Pride ol India
De bewoner kan stukjes grond van
80 m2 kopen, met een maximum van
280 m2 Daarvan mag de helft wor
den bebouwd. Alle bewoners zijn dus
eigenaar van hun huisje. De duurste
huizen kosten zo'n vijftig duizend
Amerikaanse dollars, dat is nog best
goedkoop vergeleken met Nederland.
Er mogen geen muren om de huisjes
worden gebouwd. De nieuwe huizen
die hier worden gebouwd, hebben
tegenwoordig zonnepanelen op het
dak. Ik had een fruitbedrijfje (citrus),
maar dat heb ik verkocht en mijn
vrouw Liane en ik besloten in het
Centra Social Holandês te gaan
wonen. Ik belde gelijk mijn medebe
woners die ook in Indië hadden
gewoond en gewerkt. Dat waren
twaalf personen. Ook zijn er nog
twee KL-ers, die hun dienstplicht
daar vervulden. In de plaats
Holambra zelf, wonen ook nog enke
le Indische Nederlanders. Het park is
schitterend aangelegd. Veel kwekers
hebben bomen, planten en bloemen
gedoneerd. Voor ons huis staat
Bombax Seiba, die ook in Indonesië
voorkomt. In de droge tijd bladloos,
maar daarna vormen de dikke knop
pen zich. De bloemen zijn tulp-ach-
tig en geven veel honing, ons hele
huis ruikt dan naar honing.
Daarnaast staat een tjempaka, die
heerlijk geurt, zelfs op verre afstand.
Achter ons huis staat een bungur
(Pride of India) of Lagerstroemia
speciosa. Dit zijn maar enkele bomen
die ik hier noem. Niet te vergeten de
flamboyant, die hier in oktober volop
bloeit.
Kilorestaurant
Wat biedt de omgeving? We hebben
hier de het pas gebouwde clubhuis
Parkzicht, een ruime zaal waar een
handwerkgroep gebruik van maakt,
eens per week een kaartmiddag, ver
jaardagsrecepties gehouden wordt, of
er komt een pianist of zangkoor. Er is
een grote sporthal, er zijn voetbalvel
den, tennisbanen en zwembaden.
Komen er Hollanders bij ons op
bezoek, dan zijn allen verbaast over
het kilorestaurant. Daar heb je een
keus uit vele koude en warme
gerechten; er staan allerlei schalen. Je
zoekt uit wat je wilt en schept alles
op je bord - en dan zet je je bord op
de weegschaal. Samen met mijn
vrouw kost ons een uitgelezen maal
tijd met frisdrank ongeveer twaalf
gulden. Het kilo-systeem is voor ons
oudere mensen ideaal. Verder zijn
hier allerlei voorzieningen; er is ook
tafeltje-dekje en aan de overkant van
de straat is een medische post, een
Posto de Saude, waar 24 uur per dag
medische hulp aanwezig is.
Indische bewoners
In het moederhuis, waar Ria Bongers
en Annie Eysink als verpleegster wer
ken, wonen mevrouw Coral van
Leeuwen Twijzel, zij woonde op
Kebon Sirih; mevrouw Kramer, zij
woonde in Magelang en Eef van der
Griendt, zij woonde vroeger in
Soerabaja. Ook mevrouw van
Wieringen woont in het moederhuis,
vroeger woonde zij in Batavia. Henk
en Sjoekje Lebbink wonen in het
park, zij hebben het abonnement op
Moessonwij allen zijn meelezers.
Jimmy Gray werd in Bandoeng
geboren en kwam in 1986 via
Holland in Brazilië. Piet Hartsema
woont ook in het park, hij werkte in
Soerabaja bij de chocoladefabriek
Ten Wblde. Verder natuurlijk de
Meijerings, mijn vrouw Liana is
geboren bij Cheribon. En ik werkte
in de suiker, onder andere Lestari bij
Kertosono. Van ons allen hier in
Holambra een vriendelijke groet voor
alle Moessow-lezers!
moessOn
Dit artikel is gedeeltelijk gebaseerd op een
artikel van Swenne Dragstra.
32
