Schoolreisje mei 1941.
boterham altijd weer op bij juffrouw
La Rütte. Maar ook voor kleintjes
gaat het leven verder en kwam ik
achtereenvolgens in de klas bij juf
frouw Wijt (wel aardig), juffrouw
Stekelenburg (niet leuk), juffrouw
Van de Voorn, bijnaam Tripang (erg
ongezellig) en tot slot bij de heel aar
dige meneer Posthuma. Van de klas
genoten in de zevende klas kan ik me
nog goed herinneren: Jan en Janneke
Kennis (knapste van de Idas), Wim
Blankert (knappe vent), Hen, die
voor mij zat en altijd stiekem scheet
jes liet (adoeh bioeng!) en Paul
Utrecht, die altijd vol belangstelling
aan mij vroeg: 'En jij, hoeveel voor
jouw proefwerk?'
In mijn poesiealbum uit die tijd heb
ik nog een foto van Anneke de Haan,
genomen in de Welierangstraat in
november 1939 en een foto van Jopie
de Bruyn. Als ze bij mij kwam mam-
pir zei de baboe altijd: 'Toe lihat non,
non Djeppie de Brèn datang'. Verder
herinner ik mij nog Hildy en Wanda
Nicolai, Albert Stoové, een jongetje
Ungerer en onze trouwe, sympathie
ke skolah Ron: 'Ati-ati non, djangan
sampai djatoeh'.
L n Jan Koe?
Op de Christelijke Mulo aan de
Smeroestraat heb ik een fijne tijd
gehad. Van de leerkrachten herinner
ik mij meneer Nieuwenhuizen en
meneer Van der Horst als bijzonder
sympathiek. De lerares natuurkunde
(juffrouw Van den Brink?) was streng
maar rechtvaardig. Ik weet nog dat ik
een krijtje naar mijn achterhoofd
kreeg, omdat ik omgedraaid in de
bank zat te kletsen met de buurvrouw
achter mij, in plaats van op te letten.
Ook kreeg ik een keer mijn proefwerk
terug met een 0 en de opmerking
'gespiekt'. Ze had gelijk! Onze teken
leraar toverde, zomaar met een krijtje
de mooiste plaatjes op het bord. Ik
was slecht in tekenen, maar hij zei
altijd tegen alle zwoegers van de Idas:
'Tekenen is geen kunst, eieren leggen
dat is kunst!' Ik heb de goede man
nooit begrepen. Verder was er
meneer Hoefman (leraar Neder
lands), die soms tijdens het bidden
uit het raam keek, zoals een van ons
ontdekte. 'Heb je gezien menir
Hoefman, kö hij kijkt naar buiten als
wij bidden! Mösö hij weet niet je
moet toch toetoep jouw ogen als je
gaat bidden!' En dan Sientje, arme
Sientje, die de zenuwen kreeg bij een
spreekbeurt voor de klas. Hoefman
zei: 'Kom Sientje, vertel eens verder
over dat fietstochtje,' maar Sientje kon
niet verder en zei: 'Weet niet meer,
menir,' en met een wanhopige blik in
onze richting: 'En dan... en dan hoe?'
Hoefman: 'Ga maar weer zitten
Sientje, je hebt een vier!' Arm kind,
het was een lief, bescheiden meisje.
Sclioolreisje
Een fijne herinnering heb ik aan het
schoolreisje van Idas lb en lc naar
Pasir Poetih in mei 1941Op de eer
ste rij knielend: Corrie van Gerven
(links) en Amy Reinaert (rechts). Op
de tweede rij in het midden (met
hoofddoekje) Emmy van Wijk en
links van haar Zus Calbo uit
Lawang. Op de derde rij, hangend
uit de raampjes: Nora Cordesius,
Thea van Gulik (met hoofddoekje),
Milly de Raadt, Kathy Wiegleb,
Beppie Kerseboom (met hoofddoek
je), Henk Wijfenbach en onder hem,
staande, die stoere jongen met haar
lok is Bertus van Gelder. Hij zong en
speelde tijdens het busreisje op de
gitaar. Ik bewaar aan dit reisje leuke
herinneringen. We zijn met een
groepje, onder leiding van meneer
Nieuwenhuizen, in een vlerkprauw
de zee opgegaan. Later hebben we
met z'n allen aan lange tafels onder
de waroebomen op het strand lekkere
nasi goreng gegeten. Jammer genoeg
weet ik me niet meer alle namen te
herinneren. Staan Lies Walraven en
René Kraag ook op de foto? Het was
al donker toen we Malang weer bin
nenreden en er een eind kwam aan
deze onvergetelijke dag.
Reacties aan: Thea vom Scheinm-van
Gulik, telefoon 0172 - 475 495.
46 ste jaargang - nummer 12 - juni 2002
35
