na de oorlog reumatoloog in
Rotterdam kreeg mijn zus Akkie als
patiënt), dan Wim Ardaseer, Freek
Clerks, Boelie van Druten en Arsath
Roys. Dan onze damesploeg - trainster
Wiep van Nifterik, zus Akkie Arends,
Loes Peelen, Betty Hulst, Poppie LeRoi,
Ineke Mijnders, Toontje Peters, Els Alofs,
Grace Mulder en Ida Ohler. Ut heb nog
alle foto's van onze zwemcompetities.
Wies bezocht mijn zus Akkie nog gere
geld in Leiderdorp. In 1937 ging ik over
naar Triton in Tjikini, daar Ak en ik gere
geld woorden hadden over onze polowed
strijden - het vasthouden van de benen
onder water zodat je niet verder kon
zwemmen. Pa Arends vond dat welletjes!
In andere Moessons las ik over Guus
Mertens, dokter in het hoge Noorden van
Ontario, Canada. Als hij de broer is van
Wim Mertens, dan hebben we heel wat
plezier gehad met tennissen en zwemmen
bij Hotel Colijn op de Poentjak en onze
fuiven in Batavia. Ook nog in een andere
Moesson stond een foto van een lagere
school in Semarang waarop ik Jet Lagaay
ontdekte met naast haar vriendin Lien
(studeerden naderhand samen in Delft).
De Lagaays waren goede vrienden van
mij in Semarang (1940-1946).
Na al het bovenstaande gelezen te hebben
en al die bekende verhalen over plaatsen
waar ik ook rondgezworven heb, kreeg ik
zo'n zin om zelf abonnee te worden, geza
menlijk met een vriendenechtpaar Mieke
en Hans Hissink (hij werkte aan de
Birma-spoorweg in de oorlog.) Afgelopen
week kwam de eerste Moessonjuni 2001,
in mijn mailbox rollen. Ik kon niet wach
ten met het openslaan en waarachtig, daar
onder de Brieven las ik het artikel van L.E
van Wermeskerken-Dutry van Haeften
over Mieke Bouwman uit ons kamp
Sompok-Lampersari. Beter nog, zij
woonde in de volgende duplex (twee
huisjes aan elkaar) aan de kawat. Mijn
moeder, zus Akkie en broertje Harry en ik
op Sompok 83, tegenover ons kookveldje,
waar ik tussen een blok stenen met takjes
het vuur aanmaakte voor heet water. Wij
woonden dus op Sompok B, op z'n
Japans: de 4de Han. Mieke was inderdaad
zeer moedig met haar radio, ik heb nooit
geweten dat zij het was die de radio had.
We hadden zoveel huiszoekingen, waarbij
iedereen de hele dag op straat werd gezet.
Als ze ooit de radio hadden gevonden,
was ze nooit levend uit het kamp geko
men, we hebben immers meegemaakt hoe
gruwelijk de straffen waren!
Nu kijken we met ongeduld uit naar ver
dere verhalen van tempo doeloe, en
wanen we ons weer in het Indië van wel
eer. Hoe ouder we worden, hoe meer de
herinneringen naar boven komen.
Hopelijk tot ziens en slamat tinggal.
Dee van Soest-Arends,
West Vancouver (Canada)
In Moesson van juni 2001, pagina 17, las
ik met grote belangsteling het artikel over
de No Name Jivers. Tot mijn verbazing
las ik daarin dat dit de band was van de
schoolvereniging Temesias van de
Billiton-HBS in Bandoeng. Ik heb direct
na de Tweede Wereldoorlog op de
Billiton-HBS gezeten en was uiteraard
ook lid van Temesias. De Billiton-HBS
werd eerst gehouden in het gewezen
Tjihapit-kamp, een huizenkamp voor
vrouwen, aangezien het HBS-gebouw
nog niet geschikt was om weer als school
te fungeren. Ik geloof dat wij een jaar in
het Tjihapit-kamp les hebben gehad in
die uitgewoonde huizen. De meeste kin
deren kwamen pas uit de internerings
kampen en sommige kwamen op blote
voeten, omdat ze nog geen schoenen en
kousen hadden, of omdat ze het lopen
op schoenen helemaal verleerd hadden!
Half 1946 gingen wij verhuizen naar het
echte gebouw, de Billiton-HBS, en om
streeks die tijd werd ook de vereniging
Temesias opgericht. Ik zelf zat toen in
Klas 2-K, samen met de gebroeders
Coors (Frans en Charles), Max Abell,
Loulou von Sydow, James Ardaseer,
Ward Ramakers, Jan Gout en nog vele
anderen wiens naam ik mij niet meer kan
herinneren. Juul van Haastert, Bouke
Groen en natuurlijk mijn oudere broer
Karei van der Linden waren ook uit die
tijd. Maar vreemd genoeg heb ik nooit
van de band No Name Jivers gehoord.
Natuurlijk hadden wij een band, een hele
goede zelfs, waar onder andere de jon
gens Coor in speelden. Wij hebben met
die band heel wat enorme leuke dans
avondjes gehad in de aula van de HBS.
Maar die band heette volgens mij
gewoon Temesias. Kan het zijn dat de
No Name Jivers na mei 1948 zijn opge
richt? In die maand repatrieerde ik
namelijk naar Nederland. Sommige van
de oorspronkelijke leden van de
Temesias band hebben wij later in Den
Haag weer ontmoet. Zij vormden daar
weer een band en met hen hebben wij
ook menige leuke dansavondjes gehad bij
de I.E.V. in Den Haag. Afijn, dit zijn zo
dus een paar van mijn herinneringen aan
de leuke HBS-tijd. En dit kwam allemaal
door die foto en het artikel in Moesson...
Nellie de Koning-van der Linden,
Monee (Illinois)
Liesbeth Reens-van Leer
weduwe van Hans Reens
46 ste jaargang - nummer 2 - augustus 2001
5
No Name J ivers
Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over zeeën te gaan -
zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
Ida Gerhardt
In de nacht van 9 juli is onverwacht thuis
overleden onze lieve moeder, schoonmoeder,
zus en schoonzus
25 augustus 1931 f 9 juli 2001
We hadden veel meer tijd samen willen heb
ben.
Nicole Reens en Franc Viehoff
Ginette Reens en Hans Verbeek
Johan van Leer
Lootje en Leen de Niet-van Leer
Bram en Lia van Leer-van Manen
TWl en Aat van der Zwan-Reens
Constant van Wessemhof 4
5044 ME Tilburg
Tel. 013 - 467 04 54
Liesbeth is op 13 juli 2001 in Tilburg gecre
meerd.
