Kind in S
oeranaja
De wa ri no'i n
m
ar
m
kt
m
door Wieteke van Dort
Dit zijn twee verhaaltjes uit Kind in Soerahaja, een kinderhoek van
Wieteke van Dort dat binnenkort verschijnt. Wieteke is nu zelf oma
en om haar kleinkinderen een beeld te geven van haar jeugd - zij
werd in 194 3 geboren in Soerabaja - heeft zij dit boek geschreven.
Misschien leuk voor oma 's en opa 's onder de lezers om aan hun
klem kind (eren) voor te lezen. En de tekeningen mogen natuurlijk
ingekleurd worden.
rm
W/(pf _l,,
Weet je waar ik woonde toen ik nog klein
was? In een warm land, Indonesië. Wij
woonden in een groot huis in de stad
Soerabaja. We keken uit op een park, het
Scheepmakerspark. Er was een rond gras
veld in de grote voortuin, met daar
omheen een pad van grind. Kriekil noem
de we die kleine steentjes. Natuurlijk
waren er ook struiken en bloemen overal.
Links in de tuin stond de reuzenboom, de
waringin. De boom werd zo genoemd
omdat hij reusachtig groot was.
'Die waringin bewaakt het huis', vertelde
mijn moeder.
'Zie je wel hoe hoog hij is? Veel hoger dan
het huis.'
'En dik', zei ik. 'Mammie, Baboe Mi zegt
dat er een geest woont in de waringin.'
'Daar weet ik niks van hoor. Ik luister
alleen maar naar het ruisen van zijn tak
ken. Hoor je zijn bladeren ritselen? Als je
heel stil zit op de voorgalerij kun je nóg
iets horen. Dan vertelt hij verhalen, de
reuzenboom.'
'Die vertel je weer aan ons, ja?'
'Ja natuurlijk.'
'En die draden die er uit hangen?'
'Dat zijn luchtwortels, die groeien vanuit
de takken naar beneden.'
'Wat vertelde de waringin gisteren?'
Als mammie ging vertellen sperde ze haar
ogen wijd open en begon op geheimzinni
ge toon te spreken. 'Gisteren vertelde de
boom dat er heeeelemaal boven, in het
topje van de boom, een zieke koetilang
(zangvogel) op zijn nest zat. 'Help!', had
moessQn
L
(ÊE
t J //y
rr^ri
,vtV|i/;//M"A
4 ftt\\ i
40
