Als Irene Wiegand Bruss mij opendoet, valt onmiddellijk kaar elegante kleding op. Zij heeft een slank figuur ivaar menigeen jaloers op zal zijn. ik maak haar een compliment over haar moderne donkere pak waar langs de halslijn een fel turkooi zen randje uitsteekt, hen kleur die heel geraffineerd terug komt in haar oorhe Hen en ring. 'Creatie van Mexx' zegt zij lachend. Sinds kort werkt zij hij Alexx als assi stant-manager en deze haan hevalt haar uitstekend. Na 23 jaar heeft zij levensver zekeringsgigant AEOON vaarwel gezegd om een nieuwe uitdaging in haar leven aan te gaan. Zij leidt mij kinnen in haar zonnige huiskamer waar je je meteen thuis voelt. Oosterse invloed, heng Shui. Warme tinten. Kleurrijke boeketten van verse bloemen. Boeken met exotische covers. iets wil benadrukken. De reden waar om ik haar opzoek, is om haar vra gen te stellen over een nieuwe hobby waarvan is gebleken dat zij over een onvermoed talent beschikt. En waar voor zij ook enthousiast publiek heeft gevonden: schilderen met platte kwast en paletmes. Vertel eens iets over je Indische achtergrond. Irene: 'Mijn Indische moeder werd geboren in Bandoeng. Voordat de oorlog uitbrak had zij een heerlijke jeugd in Indië. Aan mijn broer en mij vertelde zij verhalen over logeerpar tijen met neefjes en nichtjes bij een tante op de onderneming. Ook over het stiekem eten bij de baboes of lek ker smullen van nasi uit een pisang blad, gekocht voor een halve cent bij een toekang op straat. Mijn moeder leerde ons onwillekeurig ook het ver schil tussen de Indische- en Hollandse mentaliteit. Met veel empathie voelden mijn broer en ik ons daardoor meer aangetrokken tot de eerste wijze van denken en voelen. Bij de Hollandse mentaliteit stond het 'eigenbelang' meer voorop. Mijn taalgebruik is door deze opvoe ding en achtergrond dan ook door spekt met Indische woorden of uitdrukkingen. Vandaar dat ik iemand niet dood knuffel, maar: so gêmês jij, kom hier! Of "Ik ga mijn rommel opruimen," zeg ik niet. Ik spreek over mijn tètèk-bengèk. De rijsttafel is niet weg te denken en vormt ook een vast onderdeel van mijn eetpatroon. Ik roerbak niet, ik goreng!' Met haar mooie, verzorgde han den schenkt zij thee in en pre senteert er een appeltaartje bij. Het zonlicht dat naar binnen schijnt, strooit vonkjes in haar bruine haar waar in toefjes rood zitten. Haar knappe gezicht straalt en alles aan haar bruist. Het Indische in haar is ontegenzeggelijk aanwezig in de sierlijke bewegingen die zij maakt als zij spreekt en vooral als zij 47 ste jaargang - nummer 1 - juli 2002

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2002 | | pagina 11