Isabella van Werd Sylvia Benetreu-van Krieken hertrouwde de moeder van Wanda met de heer Kraan. Rond 1932 reisde Wanda met haar moeder en stiefvader naar Nederland en woonde het gezin vanaf 26 augustus in Amsterdam. Ook het huwelijk van Wanda's oom Bernardus Johannes Aloysius Saeijs met Alida Maria de Graaf liep uit op een scheiding en Alida Maria de Graaf her trouwde met de Javaanse raden mas Soegondo, een KNIL-officier. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verloor Wanda het contact met haar oom en tante in Indië en werd zij in Nederland gedwongen onder te duiken. Haar oom en tante werden gevangen gezet in Japanse kampen. Alida de Graaf overleed in het kamp. De heer Soegondo kon later met hulp van vrienden naar Nederland vluchten met zijn tweede joodse vrouw. Via Moesson vond ik hem terug en ik beloofde hem op zoek te gaan naar zijn verloren nichtje Wanda. Ik zou haar echter te laat vinden, een paar jaar na haar overlijden in 1991. Het enige wat er van Wanda's biologische vader David Rodrigues bekend is, is dat hij in Soerabaja werkzaam was bij het handelsblad en rond 1934 nog leefde als journalist en verslaggever. Wanda's oom - broer van haar moeder - hertrouwde in Nederlands-Indië met C.S van den Dungen Bille. Dit boek is pas compleet als bekend is wat er met haar vader, oom en zijn weduwe gebeurd is. Petra Notenboom, Rotterdam, tel. 010-410 20 49, e-mail: Vromat99@zonnet. nl Henk Smit overleden Op 14 mei is Henk Smit overleden. Velen kennen hem als auteur van het boek Van katjong tot rijksambtenaar. Voor de Planterskinderen is hij de organisator van de jaarlijkse bijeenkomsten van de Vriendensociëteit Planterskinderen (VS OP) in Kumpulan Bronbeek. Henk was zeer betrokken bij deze groep van ouderen die, net als hij, hun jeugd op de onderneming hebben doorgebracht. Hij was mogelijk de enige die later, na de oorlog, ook nog zelf planter is geweest! Korte tijd na de oprichting werd Henk het onvervangbare middelpunt van de VSOP. Hij ontwierp zijn eigen, perfect werkende, administratieve systeem en beheerde de financiën als geen ander, gesteund door een fabelachtig geheugen. Bij de jaarlijkse bijeenkomsten vonden de 'kinderen' elkaar bij de tafels met aanduidingen als 'Oosthoek', 'Suiker' en 'Klaten en omstreken'. Leden uit het buitenland en planterskleinkinderen ont braken nooit. Tot kort voor zijn dood bleef Henk bezig met de VSOP. Het deed hem zichtbaar goed toen op de bij eenkomst van 20 april duidelijk werd dat jongere leden interesse toonden voor voortzetting van de organisatie. Een bij zonder Planterskind is heengegaan. Hij blijft in onze herinnering. P.H. Middelburg, Wageningen Rectificatie In het vorige nummer is in het verhaal van Wieteke van Dort een tikfout geslo pen. De titel moet zijn 'De tor en de bètèt'. Onze excuses. Disguised In het aprilnummer van Moesson las ik dat mevrouw Loen-van Beekhoven commentaar had op mijn boek Disguised. Het schijnt dat zij haar con clusies uitsluitend getrokken heeft uit 'het verhaal' op de boekenpagina. Mijn verklaring op haar vragen is als volgt: 1Wat betreft de situatie van de jongens. Uit verscheidene artikelen hierover is mij bekend dat op Java jongens ouder dan tien jaar van hun moeders weggehaald werden en in een apart kamp geïnter neerd werden. Dit was niet het geval toen mijn familie in het kamp was. Er waren in feite twee jongens van mijn leeftijd, die voor zover ik het me herin ner tot het einde toe in het kamp waren. 2. Wat betreft mijn stem en vermom ming. Ik heb nooit een hoge stem gehad waardoor ik als kind in het kerkkoor altijd gekozen werd voor de tweede stem. Achteraf bekeken kan ik geen ver klaring vinden hoe mijn vermomming zolang voor de Japanners verscholen is gebleven en het mogelijk was om onge stoord de oorlogsjaren door te komen. 3. Het spijt mij mevrouw Loen te moe ten teleurstellen wat betreft haar onze kerheid over de 'zogenaamde jongen' en of mijn verhaal niet een 'verzonnen ver haal' was. Het is inderdaad een 'waar' verhaal zoals ik het heb meegemaakt. De interesse van mevrouw Loen voor een uitleg is op prijs gesteld. Ik hoop dat zij het boek zal lezen en zich genegen voelt mij een kort verslag erover te geven. Rita de Clercq Zubli, Nashua (New Hampshire) Met intens verdriet delen wij u mede dat op 16 april onze allerliefste moeder, schoonmoeder, oma en zus is overleden weduwe van Arie van Werd Den Haag, f Dordrecht, 4 december 1922 16 april 2002 Wij verliezen niet alleen onze unieke moeder maar ook onze beste vriendin. Zij woonde vanaf oktober 1948 in Nederland, maar haar hart bleef in Indië. Dordrecht: Frans en Hedy v.d. Sluijs-van Werd Guido, Sefanja Dordrecht: Ybe en Olivia van Gent-van Werd Jordy Almere Arthur en Margriet van Werd- van Loon Camey, Nathal Correspondentie-adres: Olivia van Gent-van Werd Vredenburg 133, 3328 DK Dordrecht De crematieplechtigheid vond plaats op 18 april j.l. op de Essenhof in Dordrecht. t Liefde en zorg voor anderen was haar leven. Tot onze grote droefheid is geheel onverwacht van ons heengegaan, mijn dierbare vrouw, onze lieve mama en oma echtgenote van Jan Benetreu Zij overleed in de leeftijd van 79 jaar. Venlo: Jan Benetreu 's-Hertogenbosch: Ed en José Lara Linda Zegveld: Edith Correspondentie-adres: De Baken 62 5231 HS 's-Hertogenbosch De crematieplechtigheid heeft plaatsgevonden op zaterdag 20 april 2002 in het crematorium van Venlo. 47 ste jaargang - nummer 1 - juli 2002 5

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2002 | | pagina 5