augustus op vakantie in Thailand.
Tijdens een excursie naar de Brug over
de rivier de Kwai en een bezoek aan het
openluchtmuseum kon ik aan de hand
van de geëxposeerde foto's, tekeningen
en krantenartikelen terugkijken op de
wrede omstandigheden van de krijgsge
vangen die aan de Birma-spoorlijn
gewerkt hebben. Pas toen drong het
besef goed door dat dergelijk oorlogsleed
wel degelijk van invloed kan zijn op
iemands karaktervorming. Ook mijn
vader heeft de oorlog in Indië meege
maakt. Hij heeft zijn middelbare school
hierdoor niet kunnen afmaken en uitein
delijk moest ik dit voor hem doen. Ik
moest altijd 'goed mijn best doen',
diploma's halen en naar de universiteit
gaan. Uiteindelijk ben ik een 'presteer
der' geworden, voor wie 'bewondering'
en 'lof' substituten zijn voor warmte en
liefde. Het drama, waarover Alice Miller
spreekt in haar boek, voltrekt zich voor
Indische Nederlanders nog steeds.
De trauma's die de eerste generatie
Indischen hebben meegemaakt tijdens
de Japanse bezetting, de onafhankelijk
heidsstrijd, en de diepe wonden die de
repatriëring naar Nederland hebben
geslagen, zijn onbewust overgedragen
op de tweede generatie: 'Zo zijn ze, die
Nederlanders! Ze discrimineren alleen
maar, als zij er maar beter van worden.
Je moet niet opgeven, laat die totoks
maar zien dat je het kan.' En: 'Je kan
niemand vertrouwen! Je bent in het
leven op jezelf aangewezen.' Op haar
beurt geeft de tweede generatie deze
patronen weer door op hun kinderen.
Zij zijn zich niet bewust welk destructief
effect dit heeft op hun privé-leven en
hun werk. De 350 miljoen gulden die de
Nederlandse regering heeft toegezegd
voor een individuele tegemoetkoming
aan de eerste generatie is, tegen deze
achtergrond, gewoonweg een aalmoes.
Voor de tweede en derde generatie is het
(nog) niet te laat. Zij kunnen zich nog
bewust worden van hun gedragspatro
nen.
Losmaken
De psychologie versterkte mijn inzicht in
mijn eigen gedrag, denken en voelen en
met behulp van regressietherapie was ik
in staat om de pijnlijke gebeurtenissen in
mijn kindertijd opnieuw te beleven.
Ik herbeleefde de gevoelens die ik als
kind niet mocht hebben. Bijvoorbeeld
omdat mijn moeder zei dat ik mij niet
moest aanstellen, toen ik me schaamde
voor een gat in mijn sok bij het passen
van nieuwe schoenen in de winkel. Veel
van dit soort gebeurtenissen in mijn kin
dertijd heb ik nu voor het eerst bewust
beleefd en hierdoor heb ik mijzelf
bevrijd van mijn verdrongen gevoelens
en behoeften. Door het opnieuw beleven
van gevoelens van boosheid, vroegere
verlangens naar aandacht, warmte en
Met een Jap achter je
kun je ongelooflijk veel'
liefde verdwenen mijn symptomen, die
mij sinds lang onbewust kwelden. Mijn
relaties met mensen - specifiek met
vrouwen - hebben nu veel minder een
typisch dominerend karakter.
Toevallig - maar wat is toeval - viel mijn
oog in een boekwinkel op Recovery of
your inner child van Lucia Capacchione.
In dit boek wordt uitgelegd dat een
mens verschillende sub-persoonlijkhe
den in zich heeft. De belangrijkste hier
van zijn: 'de kritische ouder', 'de
verzorgende ouder' en 'het kwetsbaar
kind'. Wanneer je je bewust bent van
deze innerlijke subpersoonlijkheden, kan
je met elk van hen een dialoog aangaan.
Deze therapeutische techniek die offi
cieel Voice Dialogue heet, zorgt er uitein
delijk voor dat je anders met jezelf en
met anderen omgaat. Tijdens zo'n sessie
vroeg de therapeut of hij met een aantal
'stemmen' in mij mocht spreken. Eerst
met 'de controller' in mij. Hij vroeg
'de controller' opzij te gaan staan
en andere 'stemmen' op het
toneel toe te laten. Ik voelde wat
er bedoeld werd en sprak met de
stemmen van verschillende
aspecten van mijn ego. Zo had
hij achtereenvolgens gesprekken
met 'het kwetsbare kind', 'de tie
ner', 'de verzorger' en 'de criti
cus' in mij. Deze sessie gaf me
een goed inzicht in de verschil
lende aspecten van mijzelf en
leerde me vertrouwd te raken
met de werking van het ego. Je
krijgt een scherpe blik op je
eigen doen en laten, je word je
meer bewust van je gedragingen.
Ik zie eindelijk in dat ik mijzelf
enorm beperkte in de mogelijk
heden die het leven biedt.
vervolg zie pagina 50
46 ste jaargang - nummer 5 - november 2001
15
verieaen
