Stilzitten
)kee, jongens en meisjes van Je
I wee Je deneratie, je houdt van je
ouJers. Dat staat kuiten kijf. je kent veel te lief, gevoe
lig, ruimhartig en plichtsgetrouw om niet van hen te
ItouJcn. Al aar nu Jeze: je lijkt op je ouJers!
Je kijkt in de spiegel, gewoon om te
zien of je gezicht vrij is van tandpasta,
en opeens springt je moeder via jouw
ogen naar voren. Of je zit op je hurken
voor je koffer en inspecteert de inhoud.
Niets vergeten? En in die djongkok met
die specifieke ronding in de rug blijk je
een kopie van je vader. Zijn beweging is in
de jouwe geslopen en dan heb ik een
onschuldig voorbeeld te pakken.
Van ze houden, okee, maar op ze lijken
gaat te ver. Wie wil er nu lijken op dat stel
zwijgers, vechters en emotionele
raadseldragers? Net zo worden als zij?
Nergens staat, met garantie, wanneer de
grenzen van de gelijkenis bereikt zijn. Wie
weet hoe ver dit gaat. Straks is er niets
meer van jezelf over; word je overwoekerd
door het tweetal dat je ouders heet, die
twee die je graag anders had gezien.
Wie heeft er niet graag relaxte ouders die
het aantoonbaar naar hun zin hebben in
het leven en momenten van
onbekommerdheid aan hun kroost
overdragen? Reden genoeg om met het
sleutelwoord 'overwoekeren' te gaan
stilzitten.
Stilzitten is een manier om je eigen
emotionele groeiproces te volgen door af
te dalen in jezelf, naar jezelf te luisteren
en jezelf te horen. Stilzitten kun je leren.
Hier in kort bestek.
De buitenwereld geeft ons voortdurend
prikkels en wij reageren daarop met
denken en handelen. Misschien zijn we
daar zo aan gewend dat we denken dat
dit alles is, dit niveau van leven. Maar er
is ook onze binnenwereld. Wanneer we
onze binnenwereld in ons denken
toelaten, komen er ook impulsen, in de
vorm van gedachten, gevoelens, ideeën en
patronen. In welke houding kunnen we
die binnenwereld het beste volgen? Zit
rechtop maar ontspannen in
kleermakerszit en gebruik een muur als je
dit niet kunt volhouden. Gewoon op een
stoel zitten mag ook. Voor het hele
gebeuren neem je gemiddeld een
kwartiertje.
Er is verder niemand in de kamer, dus 'de
buitenwereld' valt je niet lastig. Het
'Orakel' spreekt meestal niet gelijk. Er
komt een stroom op gang waarbij er van
alles passeert. Opeens schiet je te binnen
wat je die dag vergeten bent. Goed zo. Je
betrapt jezelf bij het opstellen van een
boodschappenlijstje. Maakt niet uit, wees
blij, morgen ga je eindelijk die lucifers niet
vergeten. Kijk als een toeschouwer naar
die stroom van beelden, kleuren en
gedachten, zonder in te grijpen met een
waardering of een beoordeling, met
etiketjes van goed of kwaad, mooi en niet
mooi, leuk en niet leuk, want dan maak je
er een verbinding mee en een verbinding
hindert de doorstroming. Heb je je
trouwens weieens afgevraagd of de
ideeën die je je hebt eigengemaakt echt
van jou zijn? Heb je misschien weieens
patronen aangenomen zonder erbij stil te
staan of ze ook bij jou passen? (Bij twijfel
neem je per stilzit-sessie een verdacht
idee of patroon onder de loep.)
Als je met geduld en discipline oefent,
komt er een eind aan die stroom, het
wordt rustiger. Je komt bij jezelf uit, bij
wie je wezenlijk bent. Vanuit dit
oorspronkelijke ik kun je kijken naar wat
jij vindt van... Wat ik ervan vind? Ik ben
een zelfstandig wezen, dus ik kan nooit
overwoekerd worden door 'beelden' die ik
heb geregistreerd, tenzij ik daarvoor kies.
Jill S t o1 k
71/ weer een paar
weken terug in
NeJerlanJ. ik hek het
koud en voel me een
keetje triest, ik Jenk
met vee! weemoeJ aan
Yokgakarta en hek
zelfs heimwee. Naar
Je warmte, Je mensen
met wie ik vrienJ-
schap gesloten hek en
het lekkere eten.
AliJJen in Je nacht
worJ ik wakker en om
zes uur 's morgens zit
ik achter een korJje
warm eten. ik ken nog
helemaal van slag en
hek erg veel last van
het tijdsverschil.
moessQn
14
