■vmm
WW
v mr
■,.L,
door Rob Binkhuijsen
Daar stond hij dan.
Vierentwintig paar ogen, als
zwarte knikkers, keken hem
afwachtend aan. Ondanks al
zijn wijsheid van de hoofdakte,
al de psychologie, pedagogiek,
didactiek en al die koekenwijs
heid in zijn hoofd was hij het
spoor kijster. Dursi/a beweerde
dat Dominggus haar gummetje
had weggepakt. Dominggus ont
kende domweg en liet zich vrij
willig fouilleren.
De klas aanf^Twerk
gi I naJj,
Veel te fouilleren was er niet: één
broekzak waar een touwtje uit
kwam en een borstzakje dat leeg
was. Maar Dursila hield vol: Dominggus
had haar gum. Opeens een stemmetje,
hij wist niet van wie.
'In zijn hoofd, meneerrr.'
Hoezo in zijn hoofd?
Weer die stem, hij herkende Adolfina:
'In zijn hoofd, voel maar.' En ze wees op
haar eigen zwarte, dichte krullenbol.
Beschaamd sloeg Dominggus, onder
zijn gespeeld strenge blik, de ogen neer,
greep in zijn haar en daar lag het vlak-
gom in zijn hand. Les één: Papoea-kin-
deren hebben een ingebouwde etui!
Zaak opgelost, dat wel, maar hoeveel
verrassingen stonden hem nog te wach
ten?
Libellen
Kersvers uit Nederland. Nog geen jaar
geleden geslaagd voor de hoofdakte. Nu
een maand onderwijzer van een vierde
klas van de OLS-B (Openbare Lagere
School-B voor autochtonen) in
Hollandia-Binnen. Sollicitatie bij het
ministerie van Binnenlandse Zaken en
de benoeming bij het Lager Onderwijs
in Nederlands Nieuw-Guinea gingen
vlot. Eind jaren vijftig had men mensen
nodig om dit rijksdeel in ijltempo te ont
wikkelen. De üjd drong want Soekarno
tfèt'
>;l
'zijn' klasje. Achteraan Ali Pdïu'en. Domihggps.
- 'v' .•'-k
De les Vrije expressie'.
Roken in de klas mocht na
moessQn
Een jonge onderwijze
...M' IJ. Er •y1*' - -
v'd'
38
