i- Pïif-
contact met Brimob en politie.
Uiteindelijk vertrokken we met de auto
van zuster Francesco naar Paso.
Leonor en Martha gingen mee. Verder
hadden we een chauffeur en vier poli
tieagenten met karabijnen. Deze waren
zorgvuldig uitgezocht. Een officier,
drie manschappen. Christenen en
moslims. Ik had een grote tas rijst, kof
fie, thee, mie, sigaretten en andere
spullen bij me. In Paso weigerde men
ons met de speedboot naar Kailolo te
brengen. Ze waren bang! Daarom
besloten we naar Tulehu te rijden. De
chauffeur ging niet mee. Het was hem
niet kwalijk te nemen. Zijn collega was
een paar maanden ervoor in Tulehu,
toen hij er met een ander Nederlands
team was, vermoord. Hij was bang
geworden en uit de auto gegaan. In het
dorp was hij vermoord. We spraken af
bij elkaar te blijven. Een agent ging
achter het stuur. Tijdens het rijden
was er wat spanning. We deelden
regelmatig sigaretten uit, de agenten
speelden met hun karabijnen. Er was
bijna geen verkeer onderweg.
Bij aankomst op Ambon stond
een kennis, in opdracht van bis
schop Sol, op me te wachten.
Hij had een auto gehuurd die ons
naar het vertrekpunt van de speedbo
ten bracht. Zo kwam ik in Benteng
Bawah. Daarna een busje en we
waren in Ambonstad. De prijzen die
men voor deze transporten vroeg
waren belachelijk hoog.
Airslobar
Ik boekte in bij mijn vaste guesthouse
in Tanah Tinggi en begon mijn baga
ge zo uit te pakken, dat voor elk
geplande bezoek een stapeltje was. De
komende week bleek dat Ambon wel
erg klein geworden was. Verder dan
Airslobar kwam je met de busjes niet.
Van een militaire post mocht ik niet de
vijftig meter naar mijn oude huis
lopen. Ik moest terug naar Benteng,
een speedboot nemen naar Amahusu
en van daar met een busje of ojek naar
Airslobar. Op mijn waag hoeveel de
soldaten aan deze tocht verdienden,
kreeg ik opdracht snel de boot te
nemen. Ik sprak een paar mensen ter
plaatse en vroeg of de mensen waar ik
moest zijn nog in hun oude huis woon
den en gaf mijn adres in Ambonstad.
De andere bezoeken liepen ongeveer
hetzelfde. Verder dan een paar hon
derd meter kwam ik niet. Dus heb ik
steeds maar mijn adres aan vreemden
gegeven en verteld dat ik een bood
schap had voor de betreffende familie.
Een paar dagen later bleek dit goed te
werken. Regelmatig werd ik gebeld of
bezocht door de mensen die ik nodig
had en uiteindelijk kon ik elke
opdracht, die ik uit Holland had mee
gekregen, uitvoeren. Ik heb nooit
begrepen hoe dit systeem werkte. Maar
het werkt en is zeer effectief!
Kailolo
Het bezoek aan Kailolo liep minder
goed. De moslimleider Ali Salampessy,
die mij een jaar ervoor naar Kailolo
begeleidde, kon ik maar niet te pakken
krijgen. Via twee Nederlandse
Molukkers, Leonor Pattynasrany en
Martha Likumahua, kwamen we in
47 ste jaargang - nummer 1 - juli 2002
23