Wat is het geheim van The Entertainers? Rob: 'Een van de redenen waarom The Entertainers al zo lang bestaan, is omdat er een hele goede sfeer en verstandhou ding heerst binnen de band. Iedereen kent zijn taak en niemand wil op de voorgrond treden ten koste van anderen. Bij eventuele fouten wordt er gelachen, er zijn dan geen boze gezichten. Doordat we telkens nieuwe dingen ver zinnen, wordt het geen sleur. The Entertainers zijn echt vrienden van elkaar. Zo gaan we elk jaar samen met onze gezinnen naar Spanje. Dit wordt georganiseerd door een Indische vereni ging. In die week treden we drie keer op; verder eten we lekker en lig gen te bakken in de zon. Dat de band al lang bestaat, hebben we ook te danken aan onze echtgenotes. Daar mogen we best eens bij stil staan! We zijn vaak van huis en je vrouw moet het daar natuurlijk mee eens zijn. De vrouwen onderling hebben gelukkig een goede relatie en gaan zoveel mogelijk mee naar optredens. Ze zijn echte fans.' The Entertainers hebben net hun nieuwe cd uitge bracht. 'Afgelopen 10 november is onze nieuwe cd vrijgegeven, de derde. De presentatie in Ridderkerk was uitverkocht. De cd heet Around the world. Een hele toepasselijke titel, omdat er op de cd liedjes uit allerlei landen en culturen staan. Niet alleen Indische nummers, maar ook country en Mexicaans en zelfs een Hollands nummer. Zelf zing ik het nummer 'In dreams' The Entertainers zijn erg populair, vooral op pasar malams en Indische avonden. Wat weet Rob eigenlijk van zijn eigen Indische achtergrond? Rob: 'Mijn vader heet Wim Buis en mijn moeder heet Teresia Geertruide de Pruyssenaere de la Woestijne. In febru ari 1951 zijn ze aangekomen in Holland, in een opvangcentrum in Bolsward. Met z'n zevenen woonden ze toen in een kleine zolderkamer: pa en ma, samen met mijn vijf broertjes en zusjes, Rudie, Jimmy, Willy, Boudy en Sylvia. Mijn vader zat in het KNIL en is overgestapt naar de Nederlandse landmacht. In Holland waren de korpsen gelokaliseerd op verschillende plaatsen. Als eerste was dat Gorinchem. We hebben daar in de Jagerslaan gewoond, waar meer repa triantengezinnen waren terechtgekomen. Mijn vader werd elke keer naar verschil lende steden gestuurd. Den Haag, Dordrecht en als laatste Breda. Het was elke dag vroeg van huis en weer laat thuis. Toen mijn vader veertig was, is hij weggegaan bij de landmacht; hij was toen adjudant. Hij heeft daarna een administratieve baan in Rotterdam gevonden en we zijn naar Rotterdam verhuisd. Op dat moment was ons gezin compleet. In Holland zijn Yvonne, Laura, toen ik en daarna mijn broertje Ronald geboren.' 'In 1979 is mijn moeder - ze was toen zestig - gestorven aan een hartaanval. Jannie, mijn vrouw, heeft mijn moeder gelukkig nog de drie jaar voor haar dood, goed leren kennen. In het weekend heb ben Jannie en mijn moeder in de keuken regelmatig gezellig tot in de kleine uurtjes zitten praten. De hechte band en het ver trouwen dat op die momenten tussen hen bestond, geeft mij tot op de dag van van daag een gelukkig gevoel als ik eraan terugdenk. De achternaam van mijn moe der - de Pruyssenaere de la Woestijne - schijnt van oorsprong een Belgische naam te zijn. Ik ben benieuwd wat voor verhaal er achter deze naam schuilt. Misschien ben ik wel van adellijke afkomst en staat er opeens een oude, rijke tante voor de deur met een behoorlijke erfenis. Dan kan ik eindelijk de snaren vernieuwen van mijn gitaar... geintje hoor!' Hoe Indisch is Rob Buis? Rob: 'Mijn ouders hebben ervoor geko zen om hun kinderen heel Hollands op te voeden. Ik begrijp dat het in hun situ atie misschien het beste was. "We passen ons aan", zeiden ze. En er werd zelfs geen woord Maleis meer gespro ken. Ik vind het nu jammer, dat ik mij nooit in hun achter grond heb verdiept. Mijn broer Jimmy woont met z'n gezin in Bandung. Graag zou ik hem eens opzoeken, om te zien hoe hij daar leeft. Maar daarvoor heb ik nog geen tijd gehad. Dat heb je als je in Nederland bent opge groeid: nooit tijd, altijd haast en leven volgens je agenda. Ik ben nu eenmaal in Nederland geboren en voel me het grootste gedeelte van de tijd gewoon een Hollander. Ik denk dat wel meer Indische jongens van mijn leeftijd dat zo ervaren. Maar het "Indische" in mij en mijn familie is zeker aanwezig gebleven. Dat is voelbaar op verjaardagen en met optre dens van de band op pasar malams en Indische avonden. Ook al merk ik tijdens optre dens dat door het wegvallen van de oudere generatie en het verhol landsen van de nieuwe generatie, dat de Indische betrokkenheid wat afneemt. Maar ik zie het niet somber in. Ik richt me op de toekomst. Ik leef met de dag. Of ik nu speel op een Indische avond of een Hollandse bruiloft; dat maakt voor mij geen verschil. Ik vind het allemaal even leuk.' Voor meer informatie over The Entertainers: Rob Buis, Boterdiep 9, 2904 ED Capelle aan den IJssel, tel. 010 - 442 28 08. moessQn 32

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2001 | | pagina 32