bewonder ik het meest. Verder houd ik van Isaac Israels, maar ook van Charlotte Molenkamp. Zij is een vrouw van mijn "bouwjaar", modern en zij schildert abstract. Vooral haar sterke kleuren spreken mij erg aan. Koningin Beatrix is ook verrukt van haar kunst en heeft enkele van haar schilderijen in haar paleis hangen die in complete harmonie zijn met de fraaie antieke meubels in het konink lijke interieur.' Engelstalige boeken. En aan "stoei en" met interieur beleef ik ook veel plezier.' Je krijgt allerlei opdrachten voor het maken van schilderijen. Hoe ver ga jij mee in de wensen van je opdrachtge vers? Irene: 'Voor mezelf doe ik dan net alsof het niet een opdracht is, maar dat ik de vrijheid heb te werken zoals ik wil. De opdrachtgever heeft de Heb je nog andere interesses? Irene: 'In de eerste plaats houd ik van mensen. Ik vind het leuk en boeiend om met mensen om te gaan, hun te leren kennen. Nieuwe contacten kun nen inspireren, dat blijkt wel uit het bovenstaande. Ik houd ook van Indisch koken. Als klein meisje hoor de mijn moeder dagelijks hoe mijn oma de baboe instructies gaf welke kruiden zij in de gerechten moest ver werken. Dit sloeg mijn moeder op in haar geheugen. Zo heeft zij haar eigen kookkunst ontwikkeld. Voor mij waren echter pen en papier nodig om alles te noteren en te onthouden! Muziek boeit mij en het lezen van vrijheid om het wel of niet af te nemen. Kleur opgeven is het verst waarmee ik wil gaan. Een opdracht zo van: ik wil vier poppetjes op een rij die allemaal één kant uitkijken, of iets dergelijks, daar begin ik niet aan. Ik bepaal zelf wat en hoe ik schilder.' De gezichten in je schilderijen zijn niet ingevuld, maar leeg. Welke gedachte gang zit daar achter? Irene: 'Het is de bedoeling dat de kij ker wordt gestimuleerd zijn of haar fantasie te gebruiken om de gezichten zelf in te vullen. En op die manier tel kens anders naar het werk te kijken. Het is net als wanneer je een kind een fraai spel geeft, met alle toeters en bellen eraan. Een creatief kind wordt daardoor niet gestimuleerd zijn of haar fantasie te gebruiken. Het gevolg is dat het naar de cadeauverpakking grijpt en Haaiend van plezier daar mee speelt, er op los fantaseert en het peperdure cadeau laat liggen. Ik geef mijn publiek graag die ruimte en vrij heid.' Van levensverzekeringgigant AEGON, waar je 23 jaar werkte, ben je overge stapt naar Mexx. Is het toeval datje een nieuwe baan koos waarin je te maken hebt met vrouwelijke kleding? De vrouwenfiguren op je schilderijen hebben allen kleurige en soepel vallende kleding aan. Irene: 'Kleding heeft mij altijd geboeid. Kleding maakt niet alleen de man, maar ook de vrouw. Ik probeer een eigen kleedstijl te hebben. Mijn creativiteit manifesteert zich ook in mijn kledingkeuze. Hetgeen ik zeker niet doe, is klakkeloos de mode vol gen. Ik wil mijzelf zijn, dat wil zeggen oorspronkelijk maar toch een tikkeltje apart.' Irene, jij hebt geleerd datje op welke leeftijd ook een nieuwe draai aan je leven kunt geven. En in dit geval bewijst het datje soms over onvermoede talenten beschikt, die anders waren blij ven liggen. Irene: 'Het is belangrijk om naar je gevoel te luisteren. Het is de beste graadmeter bij alles dat je onder neemt. Het is eng om daaraan toe te geven. De maatschappij leert je immers dat je zakelijk beslissingen moet nemen. Sinds ik meer naar mijn gevoel luister, is het beter met mij gegaan. Echte vrienden zijn belang rijk. Op gezette tijden heeft een mens een "warme deken" nodig: liefdevolle aandacht en stimulerende gesprekken die je weer vooruit helpen of je zelf vertrouwen vergroten op momenten dat je dit nodig hebt. Ik ben rijk, want ik heb een aantal van zulke vrienden.' Meer informatie over schilderijen van Irene zijn te vinden op haar website: www. wiegandbruss. exto. nl 47 ste jaargang - nummer 1 - juli 2002 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2002 | | pagina 13