Indische tekenclub van niveau Frits Tielman Smeele. in kom. Daar heb ik niet altijd zin in; ik vind dat een beetje vervelend. We kun nen het met elkaar toch over zo veel andere leuke dingen hebben?' Frits wordt als vanzelf naar het Indische werk getrokken, zegt hij. 'Het klinkt mis schien wat dramatisch, maar dat Indische werk voelt als een bevrijding. Het is een manier om het verleden te verwerken - nee, dat klinkt te zwaarmoe dig, ik bedoel: om met het verleden te léven. Indië komt nooit meer terug, en op deze manier wordt het weer tastbaar. Net zoals we op koempoelans muziek maken, eten koken en lol trappen. Ik organiseer regelmatig koempoelans en elke woensdag heb ik een tekenclub. Ook daar ligt de nadruk op ontspanning. Mensen fleuren op deze manier wat op. We voelen ons inmiddels één grote familie.' Frits maakt in opdracht veel portretten en collages, waarin symboliek een rol speelt. Op een van zijn persoonlijke col lages heeft hij bijvoorbeeld een trein kaartje geschilderd. Frits: 'Dat is niet zo maar een treinkaartje. Het is de laatste treinreis naar mijn toenmalige echtgeno te, op de dag dat we beseften dat ons huwelijk niet meer te redden was. Door die persoonlijke noot worden mijn schil derijen haast mijn kindjes; ik kan er dan ook maar moeilijk afstand van doen.' Bij zijn schilderijen gebruikt Frits gemengde techniek. 'Op die manier,' vertelt hij, 'leg ik mijzelf geen beperkin gen op. Bij alles wat ik doe, kijk ik pre- door Ed Brodie Wat ik zo leuk vind van Indische kunstschilders is dat ze - soms bewust en vaak onbewust - oosterse en westerse culturen in één creatie combineren. Dat ontdek je alleen al in het kleurgebruik. Vorig jaar werd ik uitgenodigd om te komen kijken bij een Indische tekenclub in Zoetermeer. Ik belde aan en toen ik binnen kwam, merkte ik gelijk hoe gezellig het was. Ik hoefde me niet eens voor te stellen, ik kende iedereen al bijna: Frits, Joop, Ferry, Irene, Rein, Sonja en Petra. Frits Tielman Smeele is de initiatiefnemer en oprichter van de tekenclub. Hij geeft adviezen in technieken, maar hij laat je je eigen stijl behouden. Een fijne kerel is het, die Frits, en een echte vakman. De broer van Frits, Joop Smeele, is ook van de partij. Hij is een ervaren kunstschilder en sinds kort begonnen met het schilderen van een serie van Indische stadstaferelen met daarbij een gedicht over de betreffende stad, heel apart. Zijn andere hobby is muziek maken, op de gitaar tokkelen en zingen. En als hij begint, volgen zijn andere tekenvrienden hem met liedjes van hun mooie jonge jaren. Joop: 'Gezellig om met mijn vrienden liedjes van onze tijd te zingen, dat doet me echt goed!' Ferry Brandenburg van de Gronden specialiseert zich in portret schilderen met pastel. Ferry vertrouwde me het volgende toe: 'Deze tekenclub is niet zomaar een club voor mij, maar ook een soort therapie. Een tijdje terug had ik het heel moeilijk met mezelf; dat had te maken met de oorlogstijd in Indië. Ik werd geholpen en begeleid door Centrum '45. Nu zit ik bij deze tekenclub, kan met mijn tekenvrienden praten en daarnaast ook nog eens creatief bezig zijn. Het gaat een stuk beter met mij. Lekker eten, kletsen en schilderen. Ik voel me hier tussen deze vrienden erg senang!' Irene Stout is zo'n vijftien jaar geleden begonnen met tekenles. Ze bekwaamde zich in de surrealistische schilderkunst en leerde ook etsen. Irene beoefent graag met pastel portretschilderen en, net als Ferry, vindt ze haar tekenclub een gezellige plek: 'We leren de verschillende technieken van elkaar. Bovendien hoef ik, als ik tegen mijn tekenvrienden eens Indisch praat, niet bang te zijn of ze me wel begrijpen.' Rein Stout, Irene's echtgenoot, is een trouwe supporter. Altijd is hij van de partij en geniet ook met volle teugen van deze gezellige tekenmiddagen, net als Sonja Schalk. Sonja komt altijd met djadjan-djadjan; zij houdt de inwendige mens in de gaten, samen met Petra Essers. Petra is de ideale gas tvrouw; als je kopje leeg is, vraagt ze direct of je wat anders wilt drinken, en regelmatig komt ze langs met een pisang goreng of een warme bakpao. Kortom, er hangt altijd een leuke, gezellige sfeer in dit Indisch amateur- tekenclubje van hoog niveau. Aan het eind van de middag nam ik afscheid van de dames en heren en beloofde hun dat ik zeker weer eens langs zou komen! cies wat voor materiaal erbij past: air brush, aquarel, pastel of olieverf.' Onlangs nog heeft hij een portret van zijn neef gemaakt, Andy Tielman, en nu is hij bezig aan een serie portretten van Indonesische vrouwen in sarong en kabaja, vergezeld van een dier. De vrou wen komen uit verschillende delen van Indonesië. Ook voor de komende jaren heeft Frits nog voldoende creatieve ideeën in zijn hoofd om uit te werken; als de internationale situatie het toelaat, vertrekt hij begin november naar Indonesië om daar inspiratie op te doen. Ten slotte werkt Frits aan een serie Indische kinderspelletjes. Op de Pasar Malam Besar heeft hij alvast een van de werken uit die serie, waarop het knikker spel is afgebeeld, geëxposeerd. Hij kreeg er veel reacties op. 'Als ik mannen met tranen van herkenning in hun ogen zie, weet ik dat ik het goed heb gedaan.' Aleer informatie: Frits Tielman Smeele, Lessingzijde 1, 2725 NV Zoetermeer, tel. 079- 341 94 66. 28 moessQn

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2001 | | pagina 28